Ποιός κυβερνᾶ τήν Ἑλλάδα;

 

Ὁ Χριστός ἤ ὁ μαμωνᾶς;

Ἡ ἀλήθεια ἤ τό ψεῦδος;

Ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια; Αὐτό πού φαίνεται ἤ αὐτό πού ἀποκρύπτεται; Πῶς θά διακρίνουμε τήν ἀλήθεια; Ποιά εἶναι ἡ ἀληθινή κρίσις; Ἡ κατ᾿ ὄψιν κρίσις ἤ ἡ δικαία κρίσις; Ὄχι ἡ ἐπιφανειακή κρίσις, αὐτό πού φαίνεται, ἀλλά ἡ δικαία κρίσις. Καί πῶς μποροῦμε νά διακρίνουμε τήν κατ᾿ ὄψιν κρίσιν ἀπό τήν δικαίαν κρίσιν; Δέν θά ἐπιτύχουμε τήν ὀρθή διάκριση μέ κριτήριο τούς ἰσχυρισμούς  τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ἀπό τούς καρπούς τῶν ἔργων τους: «Ἀπό τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς».

 

Πρίν ἀναληφθῆ στούς οὐρανούς ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός εἶπε: Ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῶ καί ἐπί γῆς. Αὐτήν τήν ἐξουσίαν τοῦ Χριστοῦ τήν διεκδικεῖ ὁ διάβολος ὡς σφετεριστής. Καί αὐτό προσπαθεῖ νά τό ἐπιτύχει μέσω τῶν ἑκάστοτε ἐξουσιαστῶν. Ἔχουμε ὑποχρέωση νά διακρίνουμε ἄν ὁ ἐπίγειος κυβερνήτης ἀναγνωρίζει τόν Χριστόν ὡς αὐτόν στόν ὁποῖο ὀφείλει ὑπακοήν, ἤ ἐξ ἀντιθέτου, ἄν ὑποτάσσει τόν ἑαυτόν του στόν σφετεριστήν διάβολον.

Σέ ποιόν ἀνήκουμε, σέ ποιόν ὀφείλουμε ὑπακοήν; Ἀσφαλῶς ἀνήκουμε στόν Πλάστη καί Δημιουργό μας, ἀπό τόν ὁποῖον προέρχεται κάθε ἀγαθόν. Σ᾿ αὐτόν καί μόνον ὀφείλουμε ὑπακοήν. Δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει καμμία συμφωνία, λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, τοῦ Χριστοῦ μέ τόν Βελίαρ.

 

Δέν μποροῦμε νά ὑποδεχθοῦμε αὐτούς πού δίδουν στόν ἑαυτό τους τό δικαίωμα μέσα στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων νά ἐγκαθιστοῦν θρόνον γιά τόν ἐχθρόν τοῦ Θεοῦ, τόν σφετεριστήν διάβολον, ἀποδιώκοντας τόν ἴδιον τόν Θεόν, διδάσκοντάς τους νά ἁμαρτάνουν, ὄχι μόνον νομιμοποιώντας τήν ἁμαρτία, ἀλλά καί διώκοντας καί προπηλακίζοντας ὅσους τήν ἀποστρέφονται.

 

Τί ὅμως πρέπει νά κάνουμε ἐνώπιον τῶν ἐπερχομένων δεινῶν. Πλήν φθάσουν τά δεινά καθ᾿ ἑαυτά, ἔφθασαν ἤδη ὡς ἀπειλές καί εἰδήσεις. Ὁ καθηγητής τῆς Σεισμολογίας μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ὁ μήνας Ἰούλιος εἶναι ὁ μήνας τῶν μεγάλων σεισμῶν. Σκοπός του δέν εἶναι ἁπλῶς νά ἀναφερθεῖ στόν μῆνα Ἰούλιο, ἀλλά βρίσκει ἕνα τρόπο γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι ἀναμένονται σεισμοί, ἄν ὄχι τόν Ἰούλιο, λίγο ἔπειτα. Ὁ καθηγητής τῆς Σχολῆς Εὐελπίδων μᾶς λέγει ὅτι βρισκόμαστε πρό ἐξελίξεων καί ἀπειλῶν οἱ ὁποῖες οὐδέποτε μέχρι τώρα ἀπείλησαν τήν Ἑλλάδα μέ ἀφανισμό. Αὐτό δέν θά ἤθελε ὁ διάβολος γιά μᾶς; Ἀσφαλῶς, ἀλλά ὁ Θεός δέν θά τοῦ τό ἐπιτρέψει. Βλέπουμε ὅτι ἡ σωτηρία μας κρέμεται ἀπό τήν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ καί ὄχι πλέον ἀπό ἀνθρώπινες προσπάθειες; Ἡ προσδοκώμενη πλέον ὡς μόνη σωτηρία ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ ἔχει ἀπαραιτήτως σχέση μέ κάτι. Καί αὐτό λέγεται μετάνοια. Ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο θά γίνει ἡ ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ ἔχει σχέση μέ τήν θέση πού ἐμεῖς παίρνουμε ἀπέναντι στόν Θεό, ἔχει σχέση μέ τήν μετάνοιά μας. Καί ἡ ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ ἀποσκοπεῖ στήν μετάνοιά μας.

 

Ἡ Παναγία εἶχε πεῖ στόν Ἅγιο Παΐσιο: Ἐσύ θά κάνεις τό ἔργο πού θέλει ἀπό σένα ὁ Θεός, κι ἐγώ θά κάνω τό δικό μου ἔργο, θά φυλάω τά σύνορα τῆς Ἑλλάδος.

Ποιό ὅμως εἶναι τό ἔργο πού ζητάει ἀπό μᾶς ὁ Θεός; Ἡ μετάνοια, αὐτό εἶναι τό ἔργο πού ζητάει ἀπό μᾶς ὁ Θεός.

 

Ὅσοι τό ξεχάσαμε αὐτό καί νομίσαμε ὅτι θά μᾶς σώσουν οἱ ἀνθρώπινες προσπάθειες, καί μάλιστα προσπάθειες πολιτικῶν πού δέν ἔχουν καμία σχέση μέ τήν μετάνοια, διαψευστήκαμε παταγωδῶς. Τώρα πού ἔχουμε πάθει τόσα, καί διατρέχουμε τόσο ἀσύλληπτες σέ σοβαρότητα ἀπειλές, ὅποιος θά ἐξακολουθήσει νά ἐλπίζει ἀντί στόν Θεό, σέ ἀνθρώπους, κάνει μεγάλο κακό στήν πατρίδα του. Γιατί ἀφοῦ ἡ προσωπική του μετάνοια θά συνεισέφερε στήν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ νά ἐπέμβει γιά νά μᾶς σώσει, ἡ δική του ἀμετανοησία ἐπιδεινώνει τά ἐπερχόμενα δεινά καί γενικά καί σέ ἐπίπεδο προσωπικό.

Αὐτοί πού μέ ὅσα ἐψήφισαν καί μέ ὅσα ἐπέβαλαν, ἀπεμάκρυναν ἀπό τήν πατρίδα μας τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, τήν προστασία τοῦ Θεοῦ, αὐτοί ἄς συνεχίσουν τίς προσπάθειές τους νά θεραπεύσουν τό πρόβλημα πού οἱ ἴδιοι δημιούργησαν. Ἐμεῖς ὅμως ἀπευθυνόμεθα στόν Θεόν. Ἄν δέν τό κάνουμε καί στηριχθοῦμε γιά ἄλλη μιά φορά στούς ἀποστάτες ἀπό Θεοῦ -στούς ἀποστάτες ὄχι ἐμφανῶς ὅπως ὁ παραβάτης Ἰουλιανός, ἀλλά πρωτίστως μέ τίς πράξεις τους πού εἶναι χειρότερες καί ἀπό αὐτές τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ παραβάτου- μέ τό νά δείξουμε ἐμπιστοσύνη ἐκεῖ πού δέν πρέπει, θά ἐπιδεινώσουμε αὐτό πού πρόκειται νά ἀκολουθήσει. Θά διαπράξει ἔγκλημα κατά τοῦ ἑαυτοῦ του καί κατά τῆς πατρίδος του, αὐτός πού θά πιστεύσει ὅτι θά μποροῦσε νά ὑπάρξει θετική ἔκβαση τῶν πραγμάτων ἀπό ἀνθρώπους πού δέν μετανοοῦν γιά ὅσα ἔκαναν καί κάνουν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καί ἐναντίον τοῦ κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ πλασθέντος ἀνθρώπου.

 

Θά ἤθελαν νά εἶναι τά δεινά ἐλαφρότερα; Μποροῦν νά κάνουν κάτι. Τοὐλάχιστον νά ἀναστείλουν τούς ἐκβιαστικούς τρόπους πού μεταχειρίζονται μέσῳ διαβατηρίων κλπ, γιά νά ἀναγκάσουν τούς ἀνθρώπους νά πάρουν τήν ἠλεκτρονική ταυτότητα. Ὅσο ἐπιμένουν σ᾿ αὐτόν τόν δαιμονικό ἐκβιασμό, τόσο καί τά κύματα τοῦ ἐρχομένου τσουνάμι ἀναμένονται μεγαλύτερα. Μία ἡμέρα μετά τήν ἀπόφαση τῆς Δ.Ι.Σ. πού ἀπέφυγε νά ἐξετάσει τόν προσωπικό ἀριθμό μέ βάση τήν Ἀποκάλυψη καί αὐτά πού ἔχουν ἐπεξηγηματικά πεῖ οἱ Ἅγιοί μας, ἦρθε τό πρῶτο μεγάλο σημάδι, ὅτι μπήκαμε πλέον στήν πορεία τῶν μεγάλων γεγονότων.

 

Θεός οὐ μυκτηρίζεται. Ὅσα ἔδωσε ὁ Θεός νά γραφοῦν στήν Ἀποκάλυψη διά τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, δέν δόθηκαν γιά νά τά ἀγνοοῦμε, γιά νά τά προσπερνοῦμε, γιά νά ἀρνούμαστε νά τά δοῦμε καί νά τά ἐξετάσουμε.

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος μᾶς περιέγραψε τόν διάβολο σάν λιοντάρι πού βρυχᾶται καί ἀναζητεῖ ἀνθρώπους γιά νά τούς καταπιεῖ. Καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος μᾶς περιέγραψε μέ ἀπόλυτη σαφήνει τόν κεντρικό ὑπολογιστή τῶν Βρυξελλῶν ὡς τό θηρίο τό ὁποῖο ρουφάει τά κράτη. Ποιός ταυτίζεται μέ τό κράτος τό ὁποῖο τό θηρίο ρουφάει; Ὅποιος παίρνει τήν ταυτότητα πού τό κράτος τοῦ δίνει γιά νά τόν κάνει ἕνα μέ τό κράτος.

Ὁπότε τί γίνεται; Τό θηρίο τῶν Βρυξελλῶν ρουφάει τό κράτος τῆς Ἑλλάδος, καί ταυτόχρονα ὅσους ταυτίζονται μαζί του.

 

Καί θά ἔλεγε κανείς; Αὐτό πού γίνεται σήμερα μέ τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες ὄντως ἔχει προπεριγραφεῖ μέσα στήν Ἁγία Γραφή, ἀφοῦ τό κράτος μέ τήν ταυτότητα ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης πού σοῦ δίνει, σέ θέτει ὑπό τήν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση τοῦ θηρίου τῶν Βρυξελλῶν. Ὅμως, τό 666 πού ἐπίσης ἀναφέρεται στήν Ἀποκάλυψη, ποῦ τό βλέπουμε στήν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση, ὥστε νά ἐπιβεβαιώνεται πλήρως ὅτι οἱ νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί καθ᾿ ἑαυτές ἀλλά καί ὅταν προσλαμβάνουν τόν προσωπικό ἀριθμό ἔχουν σχέση μέ τό σφράγισμα;

Στό ἐρώτημα αὐτό ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος λέγοντας ὅτι τό θηρίο τῶν Βρυξελλῶν ρουφάει τά κράτη μέσω τοῦ ἀριθμοῦ 666. Καί ὁ Ἅγιος ἐξηγεῖ ἱστορικά τόν λόγο πού ἐπελέγη αὐτός ὁ ἀριθμός γιά νά προσδιορίζει τό παγκόσμιο σύστημα ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης. Ἐξηγεῖ ὅτι αὐτό τό παγκόσμιο ἠλεκτρονικό σύστημα ἔχει σκοπό νά ἐπιβάλει τήν παγκόσμια πολιτική του δικτατορία μέσω μιᾶς οἰκονομικῆς δικτατορίας πού στηρίζεται στό 666, ἀκριβῶς διότι καί ἡ φορολόγηση πού ὁ Σολομών εἶχε ἐπιβάλει στά χρόνια τῆς ἐπίγειας βασιλείας του, ἀπαιτοῦσε ἀπό τούς λαούς πού ὑπέτασσε φορολογία 666 ταλάντων. Τό 666 ὡς ἕνας ἀπλός καταρχήν ἀριθμός, παίρνει τελικά τήν σημασία πού ἔχει στό ἔργο τοῦ ἀντιχρίστου, ἐπειδή ὡς ἀριθμός ἀποτελεῖ τό σύμβολο τῆς οἰκονομικῆς ὑποτέλειας, διά μέσου τῆς ὁποίας ἐπιτυγχάνεται καί ἡ πολιτική ὑποδούλωση, πού ἀποτελεῖ καί τήν κεντρική ἐπιδίωξη τοῦ ἀντιχρίστου.

Ὁ ἀντίχριστος θά ἐπιδιώξει, ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, νά καθίσει ὡς θεός στόν ναό τοῦ Θεοῦ, πῶς ὅμως; Καταλύοντας τήν ἔννοια τοῦ ἐθνικοῦ κράτους, ὅπως τό ἔχει προγραμματίσει νά γίνει, μέ τό νά ρουφήξει ὅλα τά κράτη μέσω τοῦ 666 μέσα στό στόμα τοῦ θηρίου τῶν Βρυξελλῶν.

 

Τό ἰδεολογικό δηλαδή ὑπόστρωμα τῆς μετανάστευσης τῶν λαῶν εἶναι ἡ ἑδραίωση ἑνός οἰκονομικοῦ ὑπερκράτους πού στηριζόμενο στήν παγκόσμια ἠλεκτρονική διακυβέρνηση, ὁδηγεῖ τήν ἀνθρωπότητα καί στήν παγκόσμια πολιτική διακυβέρνηση, ἀφοῦ ἐπιβάλλεται  de facto, ἐκ τῶν πραγμάτων, ἡ ἐξαφάνιση τῶν συνόρων, ἐφόσον ὑπάρχουν σάν νά μήν ὑπάρχουν, καί ἡ ὁμογενοποίηση τῶν λαῶν.

Τό ποιός θά εἶναι ὁ χαρακτήρας αὐτῆς τῆς παγκόσμιας κυβέρνησης φαίνεται πρῶτον ἀπό τήν προφητική προαναγγελία ὅτι θά τήν κυβερνᾶ ὁ ἀντίχριστος καί δεύτερον ἤδη μπορεῖ κανείς νά τόν ἀντιληφθεῖ ἀπό τήν ἐπίσημη ἀναγνώριση τῶν σφαγέων ὡς προσώπων ἀξίων νά κυβερνοῦν τούς λαούς.

 

Ἄς γνωρίζουμε ὅμως ὅτι στό τέλος, τά εἴδωλα τοῦ κόσμου θά πέσουν καί κατά τήν πτώση τους θά συμπαρασύρουν μαζί τους καί ὅσους δέν ἀντιλαμβάνονται τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι, ἄν οἱ ἄνθρωποι ἁμαρτάνουν, αὐτό συμβαίνει διότι ὁ Θεός τούς παρέδωσε, ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, στό νά ἁμαρτάνουν:

Διὸ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν αὑτοῖς, οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. Ρωμ. 1,24.

 

Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας· αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, ὁμοίως τε καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσιν τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες. Ρωμ. 1,26.

καί ὅπως λέγει στήν Ἀποκάλυψη:

Καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν,  Ἐξέλθατε, ὁ λαός μου, ἐξ αὐτῆς,   ἵνα μὴ συγκοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς,  καὶ ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς
ἵνα μὴ λάβητε·    ὅτι ἐκολλήθησαν αὐτῆς αἱ ἁμαρτίαι ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ,   καὶ ἐμνημόνευσεν ὁ Θεὸς τὰ ἀδικήματα αὐτῆς.

 

Τί ἰσχύει λοιπόν τώρα; Τί ὀφείλει νά κάνει ὁ λαός τοῦ Θεοῦ; Ἤδη βλέπουμε ὅτι ἑτοιμάζεται μία ἐναλλαγή προσώπων πού κινοῦνται μέσα στήν ἴδια ὁμάδα πού ἀπεφάσισε καί ἐπέβαλε τά ἔργα πού ὁ Θεός μισεῖ, ἀλλά καί βεβαίως ἀπεχθάνεται ὁ λαός ἀκριβῶς αὐτός πού διατηρεῖ τήν συνείδησή του ἀνεπηρέαστη ἀπό τήν ἐσωτερική ἀλλοίωση πού ἐπιβάλλουν οἱ νομιμοποιητές τῆς ἀσέλγειας. Ποιά θέση πρέπει νά πάρουμε ἀπέναντι σέ κάθε προσπάθεια ἐναλλαγῆς προσώπων; Πρέπει νά ἐλπίσουμε γιά ἄλλη μιά φορά ὅτι θά μᾶς σώσουν ἄνθρωποι πού ἐπανειλημμένως διέψευσαν τίς ἐλπίδες πού στήριξε σ᾿ αὐτούς ὁ λαός, ἤ μήπως πρέπει νά προσέξουμε ἐπιτέλους αὐτό πού ἀπό τήν ἀρχή ὁ Θεός μᾶς ὑποδεικνύει ὅτι πρέπει νά κάνουμε; Καί ποιό εἶναι αὐτό; Τό ἔχει πεῖ ὁ Θεός μέ πολλούς τρόπους, ἀλλά ἐμεῖς δέν θέλουμε νά ἀκούσουμε.

 

Λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στόν ἀπόστολο Τιμόθεο: «μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαις· σεαυτὸν ἁγνὸν τήρει». (5.22) Δηλαδή μή μετέχεις σέ ξένες ἁμαρτίες. Διατήρησε τόν ἑαυτόν σου ἁγνό. Αὐτό μπορεῖ νά τό κάνει γιά τό κάθε τί ἀλλά καί ἐν σχέσει μέ τά τρέχοντα πολιτικά πράγματα, μόνον αὐτός πού ἔχει στήν ψυχή του ἀληθῆ καί βεβαία γνώση ὅτι αὐτός πού κυβερνάει εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἀληθινός Θεός, καί ἑπομένως δέν θά μᾶς ἐγκαταλείψει. Καί ἄς γνωρίζουμε ἐπίσης ὅτι αὐτή πού σκεπάζει τήν Ἑλλάδα μας εἶναι ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Μήτηρ καί κατά χάριν Μητέρα ὅλων μας, ὅσων ὑπακοῦμε στήν ἐντολές τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ της.

 

Ὅ,τι εἶναι νά γίνει, θά γίνει. Πλέον τά γεγονότα δέν ἀλλάζουν μέ ἀνθρώπινες διορθωτικές παρεμβάσεις. Σωζόμαστε μόνον μέ τήν ἐπέμβασιν τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νά ἔχουμε τήν διάθεση νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τό μικρόβιο τῆς πολιτικῆς, δηλαδή μιᾶς προσπάθειας συγκάλυψης τῶν ἀνομούντων, χάριν πολιτικῶν σκοπιμοτήτων.

Γιά τόν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ δέν ὑπάρχουν σκοπιμότητες οὔτε ἔχουν θέση οἱ ὑπολογισμοί. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ εἶναι εὐθύς, διότι ἐμπιστεύεται στόν Θεόν. Ὅταν ὁ Θεός δεῖ ὅτι δέν ἔχουμε τήν ἐλπίδα μας σέ ἀνθρώπους ἀλλά μόνον εἰς Αὐτόν, εἶναι ἀδύνατον νά μήν ἐπέμβει, διότι αὐτό ἦταν πού ἀνέμενε καί ἀναμένει: Νά παύσουμε πλέον νά ἔχουμε τήν ἐλπίδα μας σέ ἀνθρώπους.

«Μή πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας ἐπί υἱούς ἀνθρώπων οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία».

Ἐμεῖς ἄς μήν ξεχνᾶμε τί λέγει γιά μᾶς ὁ Θεός στήν Ἀποκάλυψη:

 

Ἐξέλθατε, ὁ λαός μου, ἐξ αὐτῆς (ἀπό τήν ἁμαρτωλή Βαβυλῶνα),

ἵνα μὴ συγκοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς,  

καὶ ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς ἵνα μὴ λάβητε·  

ὅτι ἐκολλήθησαν αὐτῆς αἱ ἁμαρτίαι ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ,  

καὶ ἐμνημόνευσεν ὁ Θεὸς τὰ ἀδικήματα αὐτῆς.

 

Ὅταν δέν ζητᾶμε τήν δικαίωση ἀπό ἀνθρώπους, τότε ἐπεμβαίνει ὁ Θεός, ὅπως τό ὑπόσχεται:  «Ἐμοί ἐκδίκησις, ἐγώ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος ὁ Θεός».

Καί ἀλλοῦ πάλιν λέγει ὁ Θεός ὅτι, ἄν ὁ λαός Του Τόν ἐμπιστευόταν, «ἐν τῷ μηδενί ἄν τούς ἐχθρούς αὐτοῦ ἐταπείνωσα», δηλαδή μέ μεγάλη εὐκολία ὁ Θεός θά ταπείνωνε τούς ἐχθρούς τοῦ λαοῦ Του, ἀρκεῖ ὁ λαός νά ἐμπιστευόταν τόν Θεόν.  

Ἦρθε ἡ ὥρα γιά νά συνειδητοποιήσουμε τήν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ νά Τοῦ ἀναθέσουμε τήν σωτηρία μας. Ἄλλωστε, εἶναι μονόδρομος.

Ὅποιος μέχρι τώρα ἐμπιστεύτηκε τούς πολιτικούς, διαψεύστηκε.

Νομίζει κανείς ὅτι δέν θά διαψευστεῖ καί πάλι;

Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός ἔλεγε  https://www.youtube.com/watch?v=ag-rY8lf1KA

ὅτι τήν ἀπάντηση σέ ὅλα τά θέματα, τήν βρίσκουμε στήν Ἁγία Γραφή. Βεβαίωνε ὅτι ὁ Θεός θά σοῦ μιλήσει μέσα ἀπό τόν λόγο Του· ὁ λόγος Του εἶναι ζωντανός, φῶς στό σκοτάδι καί ὁδηγός στό μονοπάτι τῆς ζωῆς. Ἔλεγε ὅτι ἡ βαθειά πίστη του στόν Θεό ἦταν τό μόνο του ἐφόδιο. Ἔνοιωθε στήν πράξη ὅτι μαζί του εἶναι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Πίστις,Ὑπομονή, Προσευχή.

31ος ψαλμός: Ἐσύ εἶσαι ἡ καταφυγή μου, Κύριε, στόν καιρό τῶν θλίψεων.