Γιῶργος Παῦλος
Καθ. Φυσικῆς καὶ Φιλοσοφίας ΔΠΘ
Εἰ ὁ Θὲὸς πὰτὴρ ὑμῶν ἦν, ἠγαπᾶτε ἂν ἐμὲ· ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον καὶ ἥκω.
Ὑμεῖς ἐκ τοῦ πὰτρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πὰτρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθεὶᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ.
(Κατὰ Ἰωάννην 8:42 καὶ 44)
Τὸ κείμενο αὐτὸ ὑπὸ τὴν μορφὴ ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς γράφεται ὡς εἰσαγωγὴ στὰ μαθήματα, διαλέξεις καὶ ὁμιλίες τοῦ μοναχοῦ Ὀνήσιμου, στὸ διαδικτυακὸ κανάλι τοῦ Δικτύου Ἑλληνισμοῦ:
(https://www.youtube.com/live/u88AePvb-z8?si=IF OneCaswg2najk).
Τὰ μαθήματα αὐτὰ ἀφοροῦν τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν καὶ τὸ χάραγμα τοῦ ἀντιχρίστου στὴ σύγχρονη ἐποχή.
Περίληψη
Κάθε ἐξουσία αὐταρχικὴ καὶ ἀντιδημοκρατικὴ ποὺ δὲν σέβεται τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο θέλει νὰ τὸ ἐλέγχει ὁλοκληρωτικά. Σήμερα ἑτοιμάζεται μιὰ τέτοια σατανικὴ παγκόσμια ἐξουσία ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων μέσῳ ἀχρήματης οἰκονομίας, Τεχνητῆς Νοημοσύνης (AI), τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ , τῶν ψηφιακῶν ταυτοτήτων καὶ μὲ τὴν ψηφιακὴ κυριαρχία συνολικὰ ἐπι τῶν ἀνθρώπων καὶ τῆς φύσεως. Ἡ παγκόσμια ἐλὶτ τοῦ χρήματος ποὺ ἐργάζεται γιὰ αὐτὸ τὸ πρόγραμμα παγκόσμιας ψηφιακῆς διακυβέρνησης, ὡς ψηφιακὴ κυριαρχία ἐπι τῶν πάντων, εἶναι μιὰ σατανικὴ ἐλὶτ ποὺ θέλει νὰ ἐξαφανίσει ἀπὸ τὴν γῆ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ὑγιῆ χριστιανικὴ πίστη στὸν Τριαδικὸ Θεό. Ὁ ἀληθινὸς χριστιανὸς λυπᾶται ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς δαίμονες καὶ τὸν Σατανᾶ διότι ξέπεσαν ἀπὸ τὴν ὀμορφιὰ τοῦ Θεοῦ στὴν ἀσχήμια τοῦ κακοῦ. Ὁ ἀληθινὸς χριστιανὸς ὅταν σχολιάζει ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸ καλὸ δὲν κρίνει. Μόνον ὁ Θεὸς δικαιοῦται τὴν κρίση. Ὁ ὑγιὴς χριστιανισμὸς δημιουργεῖ πνεύματα ἐλεύθερα καὶ ἀνυπότακτα ποὺ ὑπακούουν μόνο στὸν ἀληθινὸ Θεό, τὸν Χριστό.
Ὁ Χριστὸς ἐλευθέρωσε τὴν ἀνθρωπότητα ἀπὸ τὸν σκοταδισμό. Τώρα ἡ παγκόσμια ἐλὶτ ἐπιδιώκει νὰ ἐπαναφέρει τὸ σκότος καὶ τὸν φεουδαρχικὸ Μεσαίωνα, σὲ παγκόσμια κλίμακα. Ἡ φεουδαρχία αὐτὴ προβλέπει μιὰ ἐλὶτ εὐγενῶν ποὺ κατέχουν ὅλη τὴν γῆ καὶ τὴν ἐξουσία ἐπ᾽ αὐτῆς καὶ μιὰ ἀνθρώπινη μᾶζα δούλων καὶ πλήρως ὑποταγμένων ἀνθρώπων μὲ νεκρὸ καὶ πλήρως ἐλεγχόμενο τεχνολογικὰ ἀνθρώπινο πνεῦμα. Ἀκόμη καὶ στὸ ἀνθρώπινο DNA σχεδιάζεται νὰ ἐμφυτευθοῦν τσιπάκια μὲ νανοσωματίδια, μέσῳ ὑποχρεωτικῶν γενετικῶν ἐμβολίων, ὥστε κανεὶς πλέον νὰ μὴν μπορεῖ νὰ διαφύγει ἀπὸ τὸν παγκόσμιο σατανικὸ ἔλεγχο ποὺ ἑτοιμάζουν δαιμονιώδεις ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι λατρεύουν κρυφὰ ἢ φανερὰ τὸν Σατανᾶ.
Σαφῶς ἑτοιμάζεται γιὰ τοὺς ἀνυποψίαστους πολῖτες ὁ φρικτότερος καὶ πιὸ ἀπάνθρωπος ἀπὸ ποτὲ παγκόσμιος διωγμὸς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν χριστιανῶν καὶ κάθε ἐλεύθερα σκεπτόμενου ἀνθρώπου, μέσῳ τῆς σύγχρονης τεχνολογίας. Ἡ Ἑλλάδα ὡς ἡ κατ᾽ ἐξοχὴν Ὀρθόδοξη χώρα ἔπρεπε νὰ καταστραφεῖ πνευματικά, κοινωνικά, δημογραφικά, οἰκονομικά, πολιτιστικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ προκειμένου νὰ μὴν μπορεῖ νὰ ἀντισταθεῖ σὲ αὐτὸ τὸ σατανικὸ σχέδιο ὅπως ἔκανε τὸ 1940 ἀνατρέποντας τὸ ἀντίστοιχα σατανικὸ σχέδιο τοῦ Χίτλερ. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ἔπρεπε νὰ δολοφονηθεῖ μὲ ἐπιθετικὸ πολλαπλὸ καρκίνο, ἀφοῦ τόλμησε νὰ σηκώσει τὸ ἀνάστημά του σὲ αὐτὴ τὴν σατανικὴ ἐλίτ. Τὸ ὑποχρεωτικὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου εἶναι παρὸν ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, κρατικά, πολιτικά, τεχνολογικά, οἰκονομικά, κοινωνικά, πνευματικά, καὶ ἐκκλησιαστικά, ἀφοῦ ἔχει ἐξουδετερωθεῖ ἡ Συνοδικὴ Ἐκλησιαστικὴ λειτουργία καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει πλήρως καὶ ἀμετάκλητα ὑποταχθεῖ στὸ ἀντίχριστο καὶ ξενόδουλο κράτος καὶ τὶς ἀντίχριστες κυβερνήσεις του.
Περιεχόμενα
1.Εισαγωγή
2.Το Θεῖο Μυστήριο
3.Χριστός ἴσον Φῶς
4.Σατανάς ἴσον σκότος
5.Χάραγμα Ἀντιχρίστου
6.Αρχαίες καὶ σύγχρονες ἐκφράσεις τοῦ παγκόσμιου Ἀντίχριστου
7.Η ἀνάγκη καθολικῆς μετάνοιας καὶ ἡ παγκόσμια ἀναγκαιότητα
τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας
8.Η Ἐκκλησία καὶ ὁ Ἀντίχριστος Καίσαρας στὴν σημερινὴ Ἑλλάδα
9. Ἐπίλογος
1.Εισαγωγή
Ὁ Ἑλληνισμὸς καὶ ἡ Ὀρθοδοξία δὲν χωροῦν σὲ κόμματα, ἰδεολογίες καὶ θρησκεῖες. Εἶναι ζωὴ τοῦ πνεύματος ἀνένταχτη καὶ ἐλεύθερη ἀπὸ κάθε δουλεία καὶ ἱεραρχία.
Μετὰ τὸ 1821 οἱ κοτζαμπάσηδες τῆς Ὀθωμανικῆς ὑποδούλωσης τοῦ γένους ἀντικαταστάθηκαν ἀπὸ ξενόδουλους πολιτικοὺς καὶ κόμματα, καριερίστες διανοούμενους, ρασοφόρους καὶ καλαμαρᾶδες τῆς νέας, Φραγκικῆς, πλέον ὑποδούλωσης τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι, δυστυχῶς, κράτος ὑπὸ πολλαπλῆ κατοχή: πολιτική, οἰκονομική, πολιτιστική, πνευματικὴ καὶ Ἐκκλησιαστική. Μένει ὁ ἑλληνικὸς λαὸς νὰ τὸ ἀντιληφθεῖ αὐτὸ καὶ νὰ ἑνωθεῖ πραγματικὰ μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἀλήθεια ἐν Χριστῷ καὶ ἐν Ἀληθείᾳ γιὰ νὰ σώσει τὴν πατρίδα του, τὴν πίστη του, τὸν πολιτισμό του, τὴν Ἐκκλησία του καὶ τὴν ἐλευθερία του.
Σήμερα γνωρίζουμε ἀδιάψευστα ὅτι μιὰ παγκόσμια ἐλὶτ τοῦ χρήματος, τῆς πολιτικῆς, τῆς τέχνης, τῆς ἐπιστήμης καὶ τῶν θρησκειῶν, ἔχει ἀναλάβει νὰ ὑποτάξει τὴν ἀνθρωπότητα στὸν Σατανᾶ τὸν ὁποῖο λατρεύει καὶ ἀκολουθεῖ πιστά, εἴτε διότι δὲν γνώρισε ποτὲ τὸν Χριστὸ εἴτε διότι Τὸν πρόδωσε. Γι᾽ αὐτὸ οἱ χριστιανοὶ καὶ ἰδιαίτερα οἱ ρασοφόροι ἔχουν εὐθύνη νὰ μὴν διώχνουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν Χριστὸ ἀλλὰ νὰ τοὺς ἑλκύουν κοντά Του, ὅπως ἔκαναν πάντα καὶ κάνουν μέχρι σήμερα οἱ ἅγιοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες ποὺ ἔχουν δεχθεῖ τὸν θεῖο ἔρωτα στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἑνὸς τῆς Τριάδος.
Οἱ ἅγιοι ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὀφείλουν, καὶ ἐπείγει, νὰ ἐργαστοῦν γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὸν λαό Του, τὴν Ἐκκλησία. Ἐπείγει νὰ πάψουν νὰ ὑπακούουν στὸ ἀντίχριστο κράτος καὶ τὶς ἀντίχριστες κυβερνήσεις του. Διότι ἔτσι γίνονται καὶ αὐτοὶ συνεργοὶ στὸ βαθμιαῖο χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου ἐπὶ ὅλων τῶν Ἑλλήνων. Τὸ νὰ εἶναι κανεὶς ἐπίσκοπος δὲν σημαίνει αὐτὸ αὐτομάτως ὅτι εἶναι καὶ ἐν Χριστῷ καὶ ἐν Ἀληθείᾳ. Οἱ ἐν Χριστῷ ἐπίσκοποι ἔχουν Νοῦν Χριστοῦ καὶ ἀκούουν τὴν φωνὴ τοῦ λαοῦ των. Ὅλες οἱ αἱρέσεις προῆλθαν ἀπὸ ἐπισκόπους. Ὁ λαὸς δὲν ὑποχρεοῦται νὰ ὑπακούει τοὺς ἐπισκόπους του, ἐὰν αὐτοὶ δὲν ἐργάζονται ἐν Χριστῷ ἀλλὰ ἐν ἀντιχρίστῳ. Ὅταν οἱ ἐπίσκοποι κάνουν ὑπακοὴ στὸν ἀντίχριστο Καίσαρα, τότε ἐκπίπτουν ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ καὶ ὑποτάσσονται λίγο ἢ πολὺ στὸν Ἀντίχριστο.
Ὅταν οἱ Γερμανοὶ κατέκτησαν τὴν Δυτικὴ Ὀρθόδοξη Ρωμανία τὸ πρῶτο ποὺ ἔκαναν ἦταν νὰ τοποθετήσουν δικούς των Φράγκους ἐπισκόπους καὶ Φράγκους ἄγαμους ἱερεῖς στὶς ἐκκλησίες τῶν κατεκτημένων Ρωμηῶν. Κάτι τέτοιο ἐπιχειρεῖται στὴν Ἑλλάδα μετά την Βαυαροκρατία μὲ τὴν πλήρη ὑποταγὴ καὶ δουλεία τῆς Ἐκκλησίας στὸ ξενόδουλο κράτος. Ὁ ἐλεύθερος καὶ κυρίαρχος ἑλληνικὸς λαὸς ὀφείλει ὑπακοὴ μόνο στοὺς Ἁγίους ἐπισκόπους του, τοὺς ἁγίους ἄνδρας καὶ τὶς ἅγιες γυναῖκες ἐν Χριστῷ.
Ἐπείγει οἱ ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι, νὰ ἐρωτευθοῦν προσωπικὰ τὸν Χριστό. Νὰ τὸν γνωρίσουν προσωπικά. Νὰ τὸν ἀγαπήσουν καὶ νὰ ὁδηγήσουν ὁλόκληρο τὸν ἑλληνικὸ λαὸ στὸν Χριστό. Νὰ μὴν μένουν μακριὰ ἀπὸ τὸν λαὸ ὡς κρατικοὶ ὑπάλληλοι. Νὰ ἀγαπήσουν μὲ ὅλη τὴν καρδιά τους τὸν ἑλληνικὸ λαό, ὅσο πεσμένο, ὅσο ἁμαρτωλό, ὅσο μπερδεμένο. Νὰ ἀκούσουν τὴν καρδιὰ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ποὺ ποθεῖ φῶς, χαρὰ καὶ ἀγάπη. Νὰ ἀγκαλιάσουν τὸν πονεμένο καὶ θλιμμένο ἄνθρωπο ποὺ σήμερα διώκεται ἀπὸ τὸ ἀνθελληνικὸ καὶ ἀντίχριστο κράτος καὶ ὁδηγεῖται ἀπ᾽ αὐτὸ μακρυὰ ἀπὸ τὸν Χριστό, στὸν Ἀντίχριστο.
Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ἔγινε στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν Ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τὴν Ἐλευθερία». Ἐξ ἀρχῆς, ὅμως, ξεκινᾶ ἡ ἀναίρεση αὐτῆς τῆς πραγματικότητας μὲ τὸ βαθμιαῖο ἀντίχριστο σφράγισμα τῶν Ἑλλήνων. Ἀρχικὰ ἐπὶ Ὄθωνος ἡ Βαυαροκρατία θὰ ἐπιβάλει στοὺς Ὀρθόδοξους ἐπισκόπους τὸ κλείσιμο τῶν Ὀρθοδόξων μονῶν καὶ τὸν ἀναγκαστικὸ γάμο τῶν μοναχῶν ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν. Ἔτσι ὁ ἑλληνικὸς λαὸς θὰ ὑποστεῖ ἀναγκαστικὰ τὸ ἀντίχριστο σφράγισμα ποὺ θὰ τοῦ ἐπιβάλει ἡ Δυτικὴ Παπικὴ καὶ Φραγκικὴ κατοχὴ γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ στὶς ἡμέρες μας μὲ τὴν ἀναγνώριση πολλῶν φύλων καὶ τὸν γάμο ὁμοφυλοφίλων ζευγαριῶν, καὶ τώρα μὲ τὸ σφράγισμα τῶν ταυτοτήτων καὶ τῆς ψηφιακῆς διακυβέρνησης.
Ἡ εὐθύνη τῆς ἐκκλησιασικῆς ἱεραρχίας γιὰ τὸ μαζικὸ αὐτὸ ἀντίχριστο σφράγισμα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ εἶναι τεράστια. Ὁ Ἀδαμάντιος Κοραῆς, ὁ ὁποῖος τόσο χάρηκε μὲ τὴν δολοφονία τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια, ἑνὸς σύγχρονου ἁγίου καὶ μάρτυρα τῆς πολιτικῆς ζωῆς μας, ἔδωσε τὸ σχέδιο τὸ ὁποῖο ἀκολούθησε πιστὰ τὸ ἑλληνικὸ κράτος μὲ αὐτουργὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἀλλαγὴ θρησκείας μὲ τήρηση τῶν ἰδίων δόγματα. Δηλαδή, Οὐνιτικὴ Ἐκκλησία καὶ Οὐνιτικὴ Ὀρθοδοξία. Ἐπείγει, ἑπομένως, ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδας νὰ ἐπιστρέψει στὸ Ὀρθόδοξο καὶ νὰ πάψει νὰ ὑποτάσσεται στὸ ἀντίχριστο κράτος ποὺ ἐντολὴ ἔχει νὰ ξεβαπτίσει τὸν ἑλληνικὸ λαό. Δυστυχῶς, ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία μένει, πλὴν ἐξαιρέσεων, παθητικὸς θεατὴς τοῦ βῆμα πρὸς βῆμα ἀντίχριστου σφραγίσματος τῶν Ἑλλήνων, ἕως ὅτου αὐτὸ πάρει τὴν τελικὴ μορφή του ὅπως τὸ περιγράφει ἡ Ἀποκάλυψη.
Στὴν Ἑλλάδα κυριαρχοῦν, ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, σαφῶς ἀντίχριστες κυβερνήσεις οἱ ὁποῖες ἔχουν ἐντολὴ νὰ καταστείλουν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ τὴν καταστήσουν ἀκίνδυνη. Διότι ἡ Ὀρθοδοξία ἀπὸ τὴν φύση της εἶναι πηγὴ καὶ βάση τῆς Δημοκρατίας. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει ὡς βάση τῆς διοικητικῆς δομῆς της τὴν συνοδικότητα σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία, ὁ κάθε ἐπίσκοπος εἶναι ἴσος μεταξὺ ἴσων. Δὲν ὑπάρχει δηλαδὴ ἕνας ἐπίσκοπος ἀνώτερος τῶν ἄλλων. Οὔτε ὁ Πατριάρχης, οὔτε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔχουν μεγαλύτερη ἐκκλησιαστικὴ ἐξουσία ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο ἀκόμη καὶ τῆς πλέον ἀσήμαντης ἐπισκοπῆς.
Πρόσφατα κάποιες ὀρθόδοξες (;) θεολογικὲς ἑρμηνεῖες ἐπιχειροῦν νὰ θεμελιώσουν μιὰ κακῶς ἐννοούμενη ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία: Πατριάρχης, Ἀρχιεπίσκοπος, ἐπίσκοπος, καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς, εἰσάγοντας ἐντελῶς αἱρετικὲς διδασκαλίες περὶ ἱεραρχίας στὴν Ἁγία Τριάδα. Οἱ διδασκαλίες αὐτὲς καὶ οἱ εἰσηγητές των εἰσάγουν μεγαλύτερη αἵρεση ἀπὸ αὐτὴ τοῦ Πάπα, καθὼς οὔτε κἂν ὁ Παπισμὸς τόλμησε νὰ μιλήσει περὶ ἱεραρχίας μεταξὺ Υἱοῦ καὶ Πατρός. Βέβαια, στὸν Παπισμὸ δὲν ὑφίσταται ὀντολογικὰ ἡ Ἁγία Τριάδα, ὅπως ἐξηγοῦμε ἀκολούθως. Οἱ διδασκαλίες αὐτὲς κινδυνεύουν νὰ παρασύρουν τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως σὲ πτώση παρόμοια μὲ αὐτὴ τοῦ Πάπα μὲ τὸ νὰ θέλουν νὰ θεμελιώσουν ἐκκλησιαστικὴ ὑπεροχὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη καὶ τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ἔναντι τῶν λοιπῶν Πατριαρχείων καὶ Πατριαρχῶν.
Δυστυχῶς, μετὰ τὴν δολοφονία του Καποδίστρια ἐπικράτησε στὴν Ἑλλάδα μιὰ πολιτειολογία ἐντελῶς αἱρετικὴ ποὺ ἐξυπηρετοῦσε τὸ σχέδιο τῆς Δύσης γιὰ ἀπορθοδοξοποίηση καὶ ἀφελληνισμὸ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Αὐτήν την πολιτειολογία τὴν χαρακτηρίζει ὁ ἱστορικὸς Κωνσταντῖνος Σιμόπουλος «Κομματοκρατία, ξενοκρατία καὶ μισελληνισμό».
Ἐὰν θελουμε ἱστορικὰ νὰ ἀνιχνεύσουμε τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου στὴν Ἑλλάδα θὰ πρέπει νὰ τὸ ἐντοπίσουμε σὲ αὐτὴ τὴν αἱρετικὴ πολιτειολογία τῶν ἀρχηγικῶν κομμάτων τὰ ὁποῖα καταστρέφουν τὴν Ὀρθόδοξη πολιτειολογία της κοινότητα καὶ τῆς Συνοδικότητας. Ἔτσι, προκύπτουν στὴν Ἑλλάδα ἀντίχριστες κυβερνήσεις καὶ ἀντίχριστοι κυβερνῆτες, οἱ ὁποῖοι εὐθύνονται γιὰ τὴν ἀπορθοδοξοποίηση τῆς ἑλλαδικῆς Ὀρθοδοξίας. Βεβαίως, καὶ ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία ἔχει τεράστια εὐθύνη ἡ ἴδια γιὰ τὴν ἐπικράτηση στὰ ἑλληνικὰ δεδομένα τοῦ ἀντίχριστου πνεύματος καὶ τοῦ ἀντίχριστου σφραγίσματος πρὶν φθάσουμε στὴν σημερινὴ κατάσταση ὑποχρεωτικοῦ ἀντίχριστου σφραγίσματος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ μὲ ὑποχρεωτικὲς ἀντίχριστες πράξεις ὅπως, ὑποχρεωτικοὶ ἐμβολιασμοί, ὑποχρεωτικὸ κλείσιμο ἐκκλησιῶν, ὑποχρεωτικὸς προσωπικὸς ἀριθμὸς καὶ ὑποχρεωτικὲς ψηφιακὲς ταυτότητες.
Τὸ καλὸ δὲν ἐπιβάλλεται. Ὁ Θεὸς δὲν ἐπιβάλλει τὸν ἑαυτό Του. Ἐμπνέει στοὺς ἀνθρώπους τὸ καλὸ καὶ τοὺς ἀφήνει ἐλεύθερους νὰ πράξουν. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι Μιά, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολική. Εἶναι τελεία ὄχι διότι οἱ ἄνθρωποι μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶναι τέλειοι, ἀλλὰ διότι ὁ Χριστὸς εἶναι Τέλειος Θεὸς καὶ Τέλειος Ἄνθρωπος. Ὁ ἐπίσκοπος εἶναι εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τοῦ Χριστοῦ εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ὁ ἐπίσκοπος ὡς ἄνθρωπος εἶναι τέλειος. Μολονότι ἐσχάτως ἔχει ἀνατραπεῖ ἡ τάξις τῆς Ἐκκλησίας ποὺ θέλει ὁ ἐπίσκοπος νὰ εἶναι πρῶτα καὶ κυρίως ἀσκητὴς ποὺ ἔχει περάσει ἀπὸ τὰ ἀσκητικὰ στάδια τῆς Κάθαρσης, τοῦ Φωτισμοῦ καί, εἰ δυνατόν, τῆς Θέωσης, μὲ μαρτυρία κλήρου καὶ λαοῦ. Σήμερα οἱ ἐπίσκοποι, ἐκτὸς ἐξαιρέσεων, ἔχουν δυστυχῶς ἐκπέσει στὸ ἀξίωμα κρατικοῦ λειτουργοῦ καὶ ὑπαλλήλου τῆς πολιτείας, ἐνῷ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἐπισκόπου εἶναι ἀξίωμα βασιλικὸ ἐν Χριστῷ.
Οἱ ἄνθρωποι στὴν γῆ εἶναι πάντοτε ἀτελεῖς ὡς πρὸς τὸν Χριστό. Ἀκόμη καὶ αὐτοὶ ποὺ μετὰ τὴν κοίμησή τους κάνουν θαύματα καὶ ἀναδεικνύονται ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἐπίσκοπος ὀφείλει νὰ ὑπηρετεῖ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν Ἐκκλησία, ὄχι νὰ ἐξουσιάζει. Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι φεουδαρχία καὶ κοσμικὴ ἱεραρχία. Εἶναι ἀνατρεπτικὴ ἱεραρχία, ὅπου τὸ ἀνώτερο εἶναι ἅγιο, ὑπηρετεῖ τὸ κατώτερο καὶ δὲν τὸ ἐξουσιάζει. Ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα στὸ πρόσωπο τοῦ ἐπισκόπου καὶ ἀκολούθως τοῦ ἱερέα, τοῦ μοναχοῦ, τῆς μοναχῆς, ἀναφέρεται στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καὶ ὄχι ἀπομονωμένα στὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο τοῦ ρασοφόρου.
Ἕνας καθολικὸς μοναχὸς ποὺ ἀργότερα ἔγινε Ὀρθόδοξος περιγράφει ἕνα γεγονὸς τὸ ὁποῖο δείχνει τὴν διαφορὰ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀπὸ ἄλλα χριστιανικὰ δόγματα καὶ ὁμολογίες. Ὅταν συζητοῦσε μὲ τὸν καρδινάλιο ἡγούμενό του γιὰ ὅσα ἀνακάλυψε στοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ σαφῶς ἦσαν ἐντελῶς διαφορετικὰ ἀπὸ τὴν ἑρμηνεία τῆς σχολαστικῆς καὶ παπικῆς θεολογίας, ὁ ἡγούμενος ἀναγκάστηκε κάποια στιγμὴ νὰ τοῦ πεῖ: ἀκόμη καὶ ἂν ὁ Χριστὸς ἔρθει νὰ μᾶς μιλήσει, ἐμεῖς θὰ κάνουμε ὑπακοὴ στὸν Πάπα καὶ ὄχι στὸν Χριστό.
Ἡ διήγηση αὐτὴ θυμίζει ἔντονα τὸν «Ἱεροεξεταστή» του Ντοστογιέφσκι, ὅπου ὁ καρδινάλιος τοῦ Πάπα ἐκδιώκει τὸν Χριστὸ ὡς ἄχρηστο γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, ἀφοῦ ὁ Πάπας καὶ οἱ καρδινάλιοί του προφέρουν πολὺ πιὸ σπουδαῖες ὑπηρεσίες στοὺς ἀνθρώπους ἀπ᾽ ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Χαρακτηριστικὸ εἶναι ὅτι ὁ καρδινάλιος εἰρωνεύεται τὸν Χριστὸ ὅτι θέλει ἐλεύθερα καὶ ἀπὸ ἔρωτα στὸ πρόσωπό Του οἱ ἄνθρωποι νὰ Τὸν ἀκολουθήσουν, ὄχι ἀπὸ ἀνάγκη καὶ βία. Ἀντίστοιχο παράδειγμα μὲ τὸν Ντοστογιέφσκι στὴν Ὀρθόδοξη ἑλληνικὴ πραγματικότητα εἶναι ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης ὁ ὁποῖος σὲ ὅλα τὰ ἔργα του ὁριοθετεῖ τὸ Ὀρθόδοξο ἀπὸ τὸ αἱρετικὸ παπικό, προτεσταντικό, καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς.
Πρέπει νὰ σημειώσουμε ὅτι ὁ Πάπας πρὶν γίνει αἰρεσιάρχης ἦταν Ὀρθόδοξος. Μάλιστα ὅταν στὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως κυριαρχοῦσε ἡ αἵρεση τοῦ Μονοθελητισμοῦ καὶ Μονοενεργητισμοῦ, ὁ Ἅγιος Μάξιμος μαζὶ μὲ τὸν Πάπα Ρώμης Μαρτίνο Α`στήριξε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ ὁ Πάπας Ρώμης συγκάλεσε τὴν σύνοδο τοῦ Λατερανοῦ καὶ καταδίκασε τοὺς Μονοθελῆτες Πατριάρχες Κῦρο, Σέργιο, Πύρρο, καὶ Παῦλο. Αὐτὸ δείχνει ὅτι δὲν ἀρκεῖ νὰ εἶναι κανεὶς ἐπίσκοπος, Πάπας ἢ Πατριάρχης, γιὰ νὰ εἶναι Ὀρθόδοξος. Τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἀξίωμα ἀπὸ μόνο του δὲν προστατεύει ἀπὸ τὴν πτώση καὶ τὴν αἵρεση ὅπως δὲν προστάτεψε τόσους αἰρεσιάρχες, τὸν Ἄρειο, τὸν Νεστόριο, τὸν Πύρρο καὶ τόσους ἄλλους, ἐνῷ ἀργότερα καὶ τὸν ἴδιο τόν Πάπα. Χείριστη μορφὴ αἵρεσης εἶναι ἡ κρυμμένη καὶ ἀσύνειδη. Τέτοια εἶναι ἡ ἐξωτερικὰ φαινόμενη ὀρθοδοξία, ἡ Οὐνία.
2.Το Θεῖο Μυστήριο
Ζοῦμε μέσα στὸ Μυστήριο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀϊνστάϊν ἔλεγε ὅτι ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἀντιλαμβάνεται τὸ μυστήριο εἶναι νεκρὸς ὅπως ἕνα σβησμένο κερί. Τὸ πρόβλημα τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀκριβῶς αὐτό. Δὲν ἀντιλαμβάνεται τὸ Μυστήριο καὶ τὸν Θεό. Ὅμως δίπλα στὸ Μυστήριο τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ καλοῦ ὑφίσταται τὸ ἀντίθεο μυστήριο τοῦ κακοῦ καὶ τῶν πονηρῶν πνευμάτων. Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς γράφει ὅτι τὸ μυστήριο τοῦ κακοῦ εἶναι ἐξίσου μεγάλο ὅπως τὸ Μυστήριο τοῦ Καλοῦ καὶ τοῦ Θεοῦ.
Πῶς θὰ γνωρίσουμε τὸν Θεὸ τὸν κόσμο τὸν ἄνθρωπο τὰ ὄντα; Μὲ τὴν ἀγάπη. Πῶς γνωρίζεται ὁ ἀληθινὸς ἀπὸ τὸν ψευδῆ Χριστό; Ἀπὸ τὴν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη ποὺ χαρίζει ὅταν ἀγγίξει τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ μόνος τοῦ εἶναι νεκρός, χαμένος, μηδέν. Ὅταν τὸν ἀγγίξει ὁ Χριστὸς καὶ τοῦ φανερώσει τὸ θεῖο πρόσωπό Του τότε ὁ ἄνθρωπος ἀνασταίνεται, ἀρχίζει νὰ ζεῖ καὶ νὰ ὑπάρχει. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δεῖ τὸν Χριστὸ τότε τὸν ἀναγνωρίζει ὡς τὸν μόνο Θεό, τὸν μόνο Σωτῆρα, τὸν μόνο Μεσσία. Τὸν ἀναγνωρίζει ὡς τὴν τελεία Ὀμορφιά, τὸν τέλειο Ἔρωτα, τὴν τελεία Ἀγάπη, τὴν τελεία καὶ ἀλησμόνητη Ἀλήθεια.
Ὅταν ὁ Μέγας Παΐσιος προσευχόταν γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ Διάβολος ἀπὸ τὴν κόλαση, εἶδε τὸν διάβολο νὰ τὸν κοροϊδεύει ἔχοντας βγάλει τὴν γλῶσσα του. Τότε τοῦ ἐμφανίζεται ὁ Χριστὸς καὶ τοῦ λέει: Τί μπορῶ Παΐσιε νὰ κάνω γιὰ αὐτόν; Βλέπεις, ἐσὺ προσεύχεσαι γι᾽ αὐτὸν κι αὐτὸς σὲ κοροϊδεύει. Καὶ μετὰ ὁ Χριστὸς λέει στὸν Ἀσκητή: Παΐσιε, ἔγινες ὅπως ἐγὼ στὴν Ἀγάπη.
Ὁ Θεὸς εἶναι Ἀγάπη. Τελεία Ἀγάπη. Τέλειο Πρόσωπο. Τριὰς Προσώπων Θείων ποὺ εἶναι Ἕνας Θεός. Ὁ Χριστὸς μᾶς φανέρωσε τὸν Ἑαυτό του ὡς τέλειο Θεὸ καὶ Υἱὸ τοῦ Πατρός. Μᾶς φανέρωσε τὸν Θεὸ ὡς πρόσωπο καὶ ὄχι ἀπρόσωπη οὐσία. Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερώσει τὸν ἑαυτό του στὸν ἄνθρωπο, ὁ ἄνθρωπος ἐλευθερώνεται ἀπὸ τὴν κτιστὴ λογική του. Ἀποκτᾶ νοὺν Χριστοῦ καὶ λογικὴ Χριστοῦ, ὅπως φωνάζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Δὲν σκέπτεται διὰ τοῦ ἑαυτοῦ του ἀλλὰ διὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του.
Τί εἶναι τὸ πρόσωπο; Τὸ πρόσωπο εἶναι Ζῶσα παρουσία καὶ ἐλευθερία. Τὸ πρόσωπο δὲν εἶναι ἀπορία, ἀλλὰ λύνει καὶ σταματᾶ τὴν ἀπορία. Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ Ἄκτιστο πρόσωπο, παρὸν σὲ κάθε κτιστὸ πρόσωπο. Ὅταν ὁ Χριστὸς ἀποκαλύψει τὸν ἑαυτό του στὸν ἄνθρωπο τότε ὁ ἄνθρωπος διαπιστώνει τὴν θεία παρουσία τοῦ Χριστοῦ σὲ κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο. Ὁ Χριστὸς ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸ πάθος τῆς ἐξουσίας καὶ τῆς ἡδονῆς ποὺ εἶναι ταυτόσημα. Χαρίζει στὸν ἄνθρωπο τὴν δύναμη καὶ τὴν ἐνέργεια τῆς τελείας καὶ ἀνιδιοτελοῦς Θείας Ἀγάπης, ὅπως βλέπουμε στοὺς ἁγίους ἄνδρες καὶ τὶς ἅγιες γυναῖκες. Αὐτὴ ἡ θεία Ἀγάπη σπάζει τὸ ἐξωτερικὸ περίβλημα τῆς λογικῆς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν ἐλευθερώνει. Ἑνώνει τὸ νοῦ ὡς διάνοια μὲ τὴν καρδιὰ ὡς τὸν βαθὺ νοῦ.
Ὁ ἄνθρωπος διὰ τοῦ Χριστοῦ κατανοεῖ ὅτι ἡ πτώση δὲν ἦταν ἀνάγκη οὔτε στὸν ἄνθρωπο οὔτε στοὺς δαίμονες καὶ τὸν Ἑωσφόρο. Τὰ πλάσματα τοῦ Θεοῦ μποροῦσαν νὰ μείνουν ἑνωμένα μὲ τὸν Θεὸ καὶ νὰ προοδεύουν διαρκῶς στὸ μυστήριο τῆς Ἀγάπης. Δὲν ἦταν ἀνάγκη νὰ πέσουν στὴν ἄρνηση. Ὁ Θεός, δηλαδή, δὲν ἔβαλε στὶς προδιαγραφὲς τῆς δημιουργίας του τὴν πτώση. Ἔβαλε μόνο τὴν ἐλευθερία καὶ τὸ αὐτεξούσιο. Ἀκριβῶς ἐπειδὴ ὁ Θεὸς ἔβαλε στὸ πυρῆνα τὴ ὕπαρξης τῶν λογικῶν ὄντων τὴν δική του εἰκόνα ὡς ἐλευθερία ἀπὸ κάθε ἀνάγκη καὶ ὡς δυνατότητα ἄπειρης, αἰώνιας ἀνάπτυξης καὶ ὁμοίωσης τῶν κτιστῶν ὄντων μὲ τὴν θεία ἀγάπη, γι᾽ αὐτὸ ἀνέχεται καὶ τὴν αἰώνια πτώση καὶ ἄρνησή των. Ὁ Θεὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη νὰ τιμωρεῖ τοὺς κακοὺς καὶ νὰ ἀνταμοίβει τοὺς καλούς. Τοὺς βλέπει ὅλους καλοὺς ἀκόμη καὶ ὅταν κάποια ὄντα τὸν ἀρνοῦνται καὶ τὸν μισοῦν. Αὐτὸ εἶναι ἡ κόλαση. Νὰ μισεῖς αὐτὸ ποὺ δὲν γνωρίζεις καὶ αὐτὸ νὰ σὲ ἀγαπᾶ καὶ νὰ σὲ κρατᾶ ἀπὸ ἀγάπη στὴν ὕπαρξη καὶ στὸ εἶναι. Νὰ μισεῖς αὐτὸ ποὺ ἀπὸ τὸ μὴ ὃν σὲ ἔφερε στὸ ὃν καὶ σὲ κρατᾶ στὸ εἶναι.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία ἔχει ὅλη τὴν Ἀλήθεια γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τοὺς ἀγγέλους καὶ τὸν κόσμο. Ἡ αἵρεση ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀλήθεια εἶναι καὶ τὸ σφράγισμα τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος ποὺ εἶναι ὁ πατὴρ τοῦ ψεύδους. Ὅταν μιλᾶμε γιὰ τὸ σφράγισμα τοῦ Ἀντίχριστου χωρὶς νὰ μιλᾶμε γιὰ τὸν Χριστό, τότε συνηγοροῦμε στὸ σφράγισμα ἀκόμη καὶ ἐὰν ἐναντιωνόμαστε πρὸς αὐτό. Μέσα ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ βλέπουμε καὶ τὸ σκότος τοῦ Ἑωσφόρου καὶ τὸ ἀποκρούουμε ὅπως ἀκριβῶς ὁ Χριστὸς ἀπέκρουσε τὸ Πνεῦμα τῆς ἐρημώσεως ὅταν τὸν πείραξε μὲ τριπλὸ τρόπο μετὰ τὴν βάπτισή Του.
Τὸ πονηρὸ Πνεῦμα εἶναι ἀποκρουστικό, ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ. Πραγματικά, ὁ ἄνθρωπος τοῦ Χριστοῦ δὲν ἀντέχει τὴν ἀποκρουστικὴ παρουσία τοῦ Σατανᾶ καὶ τῶν ὑπηρετῶν του. Τὸ πονηρὸ Πνεῦμα προσπαθεῖ μὲ τὸν φόβο τοῦ θανάτου νὰ ὑποτάξει τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου. Μὲ αὐτὸν τὸν φόβο τοῦ θανάτου τὰ ὄργανα τοῦ πονηροῦ Πνεύματος προσπαθοῦν καὶ ἐπείγονται νὰ ὑποτάξουν ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα μὲ τὸ σφράγισμα τῶν γενετικῶν ἐμβολίων ποὺ πειράζουν τὸ γενετικὸ ὑλικὸ τῶν κυττάρων, καὶ τώρα μὲ τοὺς προσωπικοὺς ἀριθμοὺς καὶ τὶς ψηφιακὲς ταυτότητες. Πάντα ὁ Σατανᾶς καὶ τὰ ὄργανά του ἐργάζονται στὸ σκοτάδι καὶ μὲ τὸν φόβο. Στὰ ἑλληνικά, ὁ φόβος δηλώνεται μὲ τὸ ρῆμα σκιάζω δηλαδὴ καλύπτω τὸ φῶς καὶ δημιουργῶ σκότος, σκοτάδι, καὶ σκοτώνω.
Βαθύτερα τὸ σφράγισμα τοῦ Ἀντίχριστου ἔχει ὡς βάση τὸν φόβο τοῦ θανάτου. Οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ μποροῦν νὰ προβαίνουν σὲ συναλλαγές. Μὲ μιὰ φράση, δὲν θὰ μποροῦν νὰ ζήσουν. Ὅπως τὸ πονηρὸ Πνεῦμα προσπάθησε νὰ ὑποτάξει τὸν Χριστὸ μὲ τὸν φόβο τοῦ θανάτου (πὲς στὶς πέτρες νὰ γίνουν ψωμὶ νὰ φᾶς), ἔτσι καὶ σήμερα λέει στοὺς ἀνθρώπους μὲ τὰ ὄργανά του: κάντε ἐμβόλια νὰ ζήσετε, πᾶρτε ψηφιακὲς ταυτότητες νὰ μπορεῖτε νὰ ἐργάζεστε, νὰ κινεῖστε, δηλαδὴ νὰ ζήσετε.
Ὅμως αὐτὸ εἶναι ψέμα. Ὁποῖος ὑποταχθεῖ στὸ πονηρὸ Πνεῦμα ὄχι μόνο δὲν θὰ ζήσει ἀλλὰ θὰ πεθάνει ὅπως πέθαναν οἱ πρωτόπλαστοι ὅταν πίστεψαν στὸν ὄφι. Ἐνῷ ἔχουμε ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς Ἀποκαλύψεως, φόβο, ὑποχρεωτικότητα, ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ καὶ ὑποταγὴ στὸ σατανικὸ κακό, πολλοὶ ρασοφόροι, θεολόγοι καὶ ἄλλοι, λένε πὼς δὲν ἔχουμε σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου. Τοὺς ρωτᾶμε ὅλους αὐτούς: τί εἶναι ὅλα αὐτὰ ποὺ ζοῦμε μὲ τὴν ὑποχρεωτικότητα, τὸν φόβο, τὴν τυρρανία, τὴν βία; Μήπως εἶναι ἀπὸ τὸν Χριστό; Καὶ ὅ,τι δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν Χριστὸ δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο;
Ἂς μὴν αὐτοαπατώμεθα. Μπορεῖ ὁ Χριστὸς νὰ μὴν ἐπιτρέψει αὐτὸ τὸ σφράγισμα νὰ ὁλοκληρωθεῖ στὶς ἡμέρες μας ἀπὸ ἀγάπη καὶ εὐσπλαχνία, ἐὰν μάλιστα μετανοήσει ὁ ἄνθρωπος. Μπορεῖ, ὅπως εἶπε ὁ ἅγιος Παΐσιος, μετὰ τὴν μπόρα τὴν δαιμονικὴ νὰ ἔρθει ἡ λιακάδα ἡ θεϊκή. Καὶ θὰ ἔρθει, ἀσφαλῶς. Ὅμως, σαφῶς εἴμαστε ἀντιμέτωποι μὲ τὸ ὑποχρεωτικὸ σφράγισμα τοῦ Ἀντίχριστου ἔστω κι ἂν ὁ Χριστὸς τὸ σταματήσει καὶ δὲν ὁλοκληρωθεῖ, κάτι ποὺ τὸ εὐχόμαστε.
Ὁ Σατανᾶς διάβολος ὑφίσταται καὶ ἐργάζεται νὰ ὑποτάξει καὶ νὰ φονεύσει ἐξ ἀρχῆς τὴν ἀνθρωπότητα. Τὰ ὄργανά του, πολιτικοί, ἡγέτες κρατῶν, ἐπιστήμονες, στρατιωτικοί, διπλωμάτες, ἡγέτες θρησκειῶν καὶ ὅσοι ἄλλοι ἔχουν ὑποταχθεῖ στὸ πονηρὸ Πνεῦμα, ἐργάζονται γιὰ τὴν ἐπικράτησή του πάνω στὴν ἀνθρωπότητα μὲ κάθε τρόπο καὶ τὴν ἐξαπάτηση τῶν ἀνθρώπων. Ὅλοι αὐτοὶ ἐργάζονται γιὰ τὸν ἀντίχριστο ψευδομεσία μὲ κάθε τρόπο. Οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἐργαστοῦν γιὰ νὰ φυλάξουν τὴν ἀνθρωπότητα ἀπὸ τὴν ὑποταγή της στὸ ἀκάθαρτο καὶ ἀντίχριστο Πνεῦμα. Πρέπει νὰ φυλαχθοῦν οἱ ἴδιοι καὶ νὰ φυλάξουν τὴν ἀνθρωπότητα ἀπὸ τὸ σφράγισμα τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος ποὺ ἑτοιμάζει τὴν παγκόσμια κυριαρχία του ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν μὲ τὰ ὄργανα καὶ τοὺς ἀκολούθους του. Κυρίως, οἱ ἄνθρωποι πρέπει νὰ μείνουν ἑνωμένοι μὲ τὸν Χριστὸ γιὰ νὰ μποροῦν νὰ διακρίνουν τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν ὅπως τὰ περιγράφουν σύγχρονοι ἅγιοι καὶ ἀγίες.
Σαφῶς ὅλα ὅσα συμβαίνουν γύρω μας καὶ τὰ ὀνομάζουν ἐπανεκκίνηση, μετανθρωπισμό, Νέα Τάξη, μείωση τοῦ ἀνθρώπινου πληθυσμοῦ, κλιματικὴ ἀλλαγή, γενετικὴ μηχανική, γεωμηχανική, ἔλεγχο τοῦ κλίματος καὶ τοῦ καιροῦ, παγκοσμιοποίηση, τεχνητὴ νοημοσύνη, ἀχρήματη οἰκονομία, κορωνοϊό, γενετικὰ ἐμβόλια, προσωπικὸ ἀριθμό, ψηφιακὲς ταυτότητες, ψηφιακὴ διακυβέρνηση, ΛΟΑΤΚΙ, διαπολιτισμό, ἀνοικτὲς κοινωνίες, καὶ ὅ,τι ἄλλο, ἔχουν πλέον πλήρως ξεσκεπαστεῖ καὶ εἶναι μέρος τοῦ σχεδιασμένου ἀπὸ τὴν σατανικὴ ἐλὶτ τοῦ χρήματος καὶ τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου τούτου ἀντίχριστου σφραγίσματος, καὶ σφράγισμα τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος. Αὐτὸ τὸ σατανικὸ πνεῦμα κυριαρχεῖ στὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα καὶ ἐπιδιώκει νὰ ἐκδιώξει ἀπὸ τὴν ἱστορία τὸν Χριστὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο. Θέλει νὰ μετατρέψει τοὺς ἀνθρώπους σὲ ρομπὸτ καὶ νὰ τοὺς ἀντικαταστήσει μὲ ἀνθρωποειδῆ ἄψυχα καὶ ἀντίχριστα ὄντα, εἰκόνα τοῦ ἑαυτοῦ του. Τὸ σατανικὸ Πνεῦμα θέλει νὰ σμικρύνει τὸν ἄνθρωπο σὲ ὑπάνθρωπο, διότι δὲν ἀντέχει τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ στὸν ἄνθρωπο καὶ θέλει νὰ τὴν ἐξαφανίσει. Δὲν ἀντέχει τὸν ἐλεύθερο καὶ αὐτεξούσιο ἄνθρωπο, βασιλέα τοῦ κόσμου καὶ εἰκόνα τοῦ οὐράνιου Βασιλέα. Τὸν θέλει δοῦλο φοβισμένο, τρομαγμένο, ὑποταγμένο, σφραγισμένο ἀπὸ τὸ δικό του ἀντίχριστο πνεῦμα. Θέλει νὰ ξεβαπτίσει τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν βαπτίσει μὲ ἀριθμό, νὰ τὸν θρυμματίσει καὶ νὰ τὸν καταβροχθίσει στὸ ἀπάνθρωπο θηρίο τῶν ὑπερυπολογιστῶν τῆς ψηφιακῆς διακυβέρνησης καὶ τυραννίας.
3.Χριστός ἴσον Φῶς
Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ Ἀρχή, τὸ Τέλος, ὁ σκοπὸς καὶ τὸ νόημα ὅλου τοῦ δημιουργημένου κόσμου. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στὸν δημιουργημένο κόσμο, ἀκόμη καὶ στοὺς ἀγγέλους. Ὅλες οἱ θρησκεῖες, οἱ φιλοσοφίες καὶ ὅλη ἡ ἀνθρώπινη ἀναζήτηση οὐσιαστικὰ ἀποζητοῦν τὸν Χριστό. Ὁ Χριστὸς εἶναι τέλειος ἄνθρωπος μὲ ἀνθρώπινο σῶμα, ψυχή, νοῦ, θέληση καὶ ἐνέργεια, ἀλλὰ καὶ τέλειος Θεός, ὅμοιος καὶ ἴσος μὲ τὸν Πατέρα Τοῦ κατὰ τὴν θεία οὐσία καὶ τὴν θεότητα. Τὸ σημεῖο τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ τελεία καὶ ἀνιδιοτελὴς Ἀγάπη ἀκόμη καὶ πρὸς τοὺς ἐχθροὺς τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Χριστὸς εἶναι Φῶς, Ἄκτιστο Φῶς, ὅπως λέγει καὶ ὁ Ἰωάννης: «ἐν αὐτῷ ζῶὴ ἦν, καὶ ἡ ζῶὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων… Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον… εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον» (κατὰ Ἰωάννην 1:4, 9 καὶ 11). Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ τελεία καὶ Ἄκτιστος Ὀμορφιά, ἡ τελεία καὶ Ἄκτιστος Καλοσύνη, ἡ τελεία καὶ Ἄκτιστος Ἀγάπη, ὁ τέλειος καὶ Ἄκτιστος Ἔρως, ἡ τελεία καὶ Ἄκτιστη Ἐλευθερία, ἡ τελεία καὶ Ἄκτιστος Ζωή. Ὅταν ὁ Χριστὸς ἀποκαλύπτεται στὸν ἄνθρωπο, ὁ ἄνθρωπος ἐλευθερώνεται ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὸν ἑαυτό του καὶ δίδει τὰ πάντα γιὰ τὸν Χριστό. Εἶναι ὁ καλὸς μαργαρίτης γιὰ τὸν ὁποῖο ἀξίζει νὰ δώσει κανεὶς τὰ πάντα ὥστε νὰ τὸν ἀποκτήσει.
Οἱ ἄνθρωποι ἀποζητοῦν ἡδονές, πλοῦτο, ἐξουσία, δόξα στὸν κόσμο διότι δὲν γνωρίζουν τὸν Χριστό. Γι᾽ αὐτὸ τὸ ἀξίωμα τοῦ χριστιανοῦ εἶναι τὸ μέγιστο ἀξίωμα ποὺ μπορεῖ νὰ ἀποκτήσει ὁ ἄνθρωπος. Ὅλοι οἱ ἄνδρες καὶ ὅλες ὁ γυναῖκες, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ποὺ γίνονται ἅγιοι εἶναι διότι ἀγαποῦν τὸν Χριστὸ μὲ ὅλο τὸ εἶναι τους ἀληθινά, ὄχι θεατρικὰ καὶ ὑποκριτικά. Οἱ ἅγιοι μᾶς μαθαίνουν ποιός εἶναι ὁ Χριστός, μᾶς μεταδίδουν τὸν Χριστὸ καὶ μᾶς ἑνώνουν μὲ Αὐτόν. Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἡ πηγὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Ἂς προσέξουν οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἱερεῖς νὰ μὴν σμικρύνουν τὸν Χριστό. Νὰ μὴν μηδενίζουν τὸν Χριστό. Νὰ μὴν διώχνουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν Χριστό. Ἀλλὰ νὰ ἑλκύουν τοὺς ἀνθρώπους πρὸς Αὐτὸν ὄντες οἱ ἴδιοι Χριστοὶ κατὰ Χάριν.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ τὰ Μυστήριά της καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία ὅπως κωδικοποιεῖται στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ σημαίνεται καὶ βιώνεται μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Θεία Λειτουργία εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἐν μέσῳ ἡμῶν. Εἶναι τὸ μόνο ἀναλλοίωτο σημεῖο καὶ στήριγμα τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος στὴν πάλη του μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ τὸν Σατανᾶ. Μέσα σὲ ὅλα αὐτὰ ἀποκαλύπτεται ὁ Χριστός. Βεβαίως, ὁ Χριστὸς μπορεῖ καὶ ἀποκαλύπτεται καὶ πέραν τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ μετὰ μᾶς ἑλκύει στὴν Ἐκκλησία Του. Γι᾽ αὐτὸ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινὴ καὶ πραγματικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ὅλα τὰ χριστιανικὰ δόγματα ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὴν ἀληθινὴ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἐὰν θέλουν ἀληθινὰ τὸν Χριστὸ πρέπει νὰ ἐπιστρέψουν ἐκεῖ ἀπ᾽ ὅπου ἔφυγαν, ὅπως ὁ Πέτρος ποὺ ἔκλαψε πικρὰ μετὰ τὴν τριπλῆ ἄρνησή του.
Μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Θεία Λειτουργία ὁ Χριστός `ἄμπει καὶ θερμαίνει καὶ φωτίζει μὲ τὸ Ἄκτιστο Φῶς Τοῦ ὑπέρμετρα πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸν φυσικὸ κτιστὸ ἥλιο, μολονότι κι αὐτὸς εἶναι δικός του ὅπως καὶ ὅλα ὅσα ὑπάρχουν, ὁρατὰ καὶ ἀόρατα. «Καὶ χὼρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν» (Κατὰ Ἰωάννην 1:3). Ὅλα τὰ κτιστὰ εἶναι καὶ ζοῦν καὶ κινοῦνται μέσα στὴν Ἄκτιστη θεία ἐνέργεια, ἀγάπη καὶ δύναμη. Ἀκόμη καὶ οἱ δαίμονες εἶναι μέσα στὴν Ἄκτιστη θεία ἐνέργεια ἀλλὰ δὲν τὸ ἀντιλαμβάνονται καὶ δὲν χαίρονται, διότι ἐπιλέγουν τὸ μῖσος πρὸς τὸν Χριστό. Κι ἐνῷ ὁ Χριστὸς τοὺς λυπᾶται, τοὺς σέβεται καὶ δὲν θέλει διὰ τῆς βίας νὰ τοὺς σώσει καὶ νὰ τοὺς βγάλει ἀπὸ τὴν κακία τους. Σέβεται τὸ αὐτεξούσιο ποὺ ὁ ἴδιος χάρισε στὰ πλάσματά του ἀπὸ ἀγάπη καὶ ἔρωτα μανικὸ πρὸς αὐτά.
Ὅπως ὁ Χριστός, ὁ σαρκωμένος Θεὸς Λόγος ἔχει ἀκολούθους, ἀποστόλους, μάρτυρες, ἀσκητές, ἁγίους ἄνδρες καὶ ἅγιες γυναῖκες, ἔτσι καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ θεὸς τοῦ αἰῶνος τούτου, ἔχει δικούς του ἀκολούθους, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ὀπαδούς, πολιτικούς, φιλοσόφους, διανοούμενους, ἀρχηγοὺς θρησκειῶν καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς. Ὁ Χριστὸς δὲν ὑποσχέθηκε ἀνέσεις, ἐξουσίες, πλοῦτο, ἡδονὲς στοὺς δικούς του μαθητὲς καὶ ἀκολούθους. Ἀντίθετα, ἐξ ἀρχῆς μας εἶπε ὅτι ὅποιος θέλει νὰ εἶναι δικός του μαθητὴς πρέπει νὰ ἀρνηθεῖ τὸν κόσμο καὶ νὰ μισήσει ἀκόμη καὶ τοὺς οἰκείους του, ἀκόμη καὶ τὸν ἑαυτό του, καὶ νὰ ἀναλάβει τὸν σταυρό του καὶ νὰ τὸν ἀκολουθήσει.
Ὁ Χριστὸς δὲν ἔφτιαξε μιὰ ἀκόμη θρησκεία γιὰ τὴν συναισθηματικὴ καὶ ψυχολογικὴ ἀνάγκη τῶν ἀνθρώπων. Ἦρθε γιὰ νὰ ἀποκαλύψει τὸν ἕνα καὶ ἀληθινὸ Θεὸ ποὺ εἶναι ἡ Ἁγία Τριάδα. Ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμα. Ἀκόμη περισσότερο, ἦρθε γιὰ νὰ ἑνώσει ὅλο τὸν κόσμο καὶ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὸ ἐπιθυμοῦν μὲ τὸν ἑαυτό Του καὶ διὰ τοῦ ἑαυτοῦ Του μὲ ὅλη τὴν Ἁγία Τριάδα. Εἶναι τέλειος ἄνθρωπος, ἀφοῦ πεινᾶ, διψᾶ, κουράζεται, θλίβεται, λυπᾶται, δακρύζει. Καὶ εἶναι τέλειος Θεός, ἀφοῦ περπατᾶ πάνω στὰ νερά, θεραπεύει ἀρρώστους, καθαρίζει λεπρούς, δημιουργεῖ ὕλη ἀπὸ τὸ μηδὲν καὶ χορταίνει χιλιάδες ἀνθρώπους ἀπὸ λίγα ψάρια καὶ λίγα ψωμιά, καὶ μετὰ περισσεύουν δώδεκα κοφίνια. Ἀνασταίνει νεκρούς, πεθαίνει καί, τέλος, ἀνασταίνεται καὶ ὁ Ἴδιος. Καὶ ἐπειδὴ οἱ ἔκπληκτοι μαθητές Του θεωροῦν πὼς εἶναι φάντασμα καὶ ὄχι πραγματικότητα, τοὺς ζητᾶ καὶ Τοῦ δίνουν νὰ φάει ψάρι ψητὸ καὶ κερήθρα μέλι. «Ἔχετέ τί βρώσιμον ἐνθάδε; καὶ λὰβὼν ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν» (Κατὰ Λουκᾶν 24:41, 43). Καὶ ὅταν ἡ λυπημένη Μάρθα τοῦ πεῖ μὲ παράπονο, Κύριε ἐὰν ἤσουν ἐδῶ δὲν θὰ πέθαινε ὁ ἀδερφός μου, ὁ Χριστὸς θὰ τῆς πεῖ: ἐγὼ εἶμαι ἡ Ἀνάσταση καὶ ἡ Ζωή. Καὶ ὅταν ὁ Θωμᾶς στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο του πεῖ, Κύριε, πῶς γνωρίζουμε τὸν δρόμο ἀφοῦ δὲν ξέρουμε ποῦ πᾶς; ὁ Χριστὸς θὰ τοῦ ἀπαντήσει; Ἐγὼ εἶμαι ἡ Ὁδὸς ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή.
Ὁ ἅγιος Παΐσιος περιγράφει τὴν ἐμφάνιση τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου ὁ ὁποῖος εἶχε κοιμηθεῖ πολλὰ χρόνια πρὶν ἀπ᾽ ὅταν ὁ ἴδιος συνέγραφε τὸν βίο του. Τὸν χάϊδεψε στὸ κεφάλι καὶ βγῆκε ἀπὸ τὴν πόρτα. Ὁ ἅγιος Παΐσιος περιγράφει πῶς ξεχύθηκε τόση χαρὰ μέσα του ποὺ ἡ καρδιά του πήγαινε νὰ σπάσει καὶ παρακαλοῦσε τὸν Θεὸ νὰ τοῦ δώσει δύναμη νὰ ἀντέξει αὐτὴ τὴν χαρά. Μετὰ βγῆκε καὶ ἐπὶ ὥρα φώναζε στὸ δάσος «πάτερ Ἀρσένιε! πάτερ Ἀρσένιε». Ὅταν τὸν ρωτήσαμε πῶς ἦταν ὁ ἅγιος Ἀρσένιος καὶ τί ἦταν αὐτὸ ποὺ εἶχε δεῖ, φάντασμα ἢ ὀπτασία, ἀπάντησε: «Τί νομίζεις Γιῶργο; Εἶναι δύσκολο γιὰ τὸν Θεὸ νὰ μαζέψει τὰ νεκρὰ κόκκαλα καὶ νὰ τοὺς δώσει σάρκα καὶ ζωή;» Αὐτὸ εἶναι ἀνώτερα μαθηματικά. Ἀνώτερη κβαντικὴ φυσικὴ καὶ ἀνώτερη θεωρία τῆς σχετικότητας. Αὐτὸ εἶναι ἡ ἀληθινὴ Ἑνοποίηση τῶν πάντων ποὺ μάταια ἀναζητᾶ ὁ ἐπιστήμονας μένοντας κλεισμένος στὴν τρισδιάστατη φυλακὴ τῆς λογικῆς του.
Ὁ Χριστὸς δημιουργεῖ ἀπὸ ἀγάπη τὰ πάντα, ἀπὸ τὸ μηδέν. Κρατᾶ τὰ πάντα στὸ εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν ἄβυσσο τοῦ μηδενός, ὅπως λέει ὁ Φιλάρετος Μόσχας, ἐπειδὴ τὰ ἀγαπᾶ. Ἐπειδὴ εἶναι τελεία καὶ Ἄκτιστος ἀγάπη. Ἐπειδὴ εἶναι μανικὸς ἐραστὴς τῶν ὄντων ποὺ ὁ Ἴδιος μὲ τὸν Πατέρα Του καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δημιουργεῖ ἀπὸ τὸ μὴ ὅν. Ὁ χῶρος, ὁ χρόνος, ἡ ὕλη, ἡ ἐνέργεια, ὅλα τὰ ὄντα, ὁρατὰ καὶ ἀόρατα, ἄγγελοι, δαίμονες, ἄνθρωποι, ὅλα τὰ συγκρατεῖ στὸ εἶναι ἀπὸ ἀγάπη. Τελεία Ἀγάπη. Τελεία Ὀμορφιά. Τελεία Ἐλευθερία. Τελεία Γνώση.
Τώρα ἔρχεται ἡ ὥρα ποὺ ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα θὰ ζητήσει τὸν ἀληθινὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἀληθινὴ Ἑλλάδα ποὺ ἐξ ἀρχῆς ἀγάπησε, πίστεψε καὶ ἀγκάλιασε τὸν Χριστό. Ὁ ἑβραϊκὸς λαὸς εἶναι λαὸς τραγικός. Εὐχόμαστε νὰ μετανοήσουν ὅλοι οἱ Ἑβραῖοι καὶ νὰ σωθοῦν. Νὰ κατανοήσουν ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος Μεσσίας ἐκτὸς τοῦ δικοῦ τους καὶ δικοῦ μας ἱστορικοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Υἱοῦ τῆς Παρθένου δικῆς τους Μαριάμ. Ἀπάτωρ ἐκ Μητρὸς καὶ Ἀμήτωρ ἐκ Πατρός. Αὐτὸ εἶναι τὸ θαῦμα τῶν θαυμάτων. Ὁ Θεὸς τῶν Θεῶν. Καὶ θὰ ὑποσχεθεῖ ὁ Χριστὸς στοὺς λυπημένους μαθητές του: «Ὁ κόσμος δὲν θὰ μὲ βλέπει ἀλλὰ ἐσεῖς θὰ μὲ βλέπετε». Μέσα στὴν Θεία Λειτουργία. Μέσα στὰ θεῖα Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας Του. Μέσα στὸν πόνο καὶ μέσα στὴν χαρά. Μέσα στὴ νιότη καὶ μέσα στὰ γεράματα. Μέσα στὸ φὼς καὶ μέσα στὴ νύκτα καὶ τὸ σκοτάδι. Καὶ ὅταν θὰ βαδίσει μαζὶ μὲ τοὺς λυπημένους μαθητές του πρὸς Ἐμμαούς, καὶ ὅταν τοὺς ἀποκαλυφθεῖ καὶ φύγει, αὐτοὶ θὰ τρέξουν χαρούμενοι στοὺς ἄλλους μαθητές Του, λέγοντας μὲ ἀπορία στὸν δρόμο …οὔκ ἥν καιομένη ἡ καρδία μας…
Εὐχόμαστε, τὸ μῖσος τῶν Ἑβραίων πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ποὺ τὸν παρέδωσε στὸν Πιλάτο νὰ τὸν σταυρώσει, νὰ μετατραπεῖ σὲ ἀγάπη, λατρεία καὶ γνώση τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἔγινε μὲ τὸν Παῦλο, καὶ ὅπως ἔλεγε ὁ Χριστὸς τὶς τελευταῖες στιγμὲς τῆς ἐπίγειας ζωῆς του: «πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Κατὰ Λουκᾶν 23: 34).
Ἀλλὰ καὶ οἱ ἐθνικοί, Ἕλληνες καὶ Ἑλληνιστὲς ὅπως ὁ Κέλσος ποὺ ἔγραψε λίβελο κατὰ τῶν χριστιανῶν, καὶ αὐτοὶ ἦσαν τραγικοί. Διότι θεωροῦσαν πὼς μὲ τὴν λογική τους μποροῦν νὰ ἐξηγήσουν τὸν κόσμο καὶ τὸν Θεό. Νόμιζαν πὼς γνωρίζουν τί εἶναι ἡ ψυχή, τί εἶναι τὸ σῶμα, τί εἶναι τα ὄντα, ἐνῷ εἶχαν πλήρη ἄγνοια οἱ ταλαίπωροι. Ἐνῷ ὁ γεροδάσκαλος Ἀριστοτέλης ποὺ μαζὶ μὲ ἄλλους ἡ Ἐκκλησία θὰ τὸν ἁγιογραφήσει στοὺς προνάους τῶν ἐκκλησιῶν θὰ πεῖ: «ἀεὶ ζητούμενον καὶ ἀεὶ ἀπορούμενον, τί τὸ ὄν;» (Ἀριστοτέλους, Μετὰ τὰ Φυσικὰ 1028β). Ἑβραῖοι καὶ Ἕλληνες, μαζὶ μὲ ὅσους τοὺς ἀκολουθοῦν ἀρνητὲς τοῦ Χριστοῦ, ὁδηγοῦν σήμερα τὴν ἀνθρωπότητα στὴν πλέον σκοτεινὴ παγκόσμια νύκτα.
Δυστυχῶς, σήμερα καὶ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ἐπίσκοποι καὶ πατριάρχες θὰ στραφοῦν ἐναντίον τῆς Ὀρθόδοξης Ρωσίας καὶ ὑπὲρ τῆς ναζιστικῆς Οὐκρανίας. Θὰ συμμαχήσουν μὲ τὴν παγκόσμια ἀντίχριστη ἐλὶτ ἐναντίον τοῦ Ὀρθόδοξου ρωσικοῦ λαοῦ. Θὰ συμμαχήσουν μαζὶ μὲ τοὺς διαδόχους τοῦ Καρλομάγνου καὶ ὅσους παλαιότερα ἀνέδειξαν τὸν Ναπολέοντα καὶ τὸν Χίτλερ, ἐναντίον τῆς Ὀρθόδοξης Ρωσίας ἡ ὁποία ἦταν φωλιὰ προστασίας γιὰ τοὺς Ἕλληνες Ὀρθόδοξους κατὰ τὴν περίοδο τῆς Ὀθωμανικῆς ὑποδούλωσης τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Θὰ συμμαχήσουν μὲ τὴν ἀντίχριστη παπικὴ ἐλὶτ ποὺ θὰ κάνει Σταυροφορίες, ἀποικιοκρατίες καὶ θὰ αἰματοκυλίσει ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα δυσφημίζοντας τὸν Χριστό, ἐνῷ στὴν οὐσία διαιωνίζει τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντίχριστου. Ὅταν ρώτησαν τὸν Γκάντι, γιατί ἀφοῦ κάθε πρωὶ διαβάζεις τὸ εὐαγγέλιο καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ Ὅρους ὁμιλία τοῦ Χριστοῦ δὲν γίνεσαι χριστιανός, αὐτὸς ἀπήντησε: «Γιὰ νὰ μὴν γίνω σὰν τοὺς χριστιανοὺς ποὺ δὲν ἀγαποῦν καὶ δὲν γνωρίζουν τὸν Χριστό».
Σήμερα, 21 αἰῶνες μετὰ τὸν Χριστὸ ζοῦμε τὴν σταύρωση ὄχι μόνο του ἱστορικοῦ Χριστοῦ ἀλλὰ καὶ ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας. Τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα θέλει μαζὶ μὲ τοὺς ἀκολούθους του νὰ ὁδηγήσει τὴν ἀνθρωπότητα στὸ χάος καὶ τὸν θάνατο. Ὁ τρίτος παγκόσμιος πόλεμος εἶναι πρὸ τῶν πυλῶν. Ὁ μετανθρωπισμὸς καὶ ἡ παγκόσμια κυριαρχία τῆς ἀντίχριστης ἐλὶτ μὲ τεχνητὴ νοημοσύνη καὶ παγκόσμια ψηφιακὴ διακυβέρνηση εἶναι τὸ σατανικὸ σχέδιο μιᾶς παγκόσμιας νύκτας καὶ ἑνὸς παγκόσμιου μεσαίωνα σὲ ὅλο τὸν πλανήτη.
Τὸ 1821 ἀποκτᾶ πλέον παγκόσμια σημασία, ἀφοῦ οἱ ἴδιες ἀντίχριστες δυνάμεις ἔχουν ἑνωθεῖ ἐναντίον ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας. Ὁ Ἑλληνισμὸς καὶ ἡ Ὀρθοδοξία ὅπως τότε ἀντιστάθηκαν καὶ ἐλευθέρωσαν μικρὸ μέρος τῆς οἰκουμενικῆς Ἑλλάδας, καλοῦνται σήμερα νὰ ἐλευθερώσουν ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα καὶ νὰ ἐπανιδρύσουν τὴν ἐλεύθερη καὶ δημοκρατικὴ Εὐρώπη, νὰ ἐπανιδρύσουν τὴν παγκόσμια καὶ οἰκουμενικὴ πολιτεία.
4.Σατανάς ἴσον σκότος
Ὅλες οἱ θρησκεῖες, οἱ μυήσεις καὶ οἱ μυστικὲς ἑταιρεῖες ποὺ ἀγνοοῦν καὶ περιφρονοῦν τὸν Χριστὸ εἶναι κρυμμένος σατανισμός. Ὁ Χριστὸς εἶναι Φῶς. Ἀντίθετα, ὁ Σατανᾶς εἶναι σκότος καὶ ἀντίχριστο πνεῦμα ποὺ ζητᾶ νὰ ἐξουσιάσει καὶ νὰ σφραγίσει ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Εἶναι ὁ πλήρης ἀρνητὴς τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι τὸ ἀπόλυτο σκότος καὶ ἡ ἀπόλυτος ἀνυπαρξία ποὺ στὴν ἀρχὴ μοιάζει μὲ φῶς. Μεταβάλλεται σὲ ἄγγελο φωτὸς γιὰ νὰ πλανήσει ἀκόμη καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου μιλᾶ πολὺ σαφῶς γιὰ τὸν πόλεμο τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, ἰδίως στοὺς ἔσχατους καιρούς, ὅταν θὰ πληθυνθεῖ ἡ γνῶσις τῶν ἀνθρώπων. Ἐξ ἀρχῆς πολλοὶ ἀντίχριστοι γεγόνασι.
Τὸ ὄνομα τοῦ Ἀντίχριστου εἶναι 666. Τρία ἑξάρια ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψη καὶ ἐξηγοῦν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Δὲς σχετικὰ τὸ ἐξαιρετικὸ σύγγραμμα τοῦ ἀρχιμανδρίτη Ἐμμανουὴλ Καλύβα μὲ τίτλο: «Τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντίχριστου κατὰ τὴν Γραφὴν καὶ τοὺς Πατέρας». Τὸ 666 εἶναι ἡ ἀντιστροφὴ τοῦ 999 ποὺ θεωρεῖται σύμβολο τῆς Ἁγίας Τριάδος: τρεῖς φορὲς τὸ 3 ἰσοῦται μὲ 9. Τρεῖς φορὲς τὸ 9 εἶναι τὸ 999, τὸ ὁποῖο συμβολίζει τὴν τελειότητα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἡ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι καὶ ἄρνηση τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ὅλοι οἱ ἀριθμοὶ εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ. Γιατί ὁ ἀριθμὸς 666 ἔγινε σύμβολο τοῦ Ἀντίθεου; Μιὰ εἰκασία εἶναι ἡ ἑξῆς. Ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν κόσμο σὲ ἕξι (6) ἡμέρες. Ὅμως ὁ κόσμος χωρὶς νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὸν Δημιουργό του εἶναι ἀτελής. Ὁ ἄνθρωπος δημιουργήθηκε γιὰ νὰ ἑνώσει τὸν κτιστὸ κόσμο μὲ τὸν Ἄκτιστο Θεό. Κατ᾽ οὐσίαν, ὅλος ὁ κόσμος δημιουργήθηκε γιὰ νὰ φιλοξενήσει τὴν Σάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ καταστεῖ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἑβδόμη (7) ἡμέρα εἶναι ἡ διάρκεια τοῦ κόσμου πρὶν τὴν ὀγδόη (8) ἡμέρα, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Θέωση τοῦ κόσμου καὶ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ καὶ Θεοῦ.
Ὁ Χριστὸς συμβολίζεται μὲ τρεῖς φορὲς τὸ 8 (888) ποὺ σημαίνει τὴν ἕνωση τοῦ κτιστοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος συμβολίζεται μὲ τὸν ἀριθμὸ 6, μὲ τὴν Ἄκτιστο Ἁγία Τριάδα διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σαρκωμένου Θεοῦ Λόγου (ποὺ συμβολίζεται μὲ τὰ 888). Τὸ 8 εἶναι τὸ 6 σὺν τὸ 2. Τὸ 2 συμβολίζει τις δυὸ φύσεις τοῦ Χριστοῦ. Τὴν ἀνθρώπινη καὶ τὴν Θεία. Ἄρα ὁ Χριστὸς μὲ τὶς 2 φύσεις του, τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος εἶναι τὸ πλήρωμα τοῦ κτιστου κόσμου τῶν 6 ἡμερῶν. Ἔτσι τὸ 8 εἶναι σύμβολο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἀφοῦ ὁ κτιστὸς ἐντὸς 6 ἡμερῶν κόσμος μπαίνει στὴν αἰωνιότητα τῆς Ἄκτιστης θεία Βασιλείας τοῦ Ἀκτίστου Τριαδικοῦ Θεοῦ διὰ τοῦ Σαρκωμένου Θεοῦ Λόγου ποὺ ἕνωσε τὶς δυὸ φύσεις τὴν κτιστὴ καὶ τὴν Ἄκτιστο . Γιὰ αὐτὸ Τὰ τρία ἑξάρια (666) συμβολίζουν τὴν τριπλῆ ἄρνηση τῆς Θέωσης καὶ τὴν τριπλῆ ἐμμονὴ τοῦ κτιστοῦ κόσμου στὴν κτιστότητά του. Αὐτὸ εἶναι καὶ ἡ οὐσία τοῦ Ἀντίχριστου. Ἡ ἐμμονή του στὸν κτιστὸ ἑαυτό του καὶ ἡ ἄρνηση τῆς Θέωσης, δηλαδὴ ἡ ἄρνηση τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἑνὸς τῆς Τριάδος. Ὁμοίως τὰ τρία 6 συμβολίζουν τὴν ἄδικη κυριαρχία τοῦ Σατανᾶ στοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀρνοῦνται τὸν ἱστορικὸ Χριστὸ κι ἐμμένουν νὰ ἱκανοποιοῦνται μὲ τὸν ἀτελῆ κτιστὸ κόσμο τῶν 6 ἡμερῶν.
Ἀντίθετα τὰ τρία ὀκτὼ (888) συμβολίζουν ὅπως εἴπαμε τὸ μυστήριο τὸ Χριστοῦ καὶ κατὰ τὸν ἑξῆς τρόπο. Πρῶτον, ὁ ἕνας ἀριθμὸς 8 σημαίνει τὴν ὀγδόη ἡμέρα, δηλαδὴ τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν μετὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Ἐνῷ τὰ τρία 8 ὑποδηλώνουν συγχρόνως τὴν Ἁγία Τριάδα, τὸ ὁμοούσιο τῶν θείων Ὑποστάσεων, καὶ τὸ ὅτι ὁ ἱστορικὸς Χριστὸς εἶναι ὁ Εἷς τῆς Τριάδος ποὺ σαρκώθηκε, εἰσῆλθε στὴν ἱστορία στὴν 7η ἡμέρα τοῦ πτωτικοῦ κτιστοῦ κόσμου, γιὰ νὰ τὸν σώσει καὶ νὰ τὸν ὁδηγήσει στὴν 8η ἡμέρα, στὴν ἕνωσή του δηλαδὴ μὲ τὴν Ἁγία Τριάδα.
5.Χάραγμα Ἀντιχρίστου
Τὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα εἶναι διαρκῶς παρὸν στὴν ἱστορία καὶ ἀπεργάζεται τὴν πνευματικὴ ὑποδούλωση καὶ τὸν πνευματικὸ θάνατο τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν ἦταν ἀναγκαῖο τὸ κακὸ ἀλλὰ ὁ Θεός το ἀνέχεται ἀπὸ σεβασμὸ στὴν ἐλευθερία καὶ τὸ αὐτεξούσιο ποὺ ὁ ἴδιος ἔδωσε στὰ πλάσματά του. Ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς μιλᾶ γιὰ τὶς μεγάλες πτώσεις στὸν κτιστὸ κόσμο: τοῦ Ἑωσφόρου, ποὺ θὰ παρασύρει σὲ πτώση τοὺς πρώτους ἀνθρώπους, τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα, τοῦ Ἰούδα, καὶ τοῦ Πάπα. Ὁ Πάπας θὰ διαρρήξει τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἀκολουθῶντας τοὺς μεγάλους αἰρεσιάρχες τῶν πρώτων αἰώνων μ.Χ., Ἄρειο, Νεστόριο, Ἀπολλινάριο, καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς. Ὁ παπισμὸς θὰ ἀρνηθεῖ τὴν θεία παρουσία στὸν κτιστὸ κόσμο διὰ τῶν Ἀκτίστων Θείων Ἐνεργειῶν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ θὰ ἐξορίσει τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴν γῆ κρατῶντας ὁ ἴδιος ὁ Πάπας τὴν ἀλάθητη πρωτοκαθεδρία του καὶ ἀπαιτῶντας ἀπὸ ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς καὶ τὶς χριστιανικὲς Ἐκκλησίες νὰ τοῦ ὑποταχθοῦν, καὶ νὰ τοῦ φιλοῦν τὰ πόδια ἐπίσκοποι καὶ βασιλεῖς.
Ὁ Πάπας, ὁ παπισμὸς καὶ ἡ ἄθεη σχολαστικὴ θεολογία του θὰ παραδώσουν τὴν εὐρωπαϊκὴ Δύση στὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο μέσῳ τῆς δυτικῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς δυτικῆς τεχνικῆς θὰ ἐπιχειρήσει νὰ ὁλοκληρώσει τὴν ἐξουσία του σὲ ὅλο τὸν κόσμο μέσῳ τῶν Σταυροφοριῶν καὶ τῆς ἀποικιοκρατίας. Ἔτσι ξεκινᾶ ἡ παγκόσμια κυριαρχία τῆς παπικῆς Δύσης καὶ ὁ παγκόσμιος πόλεμος τῆς παπικῆς Εὐρώπης μὲ ὅλους τοὺς λαούς.
Ἀρχαῖοι λαοὶ θὰ κατακτηθοῦν καὶ ἀρχαῖοι πολιτισμοὶ θὰ καταστραφοῦν σὲ ὅλη τὴν γῆ. Ἡ ἀντίδραση στὸν ἐξουσιαστικὸ ὁλοκληρωτισμὸ τοῦ Πάπα θὰ γεννήσει τὴν δυτικὴ ἐπιστημονικὴ ἀθεΐα καὶ τὰ ἀντίχριστα φιλοσοφικὰ ρεύματα, ἀφοῦ ὁ Χριστὸς ταυτιζόμενος μὲ τὸν ἐξουσιαστὴ Πάπα τῶν ἱερῶν ἐξετάσεων καὶ τὸν ὁλοκληρωτικό-φεουδαρχικὸ καὶ σκοταδιστικὸ δυτικὸ Μεσαίωνα θὰ θεωρηθεῖ ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ πολιτισμοῦ του. Ἐνῷ ὁ Σατανᾶς ἀπὸ ἀντίδραση στὸν Πάπα θὰ καταστεῖ ὁ δῆθεν φωτιστῇς καὶ φίλος τῶν ἀνθρώπων. Πλάνη μεγάλη, ἀφοῦ καὶ ὁ Πάπας καὶ ὁ παπισμὸς εἶναι καὶ ἀμφότεροι δημιούργημα τοῦ Σατανᾶ.
Οἱ δυὸ ἀντίχριστες πνευματικὲς μάστιγες, καπιταλισμός-κεφαλαιοκρατία καὶ κομμουνισμός-Μαρξισμός, μὲ παγκόσμια ἐπιρροὴ ποὺ ἔμελε νὰ αἰματοκυλίσουν ἐπανειλημμένα τὴν ἀνθρωπότητα μέχρι σήμερα εἶναι εὐθεῖες συνέπειες τῆς παπικῆς σχολαστικῆς ἀθεΐας. Ὁ παπισμὸς θὰ συνδυάσει τον γερμανισμὸ μὲ τὸν ἐβραϊσμὸ καὶ θὰ γεννήσει τὸ νεώτερο ἀντίχριστο τεχνικὸ πνεῦμα διὰ τοῦ ὁποίου ἡ Δύση θὰ ἐπιχειρήσει τὴν παγκόσμια κυριαρχία της, οἰκονομική, πολιτική, στρατιωτική, πνευματική. Ὁ Ναπολέων πρῶτος, καὶ περίπου ἕναν αἰῶνα ἀργότερα ὁ Χίτλερ, θὰ ἐπιχειρήσουν νὰ κατακτήσουν τὴν Ὀρθόδοξη Ρωσία, τὸν βασικὸ πολιτικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ ἀντίπαλο τοῦ παπισμοῦ ἀφοῦ ἡ ἑλληνικὴ Ὀρθοδοξία εἶχε ὑποταχθεῖ στὴν Βαυαροκρατία. Ἤδη, ἡ Ὀρθόδοξη ἑλληνικὴ Ἀνατολὴ εἶχε ἐξουδετερωθεῖ μέσῳ τῆς τετάρτης Σταυροφορίας ποὺ ὁδήγησε στὴν κατάκτηση τῆς Κωνσταντινούπολης τὸ 1204, καὶ ἀργότερα ἡ κατεστραμμένη ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους Ὀρθόδοξη Ἀνατολὴ θὰ καταρρεύσει τὸ 1453 ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ λαίλαπα. Ἀλλὰ καὶ ἡ σοβιετικὴ Ρωσία εἶναι ἔργο τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος καὶ τῶν τραπεζιτῶν ὀργάνων καὶ ἀκόλουθων του, προκειμένου νὰ διαλύσει καὶ νὰ ἐξαφανίσει τὴν Ρωσικὴ Ὀρθοδοξία.
Πολλοὶ ἐκκλησιαστικοὶ ἄνδρες καὶ ἄλλοι ἄνθρωποι ἐφησυχάζουν σκεπτόμενοι ὅτι τὸ χάραγμα τῆς Ἀποκαλύψεως θὰ λάβει χώρα ἀφοῦ πρῶτα ἔλθει ὁ Ἀντίχριστος καὶ ἐν συνεχείᾳ θὰ ἐπιβάλει τὸ χάραγμα. Αὐτὸ ὅμως εἶναι ὑπεκφυγή, ἀσύνειδη καὶ ἔμμεση ὑποταγὴ στὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο ἀπεργάζεται ἀδιάκοπα τὴν ὑποταγὴ τοῦ ἀνθρώπου. Στὴν σοβιετικὴ Ρωσία ἐπὶ σχεδὸν 80 χρόνια θὰ κυριαρχήσει ὁ μαρξιστικὸς καὶ λενινιστικὸς διωγμὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν χριστιανῶν. Τελικά, ἡ Ὀρθόδοξη Ρωσία θὰ νικήσει καὶ θὰ ἐλευθερωθεῖ. Στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μετὰ τὴν ἐπανάσταση τοῦ 1821 καὶ μετὰ τὴν δολοφονία του Καποδίστρια ἡ παπικὴ Δύση θὰ ἐπιβάλλει τὸ δικό της σχέδιο ἀποορθοδοξοποίησης τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ μέσῳ τοῦ Κοραῆ καὶ τῶν πολιτικῶν κομμάτων τῶν ὑποταγμένων στὶς συνεργαζόμενες δυτικὲς πρεσβεῖες, Ἀγγλίας, Γαλλίας, Γερμανίας, καὶ τοὺς δυτικόφρονες βασιλεῖς τῆς Ἑλλάδος, ἔστω κι ἂν κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς ἦσαν φιλέλληνες. Οἱ μυστικὲς ἑταιρεῖες ποὺ κατήγγειλε ὁ Καποδίστριας θὰ ἐργαστοῦν στὸ σχέδιο ἀποορθοδοξοποίησης τῶν Ἑλλήνων καὶ θὰ ἐλέγξουν τόσο τὰ κόμματα καὶ τὶς πολιτικὲς ἡγεσίες ὅσο καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία.
Ὅ,τι θὰ συμβεῖ στὴν Ἑλλάδα μετὰ τὸ 1821, ἡ ἀλλοτρίωση δηλαδὴ τῆς Ἐπανάστασης καὶ ἡ ἀπομάκρυνση τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν ἱστορία καὶ τὴν πολιτιστικὴ παράδοσή τους καὶ κληρονομιὰ εἶχε συμβεῖ καὶ στὴν γαλλικὴ ἐπανάσταση, τὴν ὁποία θὰ ἀποπροσανατολίσουν καὶ θὰ ἐκτρέψουν οἱ ἐκεῖ ἀντίχριστες μυστικὲς ἑταιρεῖες, κατώτερο στέλεχος τῶν ὁποίων ἦταν ὁ Ναπολέων. Ἀφοῦ ὁ Ναπολέων ἐξαφανίσει τοὺς ἀντιπάλους του, θὰ φανερώσει τὴν πραγματικότητα τῆς δικῆς του ταυτότητας ὅταν θὰ στεφθεῖ αὐτοκράτορας στὴν θέση του Καρλομάγνου. Ἂς σημειωθεῖ ὅτι ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση ξεκίνησε ἐναντίον τῶν φεουδαρχῶν βασιλέων διαδόχων του Καρλομάγνου. Ἡ ἴδια σατανικὴ ἐλὶτ ποὺ θὰ ἀποξενώσει τὴν δυτικὴ Εὐρώπη ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ θὰ τὴν στρέψει ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων καὶ ὅλων τῶν λαῶν, θὰ ἐλέγξει κάθε ἐπανάσταση τῶν λαῶν, εἴτε ἀπὸ μέσα εἴτε ἀπ’ ἔξω.
Κεντρικὸς στόχος τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος σὲ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες χῶρες εἶναι ὁ ἔλεγχος τῶν Ὀρθόδοξων μοναχῶν καὶ τῶν Ὀρθόδοξων μοναστηριῶν μέσῳ τῶν δικῶν του πολιτικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὀργάνων. Ὁ Ὀρθόδοξος μοναχισμὸς εἶναι ἡ καρδιὰ καὶ οἱ πνεύμονες τῆς Ἐκκλησίας. Γράφει ὁ καθηγητὴς τῆς Δογματικῆς καὶ Συμβολικῆς Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης: «Οἱ ξένες πρεσβεῖες καὶ τὰ ἐδῶ ὄργανά τους θὰ ἤθελαν νὰ ἐλέγξουν πλήρως τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐπιβάλλοντας δικά των πρόσωπα ὡς ἐπισκόπους. Ὅπου αὐτὸ δὲν ἐπιτυγχάνεται ἐργάζονται ὥστε, τοὐλάχιστον, νὰ μὴν γίνονται ἐπίσκοποι πρόσωπα ποὺ δὲν τὰ ἐγκρίνουν».
Εἶναι σαφὲς ὅτι στὶς μυήσεις τῶν μυστικῶν ἑταιρειῶν δὲν μπορεῖ κάποιος νὰ ἀνέλθει σὲ ὑψηλὰ ἐπίπεδα, ἐὰν ρητὰ δὲν ἀρνηθεῖ τὸν Χριστὸ καὶ δὲν λάβει τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντίχριστου. Σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἄνθρωποι μὲ πίστη στὸν Χριστὸ ἀποχωροῦν ὅταν ἀντιληφθοῦν ὅτι τοὺς προετοιμάζουν νὰ ἀρνηθοῦν τὸν Χριστὸ ὅταν πρόκειται νὰ λάβουν ἀνώτερους βαθμοὺς μυήσεως. Ἑπομένως, μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀναφέρουμε ἐδῶ εἶναι σαφὲς ὅτι τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντίχριστου εἶναι ἤδη παρὸν καὶ στὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Εὐρώπη καὶ ὅπου ἀλλοῦ δροῦν μυστικὲς ἑταιρείας μὲ μυστικὲς μυήσεις. Τὸ ζήτημα εἶναι πῶς αὐτὸ τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντίχριστου θὰ διαδοθεῖ στοὺς ὑπόλοιπους ἀνθρώπους μὲ Ὀρθόδοξη χριστιανικὴ πίστη. Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ ἔχουν σχεδιαστεῖ ὅλες οἱ ὑποχρεωτικότητες, ἰατρικές, ψηφιακές, κλπ.
Κατ᾽ ἀρχάς, στὴν ψηφιακὴ τεχνολογία οὐδεὶς ἀρνεῖται ὅτι ὁ ἀριθμὸς 666 ἐμφανίζεται πολλαπλᾶ εἴτε ὡς γραμμωτὸς κώδικας, τρεῖς μεγάλες μπάρες, ἀρχή–μέση–τέλος, εἴτε ὡς www, ἀφοῦ τὸ w εἶναι τὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ δίγαμα F τὸ ὁποῖο συμβολίζει τὸν ἀριθμὸ 6 καθὼς εἶναι διπλὸ Γ, 2 φορὲς τὸ 3. Βεβαίως, αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ συμπτωματικὸ καὶ ὄχι ἐκ προθέσεως, ἀφοῦ τὸ www εἶναι τὰ ἀρχικὰ τοῦ “World Wide Web”. Ἡ συμπτωματικότητα, ὡστόσο, φαίνεται προσχεδιασμένη ὅταν δεῖ κανεὶς τὰ ἀποτελέσματα καὶ τὴν ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων. Διότι ἡ σύμπτωση αὐτὴ ἀποκτᾶ ἄλλη βαρύτητα ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ προφητικὰ κείμενα ἐδῶ καὶ δυὸ χιλιάδες χρόνια ταυτίζουν τὸν Ἀντίχριστο μὲ τὸν ἀριθμὸ 666. Ἐξάλλου, τὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα πάντοτε ἐφευρίσκει εὔλογους τρόπους ἐξαπάτησης τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως ἐξ ἀρχῆς, ὅτι θὰ γίνουν θεοὶ ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἐὰν ἀκολουθήσουν τὴν συμβουλή του. Ἡ ἀντιθεΐα τοῦ παρουσιάζεται πάντοτε ὡς δῆθεν φιλοθεΐα.
Τὰ πράγματα καθίσταται ἐμφανῆ ὅταν ἡ Πολιτεία θέλει ὑποχρεωτικὰ νὰ ἐπιβάλει στὴν προσωπική μας ταυτότητα νὰ ἀναγράφεται ὁ ἀριθμὸς 666, ἔστω ἔμμεσα, ὡς γραμμωτὸς κώδικας ἢ ὡς βάση τοῦ www τοῦ διαδικτύου, ἀφοῦ ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς θὰ συνδέεται μὲ τὸ ψηφιακὸ νέφος καὶ τὸν ὑπερυπολογιστὴ τῶν Βρυξελλῶν, στὰ ὁποῖα θὰ ὑπάρχει κάποια διεύθυνση προσωπικῶν δεδομένων μὲ πρόθεμα www. Ὅμως τὰ πράγματα εἶναι ἀκόμη χειρότερα, ἀφοῦ τὰ σύμβολα αὐτὰ τοῦ Ἀντίχριστου, ποὺ ἔστω συμπτωματικὰ ἢ καὶ εὔλογα χρησιμοποιήθηκαν ἀπὸ τοὺς τεχνοκράτες τῶν ὑπολογιστῶν, σχετίζονται μὲ τὴν ψηφιακὴ διακυβέρνηση καὶ τὴν «τεχνητὴ νοημοσύνη».
Ἐδῶ ἀρχίζει ἡ πραγματικότητα τοῦ ψηφιακοῦ χαράγματος ποὺ προφητεύεται ἀπὸ τὴν Ἀποκάλυψη. Δηλαδή, ἡ ψηφιακὴ διακυβέρνηση εἶναι ἀπαρχὴ τοῦ χαράγματος τῆς Ἀποκάλυψης, ἔστω ἀρχικὰ στὴν ταυτότητα καὶ τὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ καὶ ἀκολούθως στὸ σῶμα μας, χέρι, μέτωπο, ἢ ὅπου ἀλλοῦ. Ὁ ἅγιος Παΐσιος εἶχε ἀντιληφθεῖ πολὺ καλὰ τὴν πονηρία τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος τὸ ὁποῖο ποτὲ δὲν θὰ φανερώσει τὶς προθέσεις του ἕως ὅτου ὁδηγήσει τὸν ἄνθρωπο στὴν Πτώση. Διότι, ἀφοῦ θὰ συνηθίσει ὁ ἄνθρωπος καὶ θὰ δεχθεῖ τὸν ψηφιακὸ προσωπικὸ ἀριθμὸ στὴν ταυτότητά του καὶ ὅπου ἀλλοῦ, εὔκολα μετὰ θὰ δεχθεῖ νὰ χαραχθεῖ ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς καὶ στὸ σῶμα του, χάριν εὐκολίας ἢ ἀσφάλειας.
Ὅμως, τὸ σύμβολο 666, ἢ www, εἶναι μόνον ἡ ἐξωτερικὴ μορφὴ τοῦ χαράγματος. Ἡ οὐσιαστικὴ μορφή του εἶναι ἡ μὲ κάθε τρόπο ἄρνηση καὶ ἀποξένωση τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Χριστὸ κατασυκοφαντούμενο μὲ κάθε τρόπο καὶ διωκώμενο ἀπὸ τὸν πολιτισμένο κόσμο χάριν δῆθεν τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῶν πολλαπλῶν αἱρέσεων καὶ κοινωνικῶν ρευμάτων ποὺ καθοδηγοῦνται ἀπὸ τὴν σατανικὴ ἐλὶτ τοῦ χρήματος καὶ τῆς παγκόσμιας ἐξουσίας. Τὸ μυστικὸ σχέδιό της εἶναι ἡ ἐμφάνιση ἑνὸς ψευδομεσία ὡς παγκόσμιου κυβερνήτη γιὰ νὰ σωθεῖ ἡ ἀνθρωπότητα ἀπὸ τοὺς πολέμους καὶ τὸ παγκόσμιο χάος ποὺ ἡ ἴδια αὐτὴ σατανικὴ ἐλὶτ προκαλεῖ καὶ σχεδιάζει μὲ παγκόσμιους πολέμους, ἐνοχοποίηση τῶν ἐθνῶν καὶ τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας καὶ δημοκρατίας, τὴν κλιματικὴ ἀλλαγή, τὴν ἀχρήματη οἰκονομία, τὶς τεχνητὲς ἀσθένειες, τοὺς τεχνητοὺς ἰοῦς, τὴν ἰδιωτικοποίηση καὶ φτωχοποίηση τῶν πάντων, καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς.
Γι᾽ αὐτὸ λέμε ὅτι τὸ ἀντίχριστο χάραγμα μπορεῖ νὰ εἶναι πολλῶν εἰδῶν. Στὸ σῶμα, τὴν ταυτότητα, μὰ κυρίως στὴν ψυχὴ καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ οὐσία τοῦ χαράγματος ἔγκειται στὴν ἀποδοχὴ ἑνὸς συστήματος προσωπικοῦ ἐλέγχου ἀπὸ ἕνα ἐξωτερικὸ σύστημα διακυβέρνησης. Δηλαδή, στὴν ἀποδοχὴ ἑνὸς ἐξωτερικοῦ ἐλεγκτῆ τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Βεβαίως, καὶ αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ τὸ ἀνεχθεῖ ὁ χριστιανός, ἐὰν ὁ ἐξωτερικὸς ἐλεγκτὴς τῆς ζωῆς του δὲν ὑπεισέρχεται στὰ ζητήματα πίστεως στὸν Χριστό. Ὅμως, σήμερα ἔχουμε πλήρη εἰκόνα τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐλεγκτῆ, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἴδιος ὁ ἐξωτερικὸς ἐλεγκτής. Αὐτὸς ὁ ὁποῖος ζητᾶ σήμερα νὰ τοῦ παραχωρήσουμε τὴν δύναμη τῆς ψηφιακῆς διακυβέρνησης μέσῳ ταυτίσεώς μας μὲ ἕνα προσωπικὸ ψηφιακὸ ἀριθμὸ εἶναι σαφῶς ἀντίχριστος καθὼς δὲν σέβεται τὸ αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου, τὸ ὁποῖο τὸ σέβεται ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς καὶ δημιουργός. Θέλει, δηλαδή, τὸ ἀντίχριστο κράτος γιὰ τὸ καλό μας νὰ μᾶς ἐπιβάλει τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα, τὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ καὶ τὴν ψηφιακὴ διακυβέρνηση-δικτατορία, ὅπως ἤδη βλέπουμε νὰ συμβαίνει στὴν Κίνα.
Ὁ δυτικὸς κόσμος εἶναι κόσμος χριστιανικὸς τοὐλάχιστον τὰ τελευταῖα δυὸ χιλιάδες χρόνια. Μπορεῖ νὰ ἔχουμε τὴν πτώση τοῦ Πάπα ἀλλὰ ὁ ἁπλὸς καθημερινὸς ἄνθρωπος δὲν ἔχει ἀρνηθεῖ ἐμφανῶς τὸν Χριστό, ἔστω καὶ ἂν ζεῖ σὲ ἀντίχριστο καὶ αἱρετικὸ περιβάλλον. Οἱ κυβερνῆτες στὴν Δύση, ὡστόσο, ἔχουν ἀπορρίψει τὴν χριστιανικὴ πίστη καὶ εἰσάγουν βῆμα πρὸς βῆμα νέα πίστη τοῦ ἀνθρώπου. Ὅμοια συμβαίνει καὶ στὴν Ἑλλάδα. Σήμερα εἶναι τῆς μόδας ἡ Νέα Τάξη καὶ ἡ δική της παγκόσμια κυβέρνηση ἡ ὁποία ἑτοιμάζεται μὲ ὁρμή. Προφανῶς, αὐτὴ ἡ παγκόσμια κυβέρνηση δὲν θὰ εἶναι χριστιανική. Θὰ εἶναι σαφῶς ἀντίχριστος παγκόσμια κυβέρνηση, ἀφοῦ δὲν θὰ πιστεύει καὶ δὲν θὰ δέχεται τὴν θεότητα τοῦ ἱστορικοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι οἱ σημερινοὶ πράκτορες καὶ ὑποστηρικτὲς τῆς παγκόσμιας κυβέρνησης ἔχουν σαφῶς ἀρνηθεῖ καὶ ἀρνοῦνται τὴν θεότητα τοῦ ἱστορικοῦ Χριστοῦ. Ἀρνοῦνται ἐπίσης καὶ τὴν ὕπαρξη Θεοῦ πέρα ἀπὸ τὴν φύση καὶ τὸν κόσμο. Θεὸς εἶναι ὁ κόσμος, ἡ Φύση καὶ ἡ κοσμικὴ Ἐνέργεια.
6.Αρχαίες καὶ σύγχρονες ἐκφράσεις τοῦ παγκόσμιου Ἀντίχριστου
Αὐτὸ ποὺ συνήθως ἀγνοοῦμε εἶναι ὅτι ὁ σατανισμὸς καὶ ὁ δαιμονισμὸς δὲν εἶναι μόνον ἡ κατάσταση ἀνεξέλεγκτης καὶ ἄλογης συμπεριφορᾶς τοῦ ἀνθρώπου ποὺ κατέχεται ἀπὸ πονηρὰ πνεύματα, ὅπως διαβάζουμε στὴν Ἁγία Γραφὴ γιὰ ἀνθρώπους δαιμονιζομένους ποὺ ἔσπαγαν ἁλυσίδες ἢ ἔριχναν τὸν ἑαυτό τους στὴν φωτιὰ καὶ στὸ νερὸ ἢ ἐπιτίθεντο σὲ ἄλλους ἀνθρώπους.
Μπορεῖ ὁ Σατανᾶς νὰ μεταφέρει καὶ γνώση στὸν ἄνθρωπο, διότι ὡς Ἄγγελος ἔχει πνευματικὴ δύναμη. Ὅμως, ὅπως ὁ ἴδιος δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ στὸν Θεὸ ἔτσι καὶ στὸν ἄνθρωπο: ἐνῷ μπορεῖ νὰ τοῦ προσφέρει γνώσεις τὸν καθιστᾶ ἀδύναμο καὶ ἀρνητικὸ ὡς πρὸς τὸν Θεό. Μπορεῖ μάλιστα νὰ δημιουργεῖ δική του θεολογία, δαιμονιώδη καὶ ψευδῆ, καὶ νὰ ἐξουσιάζει μὲ αὐτὴ τὴν ψευδῆ θεολογικὴ γνώση καὶ θεωρία τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα. Ἡ Ἐκκλησία ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι μπορεῖ καὶ διακρίνει τὴν ψευδῆ αὐτὴ γνώση ποὺ προσφέρει τὸ πονηρὸ πνεῦμα στὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἀληθῆ γνώση τῆς Ἀλήθειας. Ὅταν οἱ χριστιανοὶ σχετικοποιοῦν τὴν ἰσχὺ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τότε ἔχουμε σαφῶς κάποιο κρυφὸ σφράγισμα τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος πιστεύει καὶ ἐμπιστεύεται τὸν λογισμό του καὶ τὴν ἀτομική, ὑποκειμενικὴ ἑρμηνεία τῶν Γραφῶν καὶ τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας, τότε ὁδηγεῖται σὲ πλάνη καὶ σφράγισμα δαιμονικό. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἀναλλοίωτο καὶ διδάσκει πάντοτε τὰ ἴδια. Δὲν διδάσκει ἄλλα τώρα καὶ ἄλλα αὔριο, ἄλλα σὲ ἐμᾶς καὶ ἄλλα σὲ ἄλλους. Ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι οἱ ἄνθρωποι μπορεῖ νὰ μὴν γνωρίζονται, ἀλλὰ ἔχουν τὴν ἴδια θεωρία τῶν πραγμάτων τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ κόσμου.
Ἔτσι, ὁ πανθεϊσμός, ἡ μετενσάρκωση, ἡ οὐσιοκρατία, ὁ προκαθορισμός, ἡ πανθρησκεία, ὁ οἰκουμενισμός, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀθεΐα αὐτὴ καθ᾽ ἑαυτὴ ἔχουν κοινὸ σατανικὸ πυρῆνα. Εἶναι κατοχὴ τοῦ ἀνθρώπινου πνεύματος, σὲ βαθὺ καὶ ἀφανὲς ἐπίπεδο, ἀπὸ τὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα. Ὁ Ὀρθόδοξος ἄνθρωπος χαίρεται καὶ ὁμονοεῖ μὲ τὰ Ὀρθόδοξα Δόγματα καὶ τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Πατέρων. Πληροφορεῖται βαθιὰ μέσα στὴν καρδιά του ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πότε ἕνα δόγμα καὶ μιὰ διδασκαλία εἶναι Ὀρθόδοξα καὶ πότε ψευδῆ καὶ σατανικά. Ὁ Ὀρθόδοξος ἐν Χριστῷ ἄνθρωπος ἐλευθερώνεται ἀπὸ τὸν ἑαυτό του καὶ τὴν ὑποκειμενικότητά του. Κρίνει τὸν ἑαυτό του καὶ ὄχι τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ἀκόμη κι ἂν ἀντιλαμβάνεται τὴν πλάνη τους. Χαίρεται ἐν Χριστῷ καὶ ἔχει Εἰρήνη καὶ Ἀγάπη Χριστοῦ. Ἔχει Νοῦ Χριστοῦ, ὅπως μᾶς διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.
Ὁ ἀντίχριστος πόλεμος, δηλαδὴ ὁ διωγμὸς τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν γῆ ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς εἰσόδου τοῦ Θεοῦ στὴν γῆ. Ὁ ἴδιος ὁ Σατανᾶς θὰ προσπαθήσει νὰ ἐξουσιάσει καὶ νὰ ἐξουδετερώσει τὸν Χριστὸ μὲ τοὺς τρεῖς χαρακτηριστικοὺς πειρασμούς, τοὺς ὁποίους θὰ χρησιμοποιήσει ἀκολούθως καὶ σὲ κάθε χριστιανό. Τὸ ἑβραϊκὸ ἱερατεῖο θὰ φονεύσει τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς πρώτους Ἑβραίους χριστιανούς, μὲ παράδειγμα τὸν πρωτομάρτυρα Στέφανο. Οἱ ἐθνικοὶ ὀπαδοὶ τῆς ἀρχαίας θρησκείας θὰ ἀγωνιστοῦν ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν χριστιανῶν ὁμοεθνῶν των, τοὺς ὁποίους ἐπὶ τρεῖς αἰῶνες θὰ βασανίζουν καὶ θὰ φονεύουν. Καὶ ὅταν ἡ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία καὶ ὁ ἐθνικὸς κόσμος μετασχηματιστοῦν σὲ χριστιανικὴ αὐτοκρατορία, θὰ ἀρχίσει ἕνας λεπτότερος καὶ πνευματικὸς πόλεμος τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ, μέσῳ τῶν αἱρέσεων τὶς ὁποῖες θὰ ἐξουδετερώνει ἡ Ἐκκλησία διὰ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων της καὶ τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων καὶ θεοφώτιστων Πατέρων.
Ἔτσι, μέσῳ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων θὰ ξεκαθαρίσει ὁ ἀληθινὸς καὶ Ὀρθόδοξος χριστιανισμὸς ὅπως αὐτὸς περιγράφεται στοὺς βίους τῶν ἁγίων καὶ τὴν θεολογία τῶν μεγάλων Ἑλλήνων καὶ ἄλλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας: ἀπὸ τοὺς Ἀποστολικοὺς Πατέρες, καὶ ἀκολούθως τὸν Μέγα Ἀθανάσιο, τοὺς Καππαδόκες καὶ τὸν ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο, τὸν ἅγιο Διονύσιο Ἀεροπαγίτη, τὸν ἅγιο Μάξιμο Ὁμολογητή, τὸν ἅγιο Ἰωάννη Δαμάσκηνο, τὸν ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ, τὸν ἅγιο Συμεῶν Νέο Θεολόγο, τὸν ἅγιο Μᾶρκο Εὐγενικὸ καὶ ὅλους τους νεότερους μαθητές των μέχρι σήμερα. Τὰ πέντε ἱστορικὰ Πατριαρχεῖα, Ἱεροσολύμων, Ἀλέξανδρειας, Ρώμης, Κωνσταντινουπόλεως, Ἀντιόχειας, θὰ ἀποτελέσουν κατὰ τὴ πρώτη χιλιετηρίδα μετὰ Χριστὸν τοὺς πυλῶνες τῆς μίας Ὀρθόδοξης, Ἀποστολικῆς, καὶ Καθολικῆς χριστιανοσύνης, ὅπως ἁπλώνεται στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως. Ἡ κατάκτηση τῆς Δύσης καὶ τῆς Ρώμης ἀπὸ τὰ γερμανικὰ φῦλα ἐγκαινιάζει τὴν σύγχρονη ἐποχὴ τοῦ Ἀντίχριστου, ἀφοῦ ἡ Ρώμη θὰ ξεχωρίσει αὐθαίρετα ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα Πατριαρχεῖα εἰσάγοντας τὸ Filioque καὶ ἄλλα δικά της δόγματα ποὺ καταλύουν τὸ τριαδικὸ δόγμα τῶν Πατέρων τῆς Ἀνατολῆς.
Στὴν οὐσία του ὁ παπισμὸς ἀλλὰ καὶ ὁ προτεσταντισμός, καθὼς ὁ Πάπας εἶναι ὁ πρῶτος προτεστάντης, θὰ ἀκυρώσουν ὅλη τὴν διαχρονικὴ καὶ Ὀρθόδοξη θεολογία τῶν Πατέρων καὶ Ἁγίων διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν ζῶσα παράδοσή της. Θὰ παγιδευθοῦν στὴν φιλοσοφικὴ ὑποκειμενοκρατία καὶ νοησιαρχία καὶ θὰ ὑποστοῦν τὸ ἀντίχριστο σφράγισμα τοῦ πνεύματός των διαχωριζόμενοι ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίας τῆς Ἀνατολῆς. Ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους θὰ τοὺς ὀνομάσουν αἱρετικοὺς Γραικοὺς καὶ αἱρετικοὺς Βυζαντινούς.
Στόχος ὅλων τῶν αἱρέσεων ἀνὰ τοὺς αἰῶνες εἶναι νὰ ἐκδιωχθεῖ ὁ ἱστορικὸς Χριστός, ὁ Σαρκωμένος Θεὸς Λόγος, ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴν ἱστορία. Ὁ παπισμὸς εἶναι ἡ κορυφαία σύγχρονη αἵρεση ποὺ συμπυκνώνει ἐντός της ὅλες τὶς ἀρχαῖες αἱρέσεις μὲ ἔξυπνα συγκεκαλυμμένο τρόπο, ὥστε νὰ ξεγελᾶ ἀκόμη καὶ πολλοὺς Ὀρθόδοξους χριστιανοὺς στὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολὴ τῶν ὑπολοίπων τεσσάρων Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων. Τὸ ἄξεστο παπικὸ ἀλάθητο θὰ ἐκδιώξει καὶ θὰ ἀντικαταστήσει τὸν ἱστορικὸ Χριστὸ μὲ μιὰ νοησιαρχικὴ χριστιανικὴ θρησκεία ἡ ὁποία θὰ παραδώσει τὴν Δύση στὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα, μολονότι θὰ καίει τοὺς ἀντιφρονοῦντες, τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ Σατανᾶ στὴν πυρά!
Μὲ τὸν παπισμὸ καὶ τὸν προτεσταντισμὸ ὡς διευρυμένο παπισμό, ὁ ἱστορικὸς Χριστὸς μετατρέπεται σὲ ἕνα θρησκευτικὸ σύμβολο κυριαρχίας ἐπὶ τοῦ κόσμου, τῆς φύσης καὶ τῶν ἀνθρώπων. Ἡ δυτικὴ χριστιανικὴ θρησκεία εἶναι σαφῶς τὸ ἔδαφος ἀνάπτυξης τοῦ σύγρονου ἀντίχριστου Πνεύματος καὶ τοῦ διωγμοῦ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Τριαδικῆς Θεότητας ἀπὸ τὴν ἱστορία καὶ τὸν κόσμο. Τὰ τρία διακριτὰ πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀλλὰ καὶ οἱ Θεῖες καὶ Ἄκτιστες κοινὲς Ἐνέργειές των θὰ ἀπορροφηθοῦν ἀπὸ μιὰ ἀπρόσωπη Οὐσία ἀρχικὰ χωριστὴ τοῦ κόσμου ἀλλὰ στὶς ἡμέρες μας μετασχηματισμένη στὴν πανθεϊστικὴ θιβετιανὴ καὶ ἀντίχριστη πανθρησκεία. Θὰ εἰσαχθεῖ ἡ θεωρία τῶν κτιστῶν ἐνεργειῶν καὶ τῆς κτιστῆς Χάριτος καὶ θὰ χωριστεῖ ἐντελῶς ὁ κτιστὸς κόσμος ἀπὸ τὸν Ἄκτιστο Θεό, ὁ ὁποῖος θὰ μετατραπεῖ σὲ νεκρὴ καὶ ἀπρόσωπη οὐσία.
Ἔτσι ὁ γερμανισμὸς θὰ ἑνωθεῖ μὲ τὸν παπισμό, τὸν ἐβραϊσμὸ καὶ τὸν ἀσιατισμό. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἔνδυμα τοῦ σύγχρονου ἀντίχριστου Πνεύματος τὸ ὁποῖο θὰ χρησιμοποιήσει τὴν ἄθεη ἐπιστήμη καὶ τὴν ἄθεη τεχνολογία γιὰ νὰ ἐξουσιάσει τὸν κόσμο καὶ τοὺς ἀνθρώπους ἐπὶ γῆς.
Ἡ σύγχρονη γερμανικὴ ἑβραϊκὴ καὶ παπικὴ πανθρησκεία εἶναι ἄρνηση τοῦ ἱστορικοῦ Χριστοῦ, τοῦ μόνου καὶ Ἀληθινοῦ Μεσσία καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ἡ ἐπιστήμη καὶ ἡ τεχνολογία ἀπὸ δῶρα τοῦ Θεοῦ μέσα στὴν ἄθεη πανθρησκεία καθίστανται κατάρα τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς ἱστορίας. Στὸν ἀλάθητο Πάπα, τὸν ἀλάθητο ἐπιστήμονα, τὸν ἀλάθητο τεχνοκράτη τὸν ἀλάθητο φιλόσοφο, κυριαρχεῖ ὁ σατανισμὸς καὶ ὁ Ἀντίχριστος. Ἔτσι, μέσῳ τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θρησκευόμενου εἴτε στὴν πανθρησκεία εἴτε στὴν τεχνοκρατικὴ ἀθεΐα, ὁ Σατανᾶς ὑλοποιεῖ τὸ σχέδιό του γιὰ παγκόσμια κυριαρχία καὶ ἐξουσία.
Ὁ προσωπικὸς ἀριθμός, ἡ ψηφιακὴ διακυβέρνηση καὶ ἡ τεχνητὴ νοημοσύνη εἶναι ἡ τριαδικὴ ἐκδήλωση τοῦ σύγχρονου σατανισμοῦ καὶ ἡ ἑκούσια ἀπὸ τὸν ἴδιο τόν ἄνθρωπο ἄρνηση τοῦ ἱστορικοῦ Χριστοῦ. Τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα ὑποτάσσεται βαθμηδὸν στὸν σατανισμὸ ὑπὸ τὴν μορφὴ πανθρησκείας, φιλοσοφίας, ἐπιστήμης, τεχνολογίας, ἐξουδετερώνεται καὶ νεκρώνεται στρεφόμενο ἐναντίον τοῦ ἱστορικοῦ Χριστοῦ.
Σήμερα ὁ ἄνθρωπος ὁδεύει στὸν παγκόσμιο σατανισμὸ συχνὰ μάλιστα δίχως νὰ τὸ ἀντιλαμβάνεται ὁ ἴδιος. Ἔτσι, δέχθηκε τὸν μαζικὸ ἐμβολιασμό του, δηλαδὴ τὴν μαζικὴ αὐτοκτονία του, ἐπειδὴ πίστεψε καὶ ἐξαπατήθηκε ἀπὸ τὸ σατανικὸ σχέδιο τῆς κορωνοκρατίας. Ἀκόμη καὶ ἄνθρωποι μὲ ἐκκλησιαστικὰ ἀξιώματα ὑπηρέτησαν αὐτὸ τὸ ἐγκληματικὸ σχέδιο τῆς παγκόσμιας γενοκτονίας τῶν ἀνθρώπων, εἴτε διότι ἐξαγοράσθηκαν, εἴτε ἐκβιάστηκαν, εἴτε ἐξαπατήθηκαν ἀπὸ τὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα καὶ τοὺς ἀκολούθους του ποὺ μιλοῦν ἀνοικτὰ γιὰ τὸ δικαίωμα τοῦ Σατανᾶ νὰ λατρεύεται φανερὰ στὶς δικές του ἐκκλησίες.
Οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι καὶ τὰ ἴδια περιβάλλοντα ποὺ ἑτοιμάζουν τὴν σύγχρονη ψηφιακὴ φυλακὴ τῶν ἀνθρώπων σχεδίασαν καὶ ἐλευθέρωσαν τὸν κορωνοϊὸ ὡς βιολογικὸ ὅπλο καὶ ἀκολούθως παρουσίασαν τὰ ἐμβόλιά του ὡς σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, ἐνῷ ἀποδεικνύονται καθημερινὰ ὡς ἐργαλεῖο παγκόσμιας γενοκτονίας τῶν ἀνθρώπων.
Μάλιστα, ξεδιάντροπα οἱ κατασκευαστὲς τοῦ βιολογικοῦ ὅπλου τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ τῶν ἐμβολίων των μιλοῦν γιὰ ἀνάγκη μείωσης τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς, ὡσὰν αὐτοὶ νὰ εἶναι ὁ θεὸς ποὺ ἀποφασίζει γιὰ τὴν μοῖρα τῶν ἀνθρώπων. Οἱ ἴδιοι αὐτοὶ ἄνθρωποι εἶναι ποὺ ἑτοιμάζουν τὴν παγκόσμια ψηφιακὴ φυλακὴ τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο κάθε ἀνθρώπου μέσῳ τῆς ἀχρήματης οἰκονομίας, τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης, τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ, τῶν ψηφιακῶν ταυτοτήτων καὶ τῆς ψηφιακῆς διακυβέρνησης. Οἱ ἴδιοι αὐτοὶ ἄνθρωποι προάγουν τὴν πανθρησκεία καὶ τὸν παγκόσμιο σατανισμό. Ἡ πανθρησκεία καὶ ὁ οἰκουμενισμὸς δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὸν συγκεκαλυμμένο καὶ ὁμαδικὸ σατανισμὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ δυστυχῶς προωθοῦνται καὶ ἀπὸ ἐκκλησιαστικὰ πρόσωπα ὑπνωτισμένα ἀπὸ τὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα ποὺ προάγουν οἱ ἄρχοντες τοῦ χρήματος καὶ οἱ χειραγωγοὶ τῆς ἐπιστήμης, τῆς τεχνολογίας καὶ τῆς γνώσης.
7.Η ἀνάγκη καθολικῆς μετάνοιας καὶ ἡ παγκόσμια ἀναγκαιότητα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας
Ἡ μετάνοια δὲν εἶναι μιὰ ἠθικολογικὴ κατάσταση. Εἶναι ὀντολογικὴ καὶ ὑπαρξιακὴ κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου στὸν ὁποῖο ἀποκαλύπτεται ὁ Χριστὸς ὡς τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος. Ἡ μετάνοια εἶναι καθολικό, ὑπαρξιακὸ καὶ προσωπικὸ βίωμα τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἔχει δεχθεῖ τὴν Φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δὲν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ μετανοήσει ἀληθινὰ ἂν δὲν δεχθεῖ τὴν Θεία Φώτιση. Πολλοὶ θεολόγοι καὶ ἱεροκήρυκες ποὺ μιλοῦν γιὰ μετάνοια ἀντιγράφουν δυτικὰ ἢ ἀσιατικὰ θρησκευτικὰ κηρύγματα μὲ ἠθικολογικὸ περιεχόμενο καὶ λησμονοῦν ὅτι μόνο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μπορεῖ νὰ φωτίσει τὸν ἄνθρωπο νὰ μετανοήσει. Δηλαδή, νὰ ἀλλάξει τρόπο σκέψης καὶ ζωῆς, ἀφοῦ πρῶτα γνωρίσει τὸν Χριστό.
Ἡ ἁμαρτωλὴ γυναῖκα ποὺ ἔλουσε τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ μὲ μύρο καὶ δάκρυα καὶ τὰ σφούγγισε μὲ τὰ μαλλιά της εἶδε μπροστά της τὸν ἴδιο τόν Θεὸ μὲ μορφὴ ἀνθρώπου. Εἶδε τὸν Χριστὸ ὅπως τῆς ἀποκαλύφθηκε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. Αἰσθάνθηκε μέσα στὴν ὕπαρξή της τὴν Θεία Ἐνέργεια νὰ τὴν μεταμορφώνει καὶ νὰ τὴν ἀλλάζει, νὰ τὴν φωτίζει καὶ νὰ τὴν ἀνακαινίζει. Γι᾽ αὐτὸ ἡ μετάνοια εἶναι Ἀποκάλυψη Θεοῦ, προσωπικὸ καὶ ἐλεύθερο βίωμα τοῦ Ζῶντος Θεοῦ. Πολλοὶ ἱεροκήρυκες μιλοῦν ὡσὰν νὰ ἔχουν τὸν Θεὸ στὴν τσέπη τους. Ὅμως ἡ μετάνοια εἶναι ἔρωτας καὶ ἔκπληξη, ἀποκάλυψη τοῦ Χριστοῦ στὸν ἄνθρωπο. Ἀποκάλυψη τῆς τελειότητας τοῦ Θείου προσώπου τοῦ Θεανθρώπου ὡς τὸ Ἄ, καὶ τὸ Ω τῆς ἱστορίας ὅλου τοῦ κόσμου.
Μποροῦν ὁ Πάπας καὶ ὅλοι οἱ ἀρχηγοὶ θρησκειῶν μὴ χριστιανικῶν νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ πιστέψουν στὸν Χριστὸ βλέποντας τὸ μαρτυρικὸ πρόσωπο τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως; Βεβαίως θὰ μποροῦσαν. Καὶ ἴσως ἔρχεται ἡ ὥρα ποὺ ὅλες οἱ θρησκεῖες μπορεῖ νὰ μεταστραφοῦν στὸν Χριστό. Καὶ ὁ παπισμὸς καὶ ὁ ἀσιατισμὸς καὶ ὁ ἐβραϊσμὸς καὶ ὁ ἰσλαμισμὸς καὶ ὅποιος ἄλλος. Ἴσως προκύψει ἀπὸ τὸν παρόντα πόλεμο τοῦ Σατανᾶ ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ ὅτι οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ θρησκεῖες των θὰ γνωρίσουν πὼς μόνον ὁ ἱστορικὸς Χριστὸς εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς καὶ ὁ μόνος ἀληθινὸς Μεσσίας τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀνθρώπου.
Αὐτὸ ὅμως, πολὺ δύσκολα μπορεῖ νὰ συμβεῖ ἐὰν ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εἶναι σὲ διάσταση ἢ ἀνταγωνισμὸ μὲ τὰ ἄλλα Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα. Ἡ λεγόμενη Πανορθοδόξος Οἰκουμενικὴ Σύνοδος στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης ἔδειξε τὸ πρόβλημα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ Πατριαρχείων. Δὲν ἔχουν ἀνθρωπίνως τὴν Ὀρθόδοξη ἑνότητα καὶ συμβίωση ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχουν ὡς Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Βεβαίως, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ ἔχει ἀληθινὴ ἑνότητα ποὺ παρέχει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς στὸ Ἐκκλησιαστικὸ Σῶμα Του.
Ἐὰν οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν εἶναι ἀληθινὰ ἑνωμένοι ἐν Χριστῷ τότε σχίζουν τὸν χιτῶνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ δὲν μποροῦν νὰ φέρουν σὲ ἑνότητα ὁλόκληρο τὸν χριστιανικὸ κόσμο, καὶ πολὺ περισσότερο, ὅλο τὸν κόσμο, ὅπως εἶναι ἡ ἐντολὴ καὶ ἡ προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ, «ἵνα ὦσιν ἕν». Ἐὰν ἑνωθοῦν ἀληθινὰ οἱ Ὀρθόδοξοι λαοὶ καὶ οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, τότε ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα θὰ γίνει Ὀρθόδοξη καὶ χριστιανικὴ σὺν Θεῶ. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ τεράστια ἱστορικὴ εὐθύνη τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ὡς τὸ πρῶτο κατὰ τὴν τάξη Πατριαρχεῖο, μετὰ τὴν πτώση τοῦ Πάπα.
Ὡραία καὶ ἁγία ἡ ἀγαπητικὴ σχέση τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως μὲ τὸν Πάπα καὶ τὰ λοιπὰ χριστιανικὰ δόγματα. Ὅμως προηγεῖται, καὶ εἶναι ἀνάγκη ἐκκλησιολογικὴ καὶ θεολογικὴ νὰ προηγηθεῖ, παρόμοια κίνηση μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας καὶ τὰ λοιπὰ Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα, ὅσες ἐσωτερικὲς διάφορες καὶ ἂν ὑφίστανται. Διαφορετικά, τὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα ζεῖ καὶ βασιλεύει καὶ μέσα στοὺς Ὀρθόδοξους. Πρωτίστως, τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως πρέπει νὰ ἐπαναφέρει τὸ πάτριο ἡμερολόγιο τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἔτσι θὰ ἑνώσει τὸ διαιρεμένο σῶμα τῆς ἑλλαδικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Διότι ἀπὸ ἐκεῖ ξεκινᾶ τὸ λάθος καὶ τὸ πρόβλημα μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, τὸ ὁποῖο ἐντελῶς αὐθαίρετα καὶ ἰδιορρύθμως προχώρησε μονομερῶς σὲ αὐτὴ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἀλλαγὴ τοῦ ἡμερολογίου. Ἐὰν ἡ ἴδια ἡ Μητέρα Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία λειτουργεῖ ἰδιόρρυθμα, γιατί καταγγέλλει ἄλλες ἰδιορρυθμίες ὅπως ὁ ἀποτειχισμὸς καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς, ὅταν αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη διδάξασα τοῦ ἐκκλησιολογικοῦ ἰδιορρύθμου;
Πέραν αὐτῶν, ὡστόσο, τίθεται τὸ μεῖζον γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας θέμα τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων καὶ τῶν Ὀρθοδόξων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Σήμερα παρατηρεῖται σὲ πολλοὺς Ὀρθόδοξους θεολόγους καὶ ἱεράρχες μιὰ παράκαμψη τῶν δογμάτων χάριν δῆθεν τῆς ἑνότητας ὅλων τῶν χριστιανῶν. Γιὰ ποιά ἑνότητα μιλᾶμε, ὅμως, καὶ γιὰ ποιούς χριστιανούς, ἐὰν βγοῦν ἀπὸ τὴν μέση τὰ Ὀρθόδοξα δόγματα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ἱστορικῆς χριστιανοςύνης;
Ὅλη ἡ συζήτηση περὶ τοῦ χαράγματος τοῦ ἀντίχριστου Πνεύματος ποὺ ἔχει τεθεῖ πλέον οὐσιωδῶς στὴν πολιτεία τῶν χριστιανῶν ἅπτεται τῆς συζήτησης γιὰ τὰ δόγματα καὶ τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Τὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα σαφῶς θέλει νὰ ἀποφύγει τὴν δογματικὴ συζήτηση, ἀφοῦ στὸ ἐπίπεδο τοῦ δόγματος καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἀποκαλύπτεται τί εἶναι Θεόπνευστο καὶ τί διδασκαλία δαιμονιώδης καὶ ἀντίχριστος. Τὰ θεολογικὰ Ὀρθόδοξα Δόγματα, ὅπως αὐτὰ ἔχουν οἰκοδομηθεῖ ἀπὸ τὶς Ὀρθόδοξες Οἰκουμενικὲς Συνόδους, συνιστοῦν ἕνα αὐτοσυνεπὲς καὶ λογικὸ σύστημα θεόπνευστης σκέψης καὶ δὲν χωρᾶ οὐδεμία παράκαμψη ἢ παράλειψη, ἐὰν θέλουμε νὰ εἴμαστε ἐντὸς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Μιὰ στάση ποὺ παρακάμπτει τὰ Ὀρθόδοξα Δόγματα, Τριαδολογικά, Χριστολογικά, Ἐκκλησιολογικὰ καὶ Σωτηριολογικὰ εἶναι σαφῶς δαιμονιώδης καὶ ἀντίχριστος. Ἔστω καὶ κατ᾽ ὀλίγον νὰ διαταραχθοῦν τὰ Δόγματα τῆς Ἐκκλησίας καταρρέει ὅλο τὸ οἰκοδόμημα. Ὅταν ὁ Χριστὸς προσεύχεται στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας Του, προσεύχεται γιὰ ὅσους δέχονται τὴν δική Του διδασκαλία καὶ ὄχι τὴν ὅποια ἀνθρώπινη διδασκαλία τοῦ κόσμου. Αὐτοὶ ποὺ δέχονται τὴν διδασκαλία καὶ τὴν ἀποκάλυψη τοῦ Χριστοῦ ἀποτελοῦν τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Οἱ Ὀρθόδοξες Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι καὶ τὰ Δόγματα ποὺ αὐτὲς θεσπίζουν εἶναι ἡ προέκταση καὶ ἡ λογικὴ ἐν Χριστῷ ἑρμηνείᾳ ὅσων ὁ Χριστὸς ἔχει ἀποκαλύψει στοὺς μαθητές Του καὶ καταγράφονται στὴν Ἁγία Γραφή. Ἐὰν αὐτὸ τὸ ἀμφισβητήσουμε, τότε ἀμφισβητοῦμε ὅλο τὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὲν ἔχει νόημα ὁποιαδήποτε συζήτηση περὶ τῆς ἑνότητας τῶν χριστιανῶν, ἀφοῦ ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία καὶ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι κατ᾽ ἄνθρωπον ἀλλὰ κατὰ Θεὸν καὶ ἐν Χριστῷ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Αὐτὸ σημαίνουν τὰ Ὀρθόδοξα Δόγματα τῆς Ἐκκλησίας. Καθε ἄλλη ἀντίληψη περὶ ἑνότητας καὶ περὶ Ἐκκλησίας ποὺ δὲν ἀπορρέει λογικὰ ἀπὸ τὰ Ὀρθόδοξα Δόγματα καὶ τὶς Ὀρθόδοξες Οἰκουμενικὲς Συνόδους εἶναι δαιμονιώδης καὶ ἐμπνευσμένη ἀπὸ τὸν Σατανᾶ, ὁ ὁποῖος εἶναι πατὴρ τοῦ ψεύδους καὶ δὲν ὑπάρχει μέσα του Ἀλήθεια. Ἐξάλλου, πότε χάθηκε ἡ ἱστορικὴ ἑνότητα τῆς δυτικῆς καὶ ἀνατολικῆς χριστιανοσύνης; Προφανῶς ὅταν ἄλλαξαν τὰ Ὀρθόδοξα Δόγματα στὴν Δύση. Ἄρα, μοναδικὸς δρόμος γιὰ ἑνότητα εἶναι ἡ ἐπαναφορὰ τῶν Ὀρθοδόξων Δογμάτων.
Κατὰ ἕνα τρόπο, ἀπὸ θεολογικῆς ἀπόψεως, ὁ σημερινὸς παγκόσμιος ἄνθρωπος ἀντιπροσωπεύει τὴν σημερινὴ ἔκδοση τῆς ἱστορίας τοῦ δαιμονισμένου νέου ἀνθρώπου των Γαδαρηνῶν. Ὅταν τὸν ἐρώτησε ὁ Χριστὸς «ποιό εἶναι τὸ ὄνομά σου» ἀπάντησε «λεγεών». Ἄνθρωποι ποὺ δοκίμασαν τὶς ἀσιατικὲς βουδιστικὲς καὶ λοιπὲς ἀσκητικὲς βρέθηκαν μπροστὰ στὸν Σατανᾶ. Οἱ θρησκεῖες ποὺ ἀρνοῦνται τὸν ἱστορικὸ Χριστὸ καὶ θεωροῦν ὅτι αὐτὲς ἔχουν ἀνώτερη σοφία ἀπὸ τὸν Χριστὸ εἶναι κατ᾽ οὐσίαν πηγὴ δαιμονισμοῦ καὶ σατανισμοῦ. Σὲ αὐτὲς τὶς θρησκεῖες καὶ ἀσκητικὲς παραδόσεις ὁ σατανᾶς ταυτίζεται μὲ τὴν ἀρνητικὴ ἐνέργεια τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὁ Θεὸς μὲ τὴν θετική. Ἐν γένει, εἶναι τῆς μόδας σὲ ὅλες τὶς θρησκεῖες νὰ ταυτίζεται τὸ κακὸ μὲ τὴν ἀπρόσωπη ἀρνητικὴ ἐνέργεια καὶ τὸ καλὸ μὲ τὴν ἐπίσης ἀπρόσωπη θετικὴ ἐνέργεια. Ὅμως κάθε ἀπρόσωπη ἐνέργεια εἶναι σατανισμὸς καὶ δαιμονισμός. Μέσα σὲ αὐτὲς τὶς θεωρήσεις εἶναι κρυμμένο τὸ ἀντίχριστο Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο προσπαθεῖ νὰ ἐξαπατήσει τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τοῦ ἐμπνεύσει μιὰ ἀντίχριστη φιλοσοφία καὶ θεολογία.
Σαφῶς, σὲ ὅλες τὶς θρησκεῖες ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἀναζητοῦν τὴν ἀλήθεια. Αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει ὅτι οἱ θρησκεῖες τους εἶναι ἀληθινές. Στὴν καλύτερη περίπτωση εἶναι μιὰ ἀναζήτηση τῆς Ἀλήθειας ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο. Ὑπὸ αὐτὴ τὴν ἔννοια δικαιολογεῖται ὁ διάλογος τῶν Ὀρθοδόξων μὲ ἄλλες θρησκεῖες καὶ δόγματα. Δηλαδή, ὑπὸ τὴν ἔννοια τῆς μετάδοσης τῆς Ἀλήθειας. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει ὅλη τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου. Ὅποιος ἀρνεῖται καὶ σχετικοποιεῖ τὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀρνεῖται οὐσιαστικὰ τὸν ἴδιο τόν ἱστορικὸ Χριστό.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία εἶναι ἡ τελεία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὅπως τὸ Ἀνατολικὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως εἶναι ἡ τελεία διατύπωση τοῦ Μυστηρίου τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας του. Ὁ ἱστορικὸς Χριστὸς εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός, Μεσσίας καὶ Σωτῆρας τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὅλου τοῦ κόσμου. Ὅπως περιγράφει ὁ μεγάλος Ρῶσος Ὀρθόδοξος Θεολόγος πατὴρ Γεώργιος Φλωρόφσκι ἑρμηνεύοντας τὸν Ἅγιο Μάξιμο, ὁ Χριστὸς δὲν ἑρμηνεύεται καὶ δὲν ἐξηγεῖται ἀπὸ τὸν κόσμο, ἀλλὰ αὐτὸς ἑρμηνεύει, ἐξηγεῖ καὶ σώζει τὸν κόσμο. Ὁ ἱστορικὸς Χριστὸς εἶναι ὁ μόνος τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος. Ὅπως μᾶς βεβαιώνει διαρκῶς ὁ Ἴδιος μέσα στὴν Ἐκκλησία Του: ἐγὼ εἰμὶ ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία διὰ τοῦ Χριστοῦ θὰ σώσει τὸν σημερινὸ δαιμονισμένο καὶ μεθυσμένο ἀπὸ τὴν γνώση καὶ τὸ κρασὶ τῆς πορνείας μὲ τὸν Ἀντίχριστο, ὅπως ἀκριβῶς περιγράφει ἡ Ἀποκάλυψη.
8.Η Ἐκκλησία καὶ ὁ Ἀντίχριστος Καίσαρας στὴν σημερινὴ Ἑλλάδα
Ἡ ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὅπως καὶ ὅλος ὁ ἑλληνικὸς λαὸς εἶναι σὲ αἰχμαλωσία. Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ συνεργάζεται μὲ τὸν Καίσαρα – Κράτος, ὅταν αὐτὸς σέβεται καὶ πιστεύει στὸν Χριστό. Ἐὰν ὁ Καίσαρας εἶναι ἀντίχριστος, ἡ Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ τὸν ἐμπιστεύεται καὶ νὰ συνεργάζεται μαζί του. Στὴν Ἑλλάδα, δυστυχῶς, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων μετὰ τὴν δολοφονία του Καποδίστρια ὁ Καίσαρας εἶναι λίγο ἢ πολὺ ἀντίχριστος, ἔστω καὶ ἂν ἀναγκάζεται νὰ τὸ ἀποκρύπτει διότι ὁ ἑλληνικὸς λαὸς εἶναι Ὀρθόδοξος χριστιανικός. Στὴν Ἑλλάδα, πάλι δυστυχῶς, ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία ὑπηρετεῖ συχνὰ μὲ τρόπο προκλητικὸ τὸν ἀντίχριστο Καίσαρα, ἀπὸ φόβο ἢ διαπλοκή. Ὁ Καίσαρας, ἀνεξαρτήτως ἰδεολογικοῦ χρώματος, ὑπακούει πάντοτε στὰ ξένα ἢ ἐγχώρια ἀφεντικά του καὶ ἐξαγοράζει μὲ χρήματα ἢ καὶ μὲ φόβο τὴν ἀφωνία, τὴν συγκατάθεση καὶ τὴν ὑποστήριξη τῆς Ἐκκλησίας στὶς ἀντίχριστες καὶ ἀντιεκκλησιαστικές, ἀντιλαϊκὲς καὶ ἀνθελληνικὲς ἐνέργειές του.
Στὶς ἡμέρες μας ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας ἔχει στραφεῖ ἐπικίνδυνα ἐναντίον τοῦ ἴδιου τοῦ λαοῦ της χάριν τῆς φιλίας καὶ τῆς ἀνίερης συμμαχίας της μὲ τὸν ἀντίχριστο Καίσαρα. Ἔτσι, θὰ σπρώξει τὸν λαὸ στὰ δολοφονικὰ ἐμβόλια καὶ τὴν ψηφιακὴ φυλακὴ ποὺ τοῦ ἐπιβάλλει μὲ προσωπικοὺς ἀριθμούς, ψηφιακὲς ταυτότητες, τεχνητὲς νοημοσύνες καὶ μετανθρωπισμοὺς ὁ ἀντίχριστος Καίσαρας, ὁ ὁποῖος ἔχει καθίσει στὴν καθέδρα τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων. Ἐπιπλέον, ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας θὰ σιωπήσει καὶ θὰ μείνει ἀδιάφορη στὴν διαφθορὰ τῆς παιδείας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ ἀπὸ ἕνα κράτος τὸ ὁποῖο ἀπεργάζεται συνειδητά την ἀποορθοδοξοποίηση καὶ τὸν ἐκδυτικισμὸ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Θὰ συμμαχήσει μὲ ἕνα κράτος τὸ ὁποῖο καταργεῖ στὴν Ἑλλάδα τὰ δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἀπεργάζεται τὴν καθολικὴ φτωχοποίηση καὶ γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων, καὶ τὴν ἀντικατάσταση τῶν μὲ ἄλλους λαούς, κυρίως μουσουλμανικούς.
Κάτω ἀπὸ τὰ ψυχρά, ἀδιάφορα καὶ συχνὰ ἐχθρικὰ βλέμματα τῶν ἱεραρχῶν τῆς ἐκκλησίας, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων ἐκδιώκεται ἀπὸ τὸν ἀντίχριστο Καίσαρα ὁ Χριστὸς καὶ ὁ Ἕλληνας ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ἱστορία. Μάλιστα, ἡ Ἱεραρχία θὰ κερδοσκοπήσει ἀπὸ αὐτὴν τὴν καθολικὴ δολοφονία τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν μὲ τὶς δικές της ΜΚΟ ποὺ θὰ χρηματοδοτηθοῦν γιὰ νὰ στηρίξουν τὸν ἐξισλαμισμὸ τῆς Ἑλλάδος καὶ τὸν διωγμὸ τῶν Ἑλλήνων. Ἔτσι, διερωτᾶται κανεὶς τί συμβαίνει σήμερα στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱεραρχία. Μήπως ὁ Ἀντίχριστος εἶναι παρὼν καὶ ἐκεῖ, ὅπως στὸ ἀντίχριστο κράτος καὶ τὸν ἀντίχριστο Καίσαρα;
Γιατί, ἀλήθεια, ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος συνηγορεῖ – μὲ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις – μὲ τὴν καθολικὴ γενοκτονία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ μὲ Μνημόνια, τραπεζικοὺς πλειστηριασμούς, κλοπὴ τῆς δημόσιας καὶ ἰδιωτικῆς περιουσίας τῶν Ἑλλήνων, μαζικὲς ἐκτρώσεις ἐμβρύων, γάμους ὁμοφυλοφίλων, ἀποορθοδοξοποίηση τῆς παιδείας καὶ διωγμὸ τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὰ σχολεῖα, ἐμβόλια, καὶ τελευταία, ἀποδοχὴ τῆς ψηφιακῆς δικτατορίας; Μὲ ποιόν, ἀλήθεια, εἶναι ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας; Μὲ τὸν λαό της ἢ μὲ τοὺς δολοφόνους του;
Γιατί ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μένει ἀδιάφορη ἀπέναντι στὰ ἀντίχριστα σύμβολα ποὺ θέλει τὸ κράτος καὶ κάποιοι πράκτορες τῆς Νέας Τάξης καὶ τῆς παγκόσμιας κυβέρνησης νὰ ἐπιβάλουν στὶς ταυτότητες τῶν ἀνθρώπων; Γιατί ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μένει ἀδιάφορη στὸ γεγονὸς ὅτι ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς καὶ οἱ ψηφιακὲς ταυτότητες θὰ ἐπιτρέψουν μέσῳ τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης τὸν πλήρη καὶ ἀπόλυτο ἔλεγχο τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς; Ἡ Ἀποκάλυψη τὸ λέει σαφῶς. Χωρὶς τὴν σφραγῖδα τοῦ θηρίου δὲν θὰ μπορεῖς νὰ πουλᾶς, νὰ ἀγοράζεις, νὰ ταξιδέψεις, καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς. Αὐτὸ ἀκριβῶς μᾶς λένε καὶ ὅσοι θέλουν νὰ ἐπιβάλουν τὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ καὶ τὶς ψηφιακὲς ταυτότητες. Οὔτε τσίχλες θὰ μποροῦμε νὰ ἀγοράζουμε, εἶπε δημόσια κάποιος ἐκπρόσωπος τοῦ ἀντίχριστου ἑλληνικοῦ κράτους, γιὰ νὰ μᾶς ἀναγκάσει νὰ δεχθοῦμε τὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ καὶ τὶς ψηφιακὲς ταυτότητες.
9.Επίλογος
Τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντίχριστου ἔχει τρία σκέλη. Πρῶτον, τὴν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ. Δεύτερον, τὴν ὑποταγὴ στὸν Σατανᾶ. Τρίτον, τὴν ἀπειλὴ καὶ τὸν φόβο τοῦ θανάτου. Βέβαια, τὰ δυὸ πρῶτα συμπίπτουν. Διότι ὅταν ὁ ἄνθρωπος πάψει νὰ πιστεύει στὸν Χριστὸ αὐτόματα, εἴτε τὸ γνωρίζει εἴτε ὄχι, ἔχει ὑποταχθεῖ στὸν Σατανᾶ. Εἶναι δοῦλος τοῦ Σατανᾶ, σὲ μικρὸ ἢ μεγάλο βαθμό. Ὁ Σατανᾶς ἔχει δικό του σχέδιο, τὸ ὁποῖο κάθε φορὰ τὸ τροποποιεῖ ἀναλόγως. Ὡστόσο, ἡ οὐσία εἶναι πάντα ἡ ἴδια. Ἄρνηση, μῖσος καὶ περιφρόνηση τοῦ Χριστοῦ. Μετὰ εἰσάγονται τὰ ὑπόλοιπα.
Γιὰ νὰ ὑλοποιήσει τὸ σχέδιο τοῦ ὁ Σατανᾶς ἐπιχειρεῖ νὰ ἐλέγξει τὶς κορυφὲς καὶ τὰ ἱερατεῖα τοῦ ἀνθρώπινου γένους. Πολιτικούς, στρατιωτικούς, τραπεζῖτες, ἐπιχειρηματίες, ἐπιστήμονες, διανοούμενους, φιλοσόφους, καλλιτέχνες, καὶ ὁπωσδήποτε καὶ πρὶν ἀπ᾽ ὅλα, ἐπισκόπους, ἱερεῖς, μοναχούς, μοναχές, καὶ ἀκολούθως τὸν λαό. Σήμερα ὁ ἐχθρὸς εἶναι κυρίως ἐντὸς τῶν πυλῶν παρὰ ἐκτός. Ἔχει εἰσχωρήσει ἐντός μας ὡς προβατόσχημος λύκος καὶ ψευδὴς ἄγγελος φωτός. Μόνο μιὰ ἀληθὴς Πανορθόδοξος Σύνοδος, ἐντελῶς ἀμερόληπτη, μπορεῖ νὰ ὁριοθετήσει τὸ Ὀρθόδοξο ἀπὸ τὸ αἱρετικό. Ἴσως, βεβαίως, ἡ νύχτα νὰ ἔχει μῆκος. Ὅμως ἡ ἡμέρα ἐγγύς. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ Ἡμέρα καὶ τὸ Ἥμερο ποὺ θὰ κυριαρχεῖ πάντα καὶ θὰ χαρίζει ἀνιδιοτελὲς φρόνημα στοὺς ἀνθρώπους.
Πολλοὶ ρασοφόροι, κληρικοὶ ἢ ἐπίσκοποι, μᾶς λένε πὼς τὰ ἐμβόλια δὲν εἶναι χάραγμα. Πὼς οἱ ψηφιακὲς ταυτότητες δὲν εἶναι χάραγμα. Πὼς ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς δὲν εἶναι χάραγμα. Διότι βλέπουν μόνο τὸ μέρος καὶ ὄχι τὸ ὅλον. Ὅμως, τὸ ὅλον ἐξηγεῖ τὸ μέρος, ὄχι τὸ μέρος τὸ ὅλον. Ἂν δὲν κατανοεῖς τὸ ὅλον, δὲν κατανοεῖς καὶ τὸ μέρος.
Ἂν ὁ Ἕλληνες χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι κατανοήσουν τὴν Ἀλήθεια, θὰ σωθεῖ καὶ ὅλος ὁ ἑλληνικὸς λαὸς καὶ ὅλος ὁ κόσμος. Ὅσο οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι παραμένουν στὴν πλάνη, κλῆρος καὶ λαός, δὲν ὑπάρχει ἐλπίδα γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Βέβαια, ἡ Ἑλλάδα γεννᾶ συνεχῶς ἁγίους, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, καὶ ἔτσι σώζεται. Μαζὶ μὲ τὸν βασιλικὸ ποτίζεται καὶ ἡ γλάστρα.
Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱεραρχία ἔχει ὑποστεῖ τεράστια βλάβη, ἀφοῦ ἡ ὑποδούλωσή της στὸ ἄθεο, ἀνθελληνικὸ καὶ ἀντίχριστο κράτος ἔχει σχεδιασθεῖ ἀπὸ τὴν ἐποχή της Βαυαροκρατίας καὶ ἀφοῦ δολοφονήθηκε ὁ σχεδὸν μοναδικὸς Ὀρθόδοξος Ἕλληνας Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος, Ἰωάννης Καποδίστριας. Κάτω ἀπὸ τὸ ἀδιάφορο βλέμμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἱεραρχίας δολοφονεῖται καὶ παραδίδεται στὸ ἀντίχριστο σφράγισμα ὁ τραγικὸς ἑλληνικὸς λαός.
Ἡ βλάβη τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱεραρχίας στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως γίνεται φανερὴ ἐὰν δοῦμε ὅλη τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ποιά εἶναι ἡ θέση τῆς ἑλλαδικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στὸ ὅλο σῶμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ τὰ τελευταῖα ἑκατὸ χρόνια; Πλήρης δυσαρμονία καὶ ἰδιορρυθμία. Ἀλλαγὴ ἡμερολογίου. Δουλικὴ συμπεριφορὰ στὴν Δύση. Πλήρης, σχεδόν, ὑποταγὴ στὴν ἄθεη Πολιτεία. Ἐξίσωσή της μὲ τὸν παπισμό. Ὁ παπισμὸς δὲν εἶναι πλέον αἵρεση ἀλλὰ ἀδελφὴ ἐκκλησία, ὅπως καὶ ὅλα τὰ λοιπὰ χριστιανικὰ δόγματα. Παράκαμψη τῆς Ὀρθόδοξης θεολογίας καὶ τῶν Ὀρθοδόξων Δογμάτων χάριν μιᾶς διπλωματικῆς ἐξωτερικῆς καὶ ἐπιφανειακῆς ἕνωσης μὲ τοὺς ἀλλοδόξους. Εἰσαγωγή του μοντέλου τοῦ Πάπα στὴν ἐκκλησιολογία ὡς τοῦ ἔχοντος ἐξουσία πάνω ἀπὸ τοὺς λοιποὺς ἐπισκόπους μέσῳ αὐθαιρέτων θεολογικῶν καινοτομιῶν, ὅπως εἶναι ἡ εἰσαγωγὴ ἱεραρχίας μέσα στὴν Ἁγία Τριάδα. Ἔτσι ἀναιρεῖται ὁ Ὀρθόδοξος Τριαδολογικὸς προσωποκεντρισμός, ἀφοῦ ἡ ἔννοια τοῦ προσώπου εἶναι ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο τῆς ἱεραρχίας καὶ τῆς φεουδαρχίας. Ἡ ἑλλαδικὴ Ὀρθοδοξία παρεμβαίνει αὐθαίρετα σὲ ἀλλὰ Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα, ὅπως αὐτὸ τῆς Μόσχας, μὲ τὸ πρόσχημα τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας ἡ ὁποία ἀπὸ μητέρα μεταβάλλεται σὲ μητριά.
Τὸ χειρότερο ὅλων, ὅμως, εἶναι ἡ ἄνευ προηγουμένου προσχώρηση τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας στὴν δυτικὴ Συμμαχία ἐναντίον τῆς Ρωσίας, στὸν πόλεμο τῆς Οὐκρανίας. Ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία, ἡ ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο συμμαχοῦν μὲ αὐτοὺς ποὺ κατέστρεψαν καὶ λεηλάτησαν τὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 1204, μὲ αὐτοὺς ποὺ ἔκοβαν τὰ χέρια καὶ ἔριχναν στὴν θάλασσα τοὺς Ἕλληνες τῆς Σμύρνης καὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὅταν ἐκεῖνοι ζητοῦσαν βοήθεια ἀπὸ τὸν στόλο Γάλλων καὶ Ἄγγλων γιὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τοὺς Τούρκους.
Ω, τῆς μωρίας καὶ τῆς παραφροσύνης!
Πῶς, ἀλήθεια, νὰ ἐμπιστευθοῦμε μιὰ Πολιτεία καὶ μιὰ ἐκκλησιαστικὴ Ἱεραρχία ποὺ μᾶς βεβαιώνουν ὅτι ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς καὶ ἡ ψηφιακὴ ταυτότητα δὲν εἶναι χάραγμα, τὴν στιγμὴ ποὺ καὶ οἱ δυὸ αὐτὲς ἐξουσίες συμμαχοῦν μὲ τὴν ἐλὶτ τοῦ δυτικοῦ σατανισμοῦ καὶ τοῦ δυτικοῦ δαιμονισμοῦ ποὺ ὁδηγεῖ τὴν ἀνθρωπότητα στὸν ὄλεθρο τοῦ ἐπερχόμενου σατανικοῦ μεσσία καὶ τῆς μὲ πεῖσμα καὶ ὁρμὴ σχεδιαζόμενης παγκόσμιας κυβέρνησής του;
Στὴν κατάσταση αὐτὴ τῶν πραγμάτων ὁ μόνος ποὺ μπορεῖ νὰ σώσει τὸν κόσμο εἶναι ὁ Ἀναστημένος Χριστὸς καὶ σαρκωμένος Θεὸς Λόγος. Γι᾽ αὐτὸ οἱ ἐναπομείναντες Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχες καὶ ἱερεῖς ἂς καλέσουν τὸν λαὸ σὲ καθολικὴ μετάνοια ὅλων, καὶ ἂς διαχωρίσουν τὴν θέση τους ἀπ᾽ ὅσους ἔχουν συμμαχήσει μὲ τὴν σατανικὴ ἐλίτ, ὥστε νὰ γίνουν πιστευτοὶ στὸν λαό. Αὐτό, ἐξάλλου, εἶχε πράξει καὶ ὁ ἅγιος Λουκᾶς ὁ Ρῶσος ὁ ἰατρός, ὡς ἐπίσκοπος, μὲ ἄλλους ἁγίους Ρώσους ἐπισκόπους ποὺ ἀντιστάθηκαν στὸ σφράγισμα τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ καὶ τῆς ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ τότε σφράγισμα τοῦ Ἀντίχριστου, ὁ ὁποῖος νύχτα καὶ μέρα ἀπεργάζεται τὸ δικό του σφράγισμα σὲ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα.
Οἱ ἅγιοι Ἱεράρχες καὶ ἱερεῖς, ἡγούμενοι, μοναχοὶ καὶ μοναχές, ἂς ποῦν σὲ ὅλον τὸν κλῆρο καὶ λαὸ «στῶμεν καλῶς!», ὥστε νὰ δώσουμε ὅλοι μας τὸ δικαίωμα στὸν Χριστὸ νὰ ἐπέμβει στὴν ἱστορία καὶ νὰ σώσει τὴν ἀνθρωπότητα ποὺ αὐτοκτονεῖ κινούμενη στὸ χεῖλος τῆς ἀβύσσου.