Χάρισμα ἤ χάραγμα

Ἀπό τήν ἐλευθερία τῆς Χάριτος στήν τυραννία τοῦ χαράγματος

Ἕνας λόγος γιὰ τὶς ψυχὲς ποὺ πονοῦν, γιὰ τοὺς λίγους ποὺ μένουν, γιὰ ἕναν κόσμο ποὺ ξέχασε τὸ ἔλεος καὶ θεοποίησε τὸ Ἐγώ. Ἡ νέα θρησκεία τῆς ἐποχῆς δὲν ἔχει ναούς, μυστηριακὴ ζωὴ ἢ Μεσσία· ἔχει ὅμως δόγματα, «ἱερὰ δικαιώματα», καὶ φανατισμό.

Αὐτή ἡ θρησκεία, καμουφλαρισμένη εἰδωλολατρία, ὑψώνει τὸ Ἐγὼ στὸν θρόνο τοῦ Χριστοῦ, μετατρέποντας τὸ πρόσωπο σὲ μονάδα, τὸν ἄνθρωπο σὲ ἀριθμό, τὴν ὕπαρξη σὲ ἀπαίτηση χωρὶς προορισμό. Αὐτή ἡ θρησκεία δὲν θυσιάζεται γιὰ τὸν πλησίον, ἀλλὰ ἀπαιτεῖ ἀπό τόν πλησίον νὰ θυσιαστεῖ στὸ ὄνομα της. Δὲν πιστεύει στὴν ἀγάπη ποὺ καλύπτει πλῆθος ἁμαρτιῶν, ἀλλὰ στὸ δικαίωμα νὰ μὴν ἀναγνωρίζεται κἂν ἡ ἁμαρτία.

Αὐτή ἡ μαρτυρία δὲν γράφεται γιὰ νὰ ἐπιτεθεῖ ἢ νὰ καταδικάσει, ἀλλὰ γιὰ νὰ ξυπνήσει. Δὲν γράφεται γιὰ νὰ φοβίσει, ἀλλὰ γιὰ νὰ δείξει τὸν δρόμο πίσω στὸ Φῶς. Μέσα στὴ συντριπτικὴ σιγὴ ποὺ σκεπάζει τὴν Ἐκκλησία, ὁ Λόγος τοῦ Χριστοῦ μένει ζωντανός: «Ὅποιος θέλει νἄρθει πίσω ἀπὸ μένα, ἂς ἀπαρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του, καὶ ἂς σηκώσει τὸν σταυρό του, καὶ ἂς μὲ ἀκολουθεῖ». Αὐτή ἡ νέα θρησκεία πού ἔχει ἀναδυθεῖ, δὲν ἔχει Σταυρό, ἀλλὰ ἔχει «προσωπικὴ ἀλήθεια» καί «ἀναφαίρετα δικαιώματα».

Εἶναι μιὰ θρησκεία χωρὶς Θεό, μὰ μὲ φανατισμὸ πιὸ ἄκαμπτο κι ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους εἰδωλολάτρες. Τὸ κέντρο της δὲν εἶναι ὁ Λόγος, ἀλλὰ τὸ Ἐγώ. Ὁ Σταυρὸς εἶναι σκάνδαλο γιὰ τὴν ἐποχή μας γιατί ἀπαιτεῖ θυσία. Γιατί μαρτυρεῖ ὅτι ἡ σωτηρία δὲν κερδίζεται, ἀλλὰ χαρίζεται. Κι αὐτό, ὁ κόσμος δὲν τὸ ἀντέχει. Ἡ νέα θρησκεία τοῦ δικαιώματος ἀπορρίπτει κάθε ἔννοια σταυρωμένης ἀγάπης. Δὲν θέλει νὰ πεθάνει γιὰ τὸν ἄλλον· θέλει νὰ ἐπιβληθεῖ στὸν ἄλλον.

Δὲν ἀναγνωρίζει τὴ μετάνοια· ζητᾶ ἐπιβεβαίωση. Αὐτή ἡ θρησκεία δὲν διδάσκει ὑπακοὴ· ἐπιτάσσει αὐθυπαρξία. Ἀκόμα καὶ ὁ Χριστός, ἂν Τὸν ἀποδεχθεῖ, θὰ εἶναι ἕνας Χριστὸς ψυχολογικὸς — ὄχι Θεάνθρωπος. Ἕνας Χριστὸς ἀνοχῆς — ὄχι Ἀνάστασης. Σὲ ἕναν κόσμο ποὺ φωνάζει: «Ἐγώ!», ὁ Χριστὸς ψιθυρίζει: «Συγχώρησε.»

Ἐκεῖνος ποὺ εἶχε κάθε δικαίωμα νὰ κρίνει τοὺς πάντες, ἐπέλεξε νὰ γίνει ὁ Κρινόμενος. Ἐκεῖνος ποὺ μποροῦσε νὰ ἀπαιτήσει λατρεία, ἐπέλεξε νὰ πλύνει τὰ πόδια τοῦ προδότη. Ἐκεῖνος ποὺ μποροῦσε νὰ διατάξει τὴ Γῆ νὰ σιωπήσει, ἐπέλεξε νὰ σιωπήσει μπροστὰ στοὺς σταυρωτές Του. Ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε γιὰ νὰ ἐκπληρώσει τὶς ἐπιθυμίες μας, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὶς μεταμορφώσει σὲ ἕνα νέο ἅγιο οἰκοδόμημα.

Ο Χριστὸς δὲν φώναξε ποτὲ «τὸ δικαίωμά μου!» Φώναξε μονάχα μία φορὰ — κι ἦταν πάνω στὸν Σταυρό: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μὲ ἐγκατέλειψες;».

Καὶ δὲν τὸ εἶπε γιὰ νὰ κατηγορήσει, ἀλλὰ γιὰ νὰ σηκώσει τὴ δική μας ἐγκατάλειψη. Αὐτή εἶναι ἡ Ὁδὸς τοῦ Χριστοῦ: ἡ παραίτηση ποὺ σώζει. Ὄχι ἡ ἐπιβολὴ ποὺ καταδικάζει. Ὄχι ἡ δύναμη τοῦ Ἐγώ, ἀλλὰ τὸ ἔλεος τοῦ Προσώπου. Ὄχι τὸ «μοῦ ἀξίζει», ἀλλὰ τὸ «σ’ ἀγαπῶ». Εἶναι ἡ Ὁδὸς τοῦ Ἐλέους. Εἶναι ἡ Ὁδὸς τοῦ Σταυροῦ. Εἶναι ἡ Ὁδὸς τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ἀντίχριστος δὲν θὰ ἔρθει μὲ πρόσωπο ἐχθροῦ, ἀλλὰ μὲ μάσκα «σωτῆρα». Θὰ μοιάζει μὲ ἀπάντηση στὸ χάος — θὰ εἶναι, ὅμως, τὸ τέλος τῆς προσωπικῆς ἐλευθερίας. Τὸ πρόσωπο θὰ γίνει ἀριθμός. Ὁ ἀριθμὸς θὰ γίνει ταυτότητα. Καὶ ἡ ταυτότητα θὰ εἶναι ὁ ἔλεγχος. Ὄχι μὲ ἐξαναγκασμό, ἀλλὰ μὲ συγκατάθεση: «Ἀφοῦ εἶναι πιὸ εὔκολο ἔτσι», «Ἀφοῦ ὅλοι τὸ κάνουν», «Ἀφοῦ δὲν πειράζει»…

Ἔτσι ἀρχίζει ὁ συμβιβασμός. Ὄχι μὲ δήλωση, ἀλλὰ μὲ παραίτηση ἀπὸ τὴν ἀλήθεια. Ὁ Χριστός, ὅμως, ποτὲ δὲν ἐπέβαλε τὸ χάραγμά Του. Δὲν ζήτησε ἀριθμό. Ζήτησε καρδιά. Δὲν ἐπέβαλε ἔνταξη. Πρόσφερε κλήση. Καὶ ἡ ἀληθινὴ ἔνταξη δὲν γίνεται μὲ QR-code, ἀλλὰ μὲ δάκρυ στὸν Ναὸ καὶ Εὐχαριστία στὴν Κοινωνία.

Ὅταν ὁ κόσμος λατρεύει τὴν εὐκολία, ἡ Ἐκκλησία θυμίζει τὸ τίμημα. Ὅταν ἡ ἐποχὴ προτείνει “συμμετοχὴ” χωρὶς πίστη, τὸ Εὐαγγέλιο λέει: «Ἐὰν τις θέλει ὀπίσω Μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν». Καὶ ἂν τελικὰ δὲν ἀκολουθήσεις…, ὁ Χριστὸς δὲν θὰ σὲ κυνηγήσει νὰ σὲ σφραγίσει. Θὰ περιμένει. Θὰ πονᾶ. Θὰ θρηνεῖ. Ἀλλὰ δὲν θὰ ἀκυρώσει τὴν ἐλευθερία σου. Ὁ κόσμος ὑπόσχεται ἀποδοχὴ μὲ ἀντάλλαγμα τὴν ψυχή. Ὁ Χριστὸς ζητᾶ ψυχή, ὄχι γιὰ νὰ τὴν καταπιεῖ — ἀλλὰ γιὰ νὰ τὴν θεώσει.

Και ὅταν ἔρθει Ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἀπαιτήσει προσκύνηση, ὁ ἀληθινὸς πιστὸς δὲν θὰ ἀρνηθεῖ νὰ ζήσει στὴν ἔρημο. Γιατί καλύτερα νὰ πεινᾶ ὁ κόσμος ὅλος, παρὰ νὰ χαθεῖ ἡ εὐλογία τοῦ ἀνήκειν στὸν Χριστό.

 

Ἡ Ἀποκάλυψη δὲν εἶναι μόνο βιβλίο. Εἶναι καθρέφτης. Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος ἑρμηνεύοντας τήν Ἀποκάλυψη τό 150 μετά Χριστόν μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι ὁ Θεὸς τὰ ἐπιτρέπει ὅλα αὐτά, διότι πρέπει νά ἐνισχυθεῖ τὸ αὐτεξούσιον. Διότι χωρίς πνευματική ἐγρήγορση, χωρίς πίστη, δέν θά ἔχουμε τήν πνευματική δύναμη πού χρειάζεται γιά νά ποῦμε «ὄχι» στό σφράγισμα τῆς αἰώνιας ἀπώλειας τῆς ψυχῆς μας. Ὅταν ἐπιτίθεται ὁ αἰώνιος ἐχθρός, τότε πρέπει ὁ ἀγὼν νὰ εἶναι πνευματικός. Σ᾿ αὐτὴν τὴν μάχη νικᾶ αὐτὸς ποὺ ἀγαπᾶ. Διότι ἡ πνευματικὴ μάχη εἶναι ἐναντίον τοῦ διαβόλου, ἐναντίον αὐτοῦ ὁ ὁποῖος μισεῖ, διότι μισεῖ τόν Θεόν, πού εἶναι ἡ ἀγάπη.

Γιὰ νὰ νικήσεις λοιπὸν αὐτὸν ὁ ὁποῖος εἶναι δόλιος, ἐκδικεῖται καί μισεῖ, πρέπει νὰ γνωρίζεις νὰ ἀγαπᾶς, νὰ εἶσαι εὐθύς καί νὰ συγχωρεῖς. Ὅταν γνωρίζεις νὰ ἀγαπᾶς, διακρίνεις τίς πλεκτάνες τοῦ διαβόλου, ἀναγνωρίζεις τὴ βία ὡς διακριτικό τῆς δαιμονικῆς παρουσίας καί τὸν δόλο ὡς σφραγίδα τοῦ ἰδικοῦ του ἔργου. Ἀντιλαμβάνεσαι τὸ κεκρυμμένο μῖσος πίσω ἀπό τά δελεάσματα, πού γρήγορα ἐναλλάσσονται μέ τόν ἀμείλικτο ἐκφοβισμό καί τόν σκληρό ἐκβιασμό.

Ἄν λοιπόν δέν ἀρνούμεθα νά δοῦμε τήν πραγματικότητα, εἶναι ὁλοφάνερο τί κρύβεται πίσω ἀπό ὅλον αὐτόν τόν ἐκβιασμό πού ὀνομάζεται ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση, ἠλεκτρονική ταυτότητα, προσωπικός ἀριθμός. Ἄν ὁ μικρός ἠλεκτρονικός ὑπολογιστής ἑνός κινητοῦ ἔχει τόσες δυνατότητες, γιατί ἐθελοτυφλοῦμε μπροστά στό τί μπορεῖ νά κάνει ὁ ὑπολογιστής τῶν Βρυξελλῶν, μικρό παράρτημα τοῦ ὁποίου εἶναι ὁ ὑπολογιστής «Δαίδαλος» τῶν Ἀθηνῶν, πού καταλαμβάνει ἔκταση 1000 τ. μέτρων;

Γιατί ἐθελοτυφλοῦμε μπροστά στό γεγονός ὅτι τό ἀκρωνύμιο τοῦ ὑπολογιστοῦ τῶν Βρυξελλῶν ἐπελέγη ὥστε νά δίδει τό ὄνομα BEAST, δηλαδή τό ὄνομα τοῦ θηρίου; Καί γιατί ἐθελοτυφλοῦμε μπροστά στό γεγονός ὅτι τό ἀκρωνύμιο τοῦ συστήματος μέ βάση τό ὁποῖο λειτουργεῖ τό Θηρίο εἶναι τό γνωστό σέ ὅλους www, πού ἀριθμούμενο εἶναι ὁ ἀριθμός 666; Διότι τό w ἀντιστοιχεῖ στό 6ο γράμμα τοῦ ἑλληνικοῦ καί τοῦ ἑβραϊκοῦ ἀλφαβήτου. Τό ἀρχαῖο ἑλληνικό ἀλφάβητο εἶχε ὡς 6ο του γράμμα τό δίγαμμα ἤ βαῦ, πού προφέρεται ὅπως τό ἀγγλικό w. Ἔστω καί ἄν τό βαῦ δέν διατηρήθηκε στό ἑλληνικό ἀλφάβητο ὡς γράμμα, διατηρήθηκε ὅμως ὡς ἀριθμητική ἀξία, γι᾿ αὐτό καί στό σύγχρονο ἑλληνικό ἀλφάβητο δέν ὑπάρχει γράμμα πού νά ἔχει τήν ἀριθμητική ἀξία τοῦ 6. (Τό Ε ἔχει ἀξία 5. Τό Ζ ἔχει ἀξία 7. Ἀνάμεσα στό Ε καί στό Ζ ὑπῆρχε τό F μέ τήν ἀριθμητική ἀξία 6). Καί ἐπειδή τό ἀρχαῖο ἑβραϊκό ἀλφάβητο προῆλθε ἀπό τό ἀρχαῖο ἑλληνικό ἀλφάβητο, τό www, τό ἀκρωνύμιο τοῦ διαδικτύου, ἔχει τήν ἀριθμητική ἀξία 666, καί γιά τό ἑλληνικό καί γιά τό ἑβραϊκό ἀλφάβητο, τό ὁποῖο διατήρησε τό ἀρχαῖο ἑλληνικό ἕκτο γράμμα. Οἱ ἠλεκτρονικές ταυτότητες ἔπαυσαν νά εἶναι ἁπλό μέσο ταυτοποίησης· εἶναι μέσον ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης πού ὑλοποιεῖται ἀπαραίτητα μέσῳ τῆς σύνδεσης τοῦ ὑπολογιστῆ πού φέρει τό ὄνομα τοῦ θηρίου, μέ τόν ἴδιο τόν ἄνθρωπο τοῦ ὁποίου ἡ ταυτότητα προσδιορίζεται ἀπό αὐτόν τόν ἀριθμό, καί ἀναγνωρίζεται ἀπό τό θηρίο μέσω τοῦ δοθέντος στόν ἄνθρωπο προσωπικοῦ ἀριθμοῦ. Εἰς τό ἑξῆς ὁ ἀριθμοποιημένος ἄνθρωπος ὑπάρχει, ἄν ἀναγνωρίζεται ἀπό τόν ὑπολογιστή τῶν Βρυξελλῶν, δηλαδή ἀπό τό θηρίο. Ἄν προσκρούσεις στίς ἐντολές τοῦ θηρίου καί αὐτό σέ ἀκυρώσει, εἶναι σάν νά μήν ὑπάρχεις πλέον. Διότι ἀπόλυτα ἐξαρτᾶσαι ἀπό τό ἠλεκτρονικό σύστημα τό ὁποῖο σοῦ ἀπαίτησε νά σοῦ δώσει τόν ἀριθμό αὐτό, ὡς σημεῖον τῆς πλήρους ὑποταγῆς σου σ᾿ αὐτό. Αὐτός δηλαδή ὁ ἀριθμός σημαίνει κάτι γι᾿αὐτόν πού σοῦ τόν ἔδωσε, σημαίνει ὅτι ἔχει πάνω σου κυριότητα. (Ἀποκάλυψη, 13, 16)

Τί σημαίνει χάραγμα; Τό σημάδι πού ἀποδεικνύει ὅτι κάποιος ἔχει πάνω σου κυριότητα. Σέ ποιόν ἔδιναν τό χάραγμα; Στόν δοῦλο. Τί σημαίνει ἡ φράση τῆς Ἀποκάλυψης ὅτι τό θηρίο θά δώσει τό χάραγμα σέ ὅσους θά τό δεχθοῦν, διότι θά ὑποκύψουν στόν οἰκονομικό ἐκβιασμό; Σημαίνει ὅτι θά τούς καταστήσει δούλους του, βάζοντας πάνω τους ἕνα σημάδι. Τί θά εἶναι αὐτό τό σημάδι; Ἕνας ἀριθμός. Τί ἀριθμός; Ἀριθμός ἀνθρώπου, λέγει ἡ Ἀποκάλυψη. Δηλαδή ἀντικαθίσταται ὁ ἄνθρωπος μέ ἀριθμό, αὐτό ἀκριβῶς πού ὁρίζεται σήμερα ὡς προσωπικός ἀριθμός. Τί ἀκόμα θά χρειαζόταν νά μᾶς πεῖ ἡ Ἀποκάλυψη γιά νά ἔχουμε τήν βεβαιότητα ὅτι μᾶς φωτογραφίζει αὐτό πού εἶναι σήμερα ὁ προσωπικός ἀριθμός;

Μπορεῖ κάποιος στό μυαλό του νά εἶχε κάτι ἄλλο, δηλαδή νά τήν καταλάβαινε ἀλλιῶς τήν Ἀποκάλυψη. Ἀλλά αὐτό δέν ἔχει σχέση μέ αὐτό καθαυτό πού λέει ἡ Ἀποκάλυψη. Νομίζουν κάποιοι ὅτι θά ἔλεγε τό θηρίο: ἐλᾶτε νά σᾶς δώσω χάραγμα στό μέτωπο καί στό χέρι. Δέν λέει αὐτό ἡ Ἀποκάλυψη.

Λέει ὅτι σ᾿ αὐτούς πού θά ὑποκύψουν στόν ἐκβιασμό, θά δώσει τό χάραγμα στό μέτωπο καί στό δεξιό χέρι. Ἑπομένως μπορεῖ τό θηρίο νά σοῦ βάλει τό χάραγμα στό μέτωπο καί στό δεξιό χέρι, χωρίς κἄν νά σέ ἐνημερώσει. Αὐτό πού ζητάει ἀπό σένα εἶναι νά ὑποκύψεις στόν ἐκβιασμό του, πού συνίσταται στό ὅτι σοῦ ἀπαιτεῖ νά πάρεις τόν ἀριθμό πού σοῦ ἑτοίμασε, ὡς σημεῖον ὑποταγῆς σου, ἀλλιῶς δέν θά μπορεῖς νά ἀγοράσεις ἤ νά πωλήσεις. Αὐτό τό σημεῖον ὑποταγῆς τοῦ ἀνθρώπου στό θηρίο λέγεται χάραγμα. Ἀπό κεῖ καί πέρα γνωρίζουμε -μᾶς λέγει ἡ Ἀποκάλυψις-ὅτι τό θηρίον θά φροντίσει τόν προσωπικόν ἀριθμό πού σοῦ ἔδωσε νά τόν περάσει στό μέτωπό σου ἤ στό δεξί σου χέρι. Καί γνωρίζουμε πλέον ὅτι αὐτό μπορεῖ νά ἔχει γίνει ἤδη χωρίς νά σέ ἔχουν ἐρωτήσει. Διότι ὑπάρχει ἡ τεχνολογία ( Ἰσοτοπική σήμανση)πού τούς ἐπιτρέπει, τήν ὥρα πού σέ φωτογραφίζουν μέ πρόσχημα τά βιομετρικά σου στοιχεῖα, νά σέ ἐγχαράσσουν, ταυτόχρονα μέ τήν φωτογράφηση, μέ ἀκτίνες λέιζερ.

Τί ἔκανες ἐσύ; Δέχθηκες νά πάρεις τήν ἠλεκτρονική ταυτότητα, διότι σέ ἀπείλησαν ὅτι ἄν δέν φροντίσεις νά τήν πάρεις, θά σοῦ στερήσουν διάφορα πράγματα, τελικά καί τό νά μπορεῖς νά ἀγοράσεις καί νά πωλήσεις. Ἄρα, σ᾿ αὐτό πού συμβαίνει σήμερα, ὑπάρχει ὁ ἐκβιασμός μέ τήν μορφή πού ἔχει προπεριγραφεῖ στήν Ἀποκάλυψη. Τό δεύτερο πού συμβαίνει σήμερα καί ἔχει προπεριγραφεῖ στήν Ἀποκάλυψη, εἶναι ὅτι αὐτός πού ὑποκύπτει στόν ἐκβιασμό, δέχεται χάραγμα, δηλαδή τό νά ἀποκτήσει ἐπάνω του κυριότητα μιά ἄλλη δύναμις, καί αὐτή ἡ δύναμις αὐτοονομάζεται θηρίο.

Ἔστω καί ἄν αὐτό στό ὁποῖο ὑποτάσσεσαι, δέν φαίνεται ἄμεσα ὡς θηρίο, ἐφόσον εἶναι ἡ εἰκόνα του, καί πάλι χρησιμοποιεῖται γιά νά σέ ὑποτάσσει. Γνωρίζουμε ὅτι τά ρομπότ εἶναι μία εἰκόνα ἀνθρώπου, στήν ὁποία ἔχουν ἀποδώσει χαρακτηριστικά τοῦ ἀνθρώπου. Τί εἶναι τά ρομπότ καί ἡ λεγόμενη τεχνητή νοημοσύνη; Τί ἄλλο ἀπό κάτι τό ὁποῖο ἐξεικονίζει χαρακτηριστικά τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως τήν νοημοσύνη. Ἄρα τήν ὥρα πού παραδίδεσαι στήν διακυβέρνηση τῆς εἰκόνος τοῦ θηρίου, δηλαδή τοῦ μεγαλορομπότ, τοῦ ὑπολογιστοῦ beast τῶν Βρυξελλῶν, τήν ὥρα πού δέχεσαι νά διακυβερνᾶσαι ἀπό τήν τεχνητή νοημοσύνη, ὅπως ὑπερηφανευόμενοι τήν ὀνομάτισαν, καί πάλι γίνεσαι δοῦλος στό ἴδιο τό θηρίο.

Καί τρίτη περίπτωση πού ἔχει προπεριγράψει ἡ Ἀποκάλυψη καί ἐπίσης ἀνταποκρίνεται σέ ὅ,τι βλέπουμε σήμερα νά γίνεται, εἶναι ὅταν, καθώς δέν μπορεῖς νά πεῖς «ὄχι» στόν οἰκονομικό ἐκβιασμό πού σοῦ ἀσκεῖται, ὅμως δέχεσαι νά λάβεις ἁπλῶς καί μόνον τόν ἀριθμόν τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου. Καί τότε ἔχεις δεχθεῖ τό χάραγμα, δηλαδή νά ἀνήκεις στό θηρίο. Ὅταν λοιπόν κάποιος ἀπό τόν φόβον ὅτι θά τόν βγάλουν ἔξω ἀπό τόν κόσμο, ἔξω ἀπό τό σύστημα τῆς κοινωνικῆς ἀποδοχῆς του καί τῆς οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς ἐξυπηρέτησής του, δεχθεῖ νά τοῦ δοθεῖ ὡς ταυτότητά του ἕνας ἀριθμός, ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου, τό θηρίο τόν ἔχει ἤδη σφραγίσει.

Τί σημαίνουν ὅλα αὐτά; Ὅτι εἶναι φρικτό νά μήν βρεθεῖ σήμερα κάποιος σέ νήψη, σέ ἐγρήγορση, καί ἐξαπατηθεῖ καί δεχθεῖ τόν ἐκβιασμό καί ὑποκύψει στήν ἀπειλή, καί πεῖ, δῶστε μου τόν προσωπικό ἀριθμό. Διότι μᾶς λέγει ἡ Ἀποκάλυψη ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού ἔλαβε τόν προσωπικό ἀριθμό, ἀνήκει πλέον σ᾿ αὐτόν πού τοῦ ἔδωσε ὡς ταυτότητα ἀντί τοῦ ὀνόματός του τόν προσωπικό ἀριθμό.

Ὕστερα ἀπό ὅλα ὅσα εἴπαμε, χωρίς κἄν νά ἀναφερθοῦμε στούς Ἁγίους μας Πατέρες, στηριζόμενοι ἀποκλειστικά καί μόνον στό κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως, ποιός ἱερεύς ἤ ἀρχιερεύς ἤ μοναχός ἤ πνευματικός ἤ ὁποιοσδήποτε ἁπλός ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ καί νά πεῖ: μπορεῖτε νά πάρετε τόν προσωπικό ἀριθμό, διότι δέν εἶναι τό χάραγμα γιά τό ὁποῖο ὁμιλεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης στήν Ἀποκάλυψη; Ποιός τολμώντας νά ἀμνηστεύσει τόν προσωπικό ἀριθμό, δέν καταλαβαίνει ὅτι παίρνει στό λαιμό του ὅλες αὐτές τίς ψυχές πού θά ἐξαπατηθοῦν καί θά πάρουν τόν προσωπικό ἀριθμό; Ποιός δέν ἀναγνωρίζει ὅτι περιορίζοντας τό πρόβλημα τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ μόνον ὡς πρός τήν ὑποχρεωτικότητα τῆς ἐπιβολῆς του, ἀνοίγει ἐμμέσως τόν δρόμο γιά νά ἐξαπατηθοῦν καί πάρουν τό χάραγμα ὅσοι δέν θά ποῦν «ὄχι» στόν προσωπικό ἀριθμό;

Καί γιατί ἐπιτρέπει ὁ Θεός αὐτόν τόν οἰκονομικό ἐκβιασμό; Γιά νά φανεῖ ποιοί ἔχουν τήν δύναμη, ποιοί ἔχουν τό κουράγιο, ἐπειδή ἀγαποῦν τόν Χριστό καί Τόν ἐμπιστεύονται, νά ποῦν «ὄχι» στόν προσωπικό ἀριθμό. Γι᾿ αὐτούς, πού δηλαδή θά ποῦν τό «ὄχι» στόν προσωπικό ἀριθμό, θά φροντίσει ὁ ἴδιος ὁ Θεός νά περάσουν πιό καλά ἀπό αὐτούς πού θά τόν πάρουν. Ἀλλά αὐτό δέν τό δέχεται ὅποιος

δέν ἔχει πίστιν στήν δύναμη τοῦ Θεοῦ. Αὐτός πού δέν ἔχει πίστη, καί ἐπιπλέον καμαρώνει ὅτι εἶναι πραγματιστής, ρεαλιστής, θά πεῖ: Ἄν δέν πάρω τόν προσωπικό ἀριθμό, δέν θά μπορῶ νά ἔχω μισθό καί ὅποια ἄλλη διευκόλυνση μοῦ παρέχει τό κράτος. Αὐτός πού δέν ἔχει πίστη, θά πεῖ στόν ἑαυτό του καί στούς ἄλλους ὅτι εἶναι γι᾿ αὐτόν μονόδρομος νά πάρει τόν προσωπικό ἀριθμό, διότι δέν τόν ἀπασχολεῖ τό ἔπειτα, τό μετά· τόν ἀπασχολεῖ τό τώρα. Αὐτός πού σκέπτεται ἔτσι, δέν καταλαβαίνει πόσο σοβαρό πρᾶγμα εἶναι τό θέμα τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ καί λέει ὅτι γιά μένα ὑπάρχει μόνον τό τώρα, καί ἡ ἀνάγκη μου γιά ἐπιβίωση. Τό τί θά γίνει μετά, δέν μέ ἀπασχολεῖ. Γι᾿ αὐτό καί βρίσκω μόνον μία λύση, ὅ,τι εἶναι εὔκολο, αὐτό πού κάνουν ὅλοι, αὐτό νά κάνω κι ἐγώ. Δύσκολο εἶναι νά καταλάβει κανείς ὅτι τό θηρίο τῶν Βρυξελλῶν μπορεῖ νά ἐξυπηρετήσει τήν προσδοκία τοῦ διαβόλου νά βάλει μέσα στό χέρι του ὅλη τήν ἀνθρωπότητα;

Παίρνεις τόν προσωπικό ἀριθμό. Καταλαβαίνεις ὅτι γίνεσαι ἔτσι κτῆμα τοῦ θηρίου, αὐτοῦ πού ἀπαίτησε νά πάρεις τόν ἀριθμό πού αὐτό σοῦ δίνει; Καταλαβαίνεις ὅτι ἔτσι βάζεις τόν ἑαυτό σου μέσα στό χέρι, μέσα στήν παλάμη αὐτοῦ πού προσδοκᾶ νά ἔρθει ἡ ὥρα πού θά βάλει τήν ἀνθρωπότητα μέσα στήν ἠλεκτρονική τους φυλακή, μέσα στό ἠλεκτρονικό χέρι πού μόλις τό σφίγξει, μπορεῖ νά συντρίψει ὅσους θά βρεθοῦν μέσα σ᾿ αὐτό; Ἔτσι τό λέει ὁ προφήτης Ἡσαΐας: Σάν ἀπροστάτευτα αὐγά προσδοκᾶ νά βρεθοῦν ὅσοι βεβαίως ἀπό αὐτόν ἐξαπατηθοῦν. Ὁ Θεός ὁμιλεῖ γιά τήν ἀλαζονεία τῆς καρδιᾶς καί γιά τήν ἔπαρση τοῦ διαβόλου καί πιό συγκεκριμένα τοῦ ἀνθρώπου πού θά ἐνεργεῖ ἐκ μέρους τοῦ διαβόλου, ἑπομένως τοῦ ἀντιχρίστου, αὐτός ὡς ἄρχων πάνω στήν γῆ, θά ἔχει τό θράσος νά λέει: “ Ὅ,τι ἔκανα, τό ἐπέτυχα μέ τή δική μου δύναμη καί μέ τήν δική μου σοφία, γιατί ἔχω μυαλό ἐγώ.. Μετατόπισα τά σύνορα τῶν κρατῶν, λεηλάτησα τούς θησαυρούς τους, καί ἔρριξα θρόνους κάτω στήν γῆ»

Δέν βλέπουμε ὅτι αὐτοί πού κατασκεύασαν τήν τεχνητή εὐφυΐα μιλοῦν μέ πολλή καύχηση γιά τήν ἐξυπνάδα τους; Δέν καμαρώνουν διότι ἔχουν τήν δύναμη νά ἀλλάζουν τά σύνορα τῶν ἐθνῶν ἀναπροσδιορίζοντάς τα μέ τούς πολέμους πού κάνουν; Δέν βλέπουμε πῶς ἀλαζονεύονται πού μποροῦν καί λεηλατοῦν τό ὑπέδαφος, τά πολύτιμα μέταλλα, κλπ; Ἤ μήπως δέν διαπιστώνουμε τήν δύναμη πού ἔχει αὐτό τό παγκόσμιο σύστημα, αὐτό πού ἔχει ἐπιβάλει ταυτότητα καί προσωπικό ἀριθμό, νά συντρίβει θρόνους ἐξουσιαστῶν καί νά ἀνεβάζει στήν ἐξουσία ὅποιον ὁρίζει κατάλληλο γιά νά ἐκτελέσει τυφλά τό πρόγραμμά του; Μήπως αὐτό πού προφητεύει ὁ προφήτης Ἡσαΐας, δέν τό βλέπουμε νά γίνεται ἤδη;

«Βρῆκε τό χέρι μου τήν ἀνθρωπότητα καί τά πλούτη της ὅπως βρίσκει κανείς παρατημένα καί ἀπροστάτευτα αὐγά μέσα σέ μιά φωλιά πουλιῶν· καί δέν βρέθηκε κάποιος -ἐπίσκοπος θά λέγαμε-νά ἀνοίξει τά φτερά του καί σάν μάνα κλῶσσα νά προστατεύσει τά αὐγά καί νά διαμαρτυρηθεῖ!”»

«Καὶ ἔσται ὅταν συντελέσῃ Κύριος πάντα ποιῶν ἐν τῷ ὄρει Σιών καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ, ἐπάξει ἐπὶ τὸν νοῦν τὸν μέγαν, τὸν ἄρχοντα τῶν Ἀσσυρίων, καὶ ἐπὶ τὸ ὕψος τῆς δόξης τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. Εἶπεν γάρ Τῇ ἰσχύι ποιήσω καὶ τῇ σοφίᾳ τῆς συνέσεως, ἀφελῶ ὅρια ἐθνῶν καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτῶν προνομεύσω καὶ σείσω πόλεις κατοικουμένας καὶ τὴν οἰκουμένην ὅλην καταλήψομαι τῇ χειρὶ ὡς νοσσιὰν καὶ ὡς καταλελειμμένα ᾠὰ ἀρῶ, καὶ οὐκ ἔστιν ὃς διαφεύξεταί με ἢ ἀντείπῃ μοι». (Ἡσαΐας, 10, 12-14)

Αὐτήν τήν τελευταία φράση τῆς προφητείας, δέν ὑπάρχει κανείς πού θά μοῦ ξεφύγει ἤ θά μπορέσει νά ἀντιλέξει σ᾿ ἐμένα, δέν βλέπουμε νά ἀπαιτεῖ, νά ἐφαρμόζει καί νά ὑλοποιεῖ σήμερα αὐτό τό πρόγραμμα ἐπιβολῆς τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας καί τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ; Μέ ποιό τρόπο τό ἐπιβάλει τό κράτος; Βεβαίως μέ τήν ἀπαίτηση ὅλοι νά δεχθοῦν αὐτό τό σύστημα τό ὁποῖο ἐφαρμοζόμενο, ἀσκεῖ ἔλεγχο τόσο αὐστηρό, ὥστε κανείς νά μήν μπορεῖ νά τοῦ ξεφύγει, «οὐκ ἔστιν ὃς διαφεύξεταί με».

Συμπληρώνουν καί ἐπιβεβαιώνουν τά ἀνωτέρω, οἱ λόγοι τῶν Ἁγίων Πατέρων, πού ὁμόφωνα ἔχουν πεῖ τό «ὄχι» στόν προσωπικό ἀριθμό. Ἡ αἰχμὴ τοῦ δόρατος ἐναντίον τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ἡ ὑποχρεωτικὴ ἐπιβολή τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ. Δέν εἶναι ἄξιον ἀπορίας πῶς ἡ Ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία βρέθηκε νά εἶναι τὸ ἐργαλεῖο τῆς δυτικῆς παγκοσμιοποίησης; Ἡ ἐκκλησιαστική ἡγεσία δέν μπορεῖ νά ὑποπτευθεῖ ποῦ ὁδηγεῖται καὶ ποῦ ὁδηγεῖ τὸν Ἑλληνικὸ λαό; Δέν εἶναι παραπλάνηση νά ἐμφανίζεται ὡς ὑπόθεση ἑνοποιήσεως ἀριθμῶν μητρώου συναλλαγῆς μέ τό κράτος, αὐτό πού εἶναι ἠλεκτρονική διακυβέρνηση, πού δημιουργεῖ τίς προϋποθέσεις τῆς πιό ἀμείλικτης τυραννίας;